Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Γιατί χρειάζεται συναγερμός για συντάξεις - Ταμεία;

-- Το ΚΚΕ αναδεικνύει με έμφαση την ανάγκη να σημάνει συναγερμός για τις συντάξεις και τα Ταμεία. Από πού προκύπτει αυτή η αναγκαιότητα;
Η κατάσταση στα ασφαλιστικά ταμεία δεν είναι λογιστικό πρόβλημα ή ζήτημα κακοδιαχείρισης. Είναι αποτέλεσμα διαχρονικής, συστηματικής και σχεδιασμένης κρατικής παρέμβασης, που έχει για κεντρικούς στόχους: Τη συρρίκνωση της τιμής της εργατικής δύναμης (μείωση του λεγόμενου μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους όπως το λένε, γιατί η εργατική δύναμη δεν είναι κόστος, αυτή παράγει, άρα φέρνει και τα κέρδη), τη μεταφορά των ασφαλιστικών βαρών του κράτους και των μονοπωλιακών ομίλων στις πλάτες των εργαζομένων, με την επιβολή της ανταποδοτικότητας, τη χρησιμοποίηση του Ασφαλιστικού ως πεδίου κερδοφόρων επενδύσεων, αλλά και την αξιοποίηση των αποθεματικών του για τη χρηματοδότηση μονοπωλιακών ομίλων. Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, το ασφαλιστικό σύστημα δέχτηκε συντριπτικά χτυπήματα. Τα στοιχεία που δημοσιεύονται συνεχώς το τελευταίο διάστημα και αφορούν στην κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων, στους σχεδιασμούς που υπάρχουν για το μέλλον των συντάξεων, δείχνουν πως η κατάσταση για το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα είναι ανησυχητική και το μέλλον για τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους, αλλά και τις επόμενες γενιές, αβέβαιο. Η Κοινωνική Ασφάλιση έχει υπονομευτεί εδώ και χρόνια από τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ενδεικτική της συντριβής των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα είναι η έκθεση της «Ageing Report» για το 2012, σύμφωνα με την οποία υπερκαλύφθηκε ο στόχος της συγκυβέρνησης και της τρόικας για «συγκράτηση» των μελλοντικών συνταξιοδοτικών δαπανών του ελληνικού Δημοσίου. Η αύξηση του μέσου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ελλάδα θα αγγίξει τα 8,8 χρόνια, μεταξύ του 2010 και του 2060! Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση στην ΕΕ, μετά από το Λουξεμβούργο, και οδηγεί τον μέσο όρο ετών εργασίας από τα 29,3 το 2010 στα 38,1 το 2060.
Με βάση τη νέα πρόβλεψη, η Ελλάδα προσεγγίζει τον κοινοτικό μέσο όρο που είναι στα 39,2 έτη το 2060, δείχνοντας ότι η αντιασφαλιστική επίθεση είναι ενιαία στην ΕΕ, ανεξάρτητα από το αν μια χώρα είναι σε κρίση ή ανάπτυξη, αν έχει μνημόνιο ή όχι. Την ίδια ώρα: 1,327 εκατ. κύριες συντάξεις, δηλαδή το 46% του συνόλου των αποδιδόμενων συντάξεων, είναι κάτω από 500 ευρώ. Ακόμα, 400 χιλιάδες συντάξεις (14%) κυμαίνονται μεταξύ 500 και 600 ευρώ και συνολικά το 78% των κύριων συντάξεων είναι κάτω των 1.000 ευρώ. Οι περικοπές που έγιναν το προηγούμενο διάστημα στις επικουρικές συντάξεις ξεκινούν από το 7,5% και φτάνουν στο 42,5%! Σε αυτές τις μειώσεις δεν υπολογίζονται οι νέες περικοπές του 2013, όπου αθροίζουν τα ποσά των κύριων και επικουρικών συντάξεων και επιβάλλουν μείωση από 5% έως 20%. Αλλά και οι απώλειες που είχαν οι συνταξιούχοι όλων των Ταμείων με την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, για τις οποίες οι ασφαλισμένοι συνεχίζουν να πληρώνουν τις εισφορές τους. Στα 2,5 δισ. υπολογίζεται το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων ενώ στο 1,5 δισ. στον ΕΟΠΥΥ. Από το 1950 και μετά οι κυβερνήσεις πλιατσικολόγησαν για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου τα αποθεματικά των Ταμείων. Το μέγεθος της ληστείας ξεπέρασε τα 50 δισ. ευρώ. Στο τέλος του 2010, τα χρέη κράτους και εργοδοτών προς τα Ταμεία, που δεν αποδίδονταν, ανέρχονταν στο ποσό των 14 δισ. ευρώ. Οσο δηλαδή και τα μισά αποθεματικά των Ταμείων. Τεράστια ποσά «αρπάχτηκαν» μέσω του χρηματιστηριακού τζόγου την προηγούμενη δεκαετία. Τα ασφαλιστικά ταμεία διέθεταν στο Κοινό Κεφάλαιο της ΤτΕ 15,97 δισ. και Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου 6,52 δισ. Συνολικά 22,49 δισ., τα οποία μετά από τη διαδικασία του «κουρέματος» (με το PSI) έχασαν το 53,50%, δηλαδή έμειναν 11,92 δισ. ευρώ.
 
Η επίθεση δεν έχει ολοκληρωθεί! Στρώνεται το έδαφος για τις νέες αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις με πρόσχημα τη «βιωσιμότητα των Ταμείων». Νέες μειώσεις των συντάξεων, νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ριζικές περικοπές στην Υγεία και την Πρόνοια, νέες περικοπές στα φάρμακα και τις ιατρικές εξετάσεις. Η λογιστική - οικονομικο-διαχειριστική λογική από την κυβέρνηση και τα επιτελεία της ΕΕ, που αντιμετωπίζουν την Κοινωνική Ασφάλιση ως κόστος, πρέπει να απορριφθεί κατηγορηματικά από τους εργαζόμενους και τους ασφαλισμένους. Το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι πρώτα και κύρια ζήτημα πολιτικό, ταξικό, αποτελεί δικαίωμα για τον εργαζόμενο. Δικαίωμα που προέρχεται από το γεγονός ότι ο εργαζόμενος, που είναι ο δημιουργός του παραγομένου πλούτου, πρέπει να έχει ένα ισχυρό πλέγμα προστασίας απέναντι στο εκμεταλλευτικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα που επιδεινώνει καθημερινά τη ζωή του, εντατικοποιεί την εργασία, επιβαρύνει την υγεία, έχει βάλει τις βάσεις για εργασία μέχρι τα βαθιά γεράματα. Είναι κατάκτηση των εργαζομένων με σκληρούς αγώνες. Το ΚΚΕ, όταν αναφέρεται στην Κοινωνική Ασφάλιση, δε στέκεται μόνο στο συνταξιοδοτικό ζήτημα, αλλά ασχολείται με την ολότητα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, με τις υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας δίνοντας βάρος στην πρόληψη, στην αποκατάσταση, στη Δημόσια Υγεία. Το ΚΚΕ δίνει όλες τις δυνάμεις του σήμερα για ένα κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, για να δημιουργηθεί ένα μαζικό κίνημα ανάσχεσης των βαθιών ανατροπών που ακολουθούν το επόμενο διάστημα, αλλά και επανάκτησης δικαιωμάτων, συντάξεων που «χάθηκαν» και περικόπηκαν λόγω της επίθεσης του κράτους και της μεγαλοεργοδοσίας.