Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Τα παζάρια

Με αφορμή τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα για την επόμενη δόση που απορρέει από τη δανειακή σύμβαση, εντείνεται η συζήτηση για τις απαιτούμενες αναδιαρθρώσεις και το χρηματοδοτικό κενό 2014-2016. Ηδη υπάρχουν «καλά νέα», λένε, από τον Σόιμπλε σ' αυτό, για οικονομική βοήθεια χωρίς μνημόνιο, όμως αυτό θα αυξήσει το χρέος. Εντείνεται η σχετική συζήτηση για τη μορφή διαχείρισης του χρέους της Ελλάδας, του χρέους συνολικά της Ευρωζώνης. Είναι εμφανής η αναζήτηση φόρμουλας για αλλαγή μείγματος διαχείρισης της κρίσης στη φάση που φαίνονται βήματα ανάκαμψης. Η συζήτηση στρέφεται στη χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής για εξασφάλιση ρευστότητας, δηλαδή κεφαλαίων για επενδύσεις.


Ταυτόχρονα, συζητιέται η ανάγκη διαμόρφωσης αμιγώς ευρωενωσιακών μηχανισμών διαχείρισης, που ξεκινά από την ιδέα για ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο μέχρι την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ, παράλληλα με την πορεία τραπεζικής ενοποίησης. Σε αυτό πλαίσιο εντείνονται και οι συζητήσεις για απεγκλωβισμό του ΔΝΤ από την όλη διαδικασία. Εχουν κάποια σχέση με τα συμφέροντα των λαών όλα αυτά; Μόνο αρνητική. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κάνουν κεντρικό ζήτημα της αντιπαράθεσής τους, ενόψει ευρωεκλογών, το θέμα του χρέους, αλλά και οι δύο κρύβουν ότι με όποιο τρόπο και αν γίνει η αναδιάρθρωση, θα την πληρώσουν οι λαοί. Οτι η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχίζεται για τον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης και χωρίς τρόικα.

Το ΔΝΤ έχει προτείνει το «κούρεμα» του ελληνικού κρατικού χρέους, θέση που όμως σημαίνει καταστροφή κεφαλαίου που έχουν δώσει ως δάνεια στην Ελλάδα τα ίδια τα κράτη και οι κυβερνήσεις της ΕΕ. Γι' αυτό και η ιερή οργή και οι προτάσεις για αντικατάσταση του ΔΝΤ με αντίστοιχο ευρωπαϊκό ταμείο. Πρόκειται για ανταγωνισμό, ουσιαστικά, ανάμεσα σε διαφορετικά ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ - Ευρωζώνη), αφού η χασούρα θα επιβαρύνει την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Σ' αυτό το πλαίσιο, εκπρόσωπος της Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου που ήρθε πρόσφατα στη χώρα μας δήλωσε ότι «η τρόικα πέθανε» και ζήτησε η ΕΕ να αποκτήσει ένα τέτοιο εργαλείο που θα λειτουργεί σε μόνιμη βάση, σε συνδυασμό με την αναγκαιότητα ελέγχου από το Ευρωκοινοβούλιο για να έχει «νομιμοποίηση». Ο,τι λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σ' αυτή τη θέση έχουν συμφωνήσει και οι δύο κεντρικές πολιτικές ομάδες στο Ευρωκοινοβούλιο, Λαϊκό Κόμμα και σοσιαλδημοκράτες, γεγονός που αποδεικνύει τη στρατηγική σύμπλευση στη στήριξη των ευρωενωσιακών μονοπωλίων. Οταν, δε, μιλάνε για δημοκρατική νομιμοποίηση, ρίχνουν δόλωμα στο λαό για συναίνεση, στο όνομα του ότι μπορεί να μετριαστεί η αντιλαϊκή πολιτική.

Διά ταύτα: Οποιες αλλαγές στο μείγμα διαχείρισης, δεν σημαίνουν φιλολαϊκές αλλαγές στην πολιτική. Η κατεύθυνση είναι σταθερή: Αναδιαρθρώσεις, στήριξη της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, πολιτική διαχείρισης της φτώχειας. Ο μεγάλος χαμένος είναι και θα είναι η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Γι' αυτό λέμε ότι πρέπει να συγκροτήσουν τη δική τους συμμαχία, να οργανώσουν μια ισχυρή εργατική, λαϊκή αντιπολίτευση, ενισχύοντας το ΚΚΕ παντού, ώστε με την αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη να ανοίξουν το δρόμο για την εργατική, λαϊκή εξουσία, να κοινωνικοποιήσουν τα μονοπώλια, να αποδεσμεύσουν την Ελλάδα από την ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό. Για να μπει η οικονομία στην υπηρεσία των λαϊκών συμφερόντων, αναπτύσσοντας διεθνείς σχέσεις με αμοιβαίο όφελος.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή Μας» του «Ριζοσπάστη» της Τρίτης 4 Φλεβάρη 2014