«Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ (...) τόνισε ότι τα προβλήματα στον κλάδο της χαλυβουργίας είναι αποτέλεσμα των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες έχουν οδηγήσει στην κατάρρευση της οικοδομικής δραστηριότητας, των δημοσίων έργων και τη διάλυση των αμυντικών βιομηχανιών της χώρας. Επίσης σοβαρό ζήτημα είναι η αύξηση του ενεργειακού κόστους το οποίο είναι αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών ιδιωτικοποίησης στην Ενέργεια και της προκλητικής στήριξης των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών παραγωγής ρεύματος από φυσικό αέριο, οι οποίοι το 2013 πήραν πάνω από 470 εκατομμύρια επιδοτήσεις. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ανέπτυξαν την ολοκληρωμένη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για μείωση του κόστους ενέργειας, τόνισαν δε ότι αυτό αποτελεί ευθύνη της κυβέρνησης και τα μέτρα που ανακοίνωσε δεν λύνουν το πρόβλημα γιατί δεν θέλει να θίξει τα συμφέροντα των μεγαλοϊδιωτών στο χώρο της ενέργειας».
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς! Για τη σημερινή κατάσταση στον κλάδο της Χαλυβουργίας, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, δε φταίει η καπιταλιστική κρίση, αλλά τα μνημόνια και η κακή διαχείριση. Αρα, λέει στους εργαζόμενους ότι ένας καλύτερος διαχειριστής, όπως η αφεντιά του, θα μπορούσε να είχε υπερβεί τους νόμους του καπιταλισμού και να αποτρέψει την κρίση στον κλάδο.
Λέει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ίδια διαχείριση που οδήγησε σε κατάρρευση τη Χαλυβουργία, ευθύνεται για την πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας. Η κρίση στην οικοδομή, όμως, δεν είναι αποτέλεσμα της κακής διαχείρισης, άλλωστε είχε εκδηλωθεί πολύ πριν από την κρίση του 2010. Θυμίζουμε, επίσης, ότι τα ίδια κόμματα κυβερνούσαν και όταν ο κλάδος της οικοδομής βρισκόταν στα «πάνω» του. Αλλά και τότε, μόνο οι μεγαλοεργολάβοι κέρδιζαν και από κοντά οι βιομήχανοι στις χαλυβουργίες. Οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, τότε δε μοιράστηκαν τα κέρδη τους με τους χαλυβουργούς, όπως τώρα θέλουν να τους φορτώσουν τη χασούρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει ακόμα για διάλυση των αμυντικών βιομηχανιών. Δε λέει, όμως, στους εργαζόμενους ότι αυτή έρχεται κάτω από το βάρος του ανταγωνισμού με τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και την εφαρμογή των ανακοινώσεων του Συμβουλίου της ΕΕ για την ανάγκη «Ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας» μέσα από τη «διασφάλιση οικονομιών κλίμακας». Δηλαδή, μέσα από την επιτάχυνση της συγκέντρωσης στον κλάδο και την υλοποίηση των σχετικών οδηγιών της ΕΕ.
Για κερασάκι στην τούρτα, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι δεν ικανοποιεί τα αιτήματα των βιομηχάνων για φτηνή Ενέργεια, για να μη θίξει τους μεγαλο-ιδιώτες στο χώρο της Ενέργειας. Παίρνει ανοιχτά θέση υπέρ του ενός καπιταλιστή ενάντια στον άλλο, κοροϊδεύοντας τους εργαζόμενους ότι αν κάνουν το ίδιο, αν αναμειχθούν δηλαδή στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, θα βγουν κερδισμένοι. Κουβέντα δε λέει για το γεγονός ότι οποιαδήποτε μείωση στην τιμή του ρεύματος για τους βιομηχάνους θα μετακυληθεί σαν αύξηση στα τιμολόγια των λαϊκών νοικοκυριών ή εξασφαλίζοντας ρεύμα με το «δελτίο», με περιορισμούς δηλαδή στην ποσότητα κατανάλωσης, όπως υπόσχεται στα πιο εξαθλιωμένα τμήματα του λαού. Οπως δε λέει ότι τα προνόμια που απολαμβάνουν μέχρι τώρα οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται, για παράδειγμα, στις ΑΠΕ, πληρώνονται επίσης από το λαό (αυξημένα τέλη ΑΠΕ και άλλα) και από τους εργαζόμενους σ' αυτές.
Μετά απ' όλα αυτά, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί ότι η πλειοψηφία στο Σωματείο της «Χαλυβουργικής», που συντάσσεται με την εργοδοσία, θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ στη συνάντηση της Τετάρτης στο ΥΠΕΚΑ, όπου θα συζητηθούν μέτρα υπέρ των βιομηχάνων. Το ίδιο υποθέτουμε ότι θέλουν και οι βιομήχανοι...
(Απο το «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» του Σαββάτου 22 Φλεβάρη 2014)
