Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Τι άλλο είπε ο ΣΥΡΙΖΑ στο «Brookings»

-- Στη διπλανή σελίδα, παρουσιάζουμε ορισμένα αποσπάσματα από την ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο ίδρυμα Brookings. Υπάρχουν, όμως, και άλλες ενδιαφέρουσες αποστροφές στο λόγο του, που αφορούν την αιτία της κρίσης και το μείγμα για τη διαχείρισή της που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιες είναι αυτές;
Είπε ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του: «Ο λόγος (της κρίσης) είναι, βέβαια, ότι οι χώρες μας είναι μέρος μιας άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ενωσης. Δεδομένης της δομής της Ευρωζώνης (...) ήταν αναπόφευκτο ότι η θανάσιμη αγκαλιά μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και αφερέγγυων κρατών θα οδηγούσε σε φαινόμενο ντόμινο (...) Αποφάσισαν ότι ήταν καλύτερα να προσποιούνται ότι αυτό είναι απλώς μια κρίση δημόσιου χρέους, από το να παραδέχονταν ότι έχουν σχεδιάσει μια νομισματική ένωση - έκτρωμα (...) Επιτρέψτε μου να το πω αυτό ξεκάθαρα: Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει αποδοχή ηλίθιων και απάνθρωπων πολιτικών που μας υπαγορεύονται από τους σημερινούς, αυτοκαταστροφικούς ιθύνοντες της Ευρωζώνης».
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, η κρίση είναι αποτέλεσμα μιας «λάθος» αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης, ή λάθος χειρισμών κακόπιστων πολιτικών και κυβερνήσεων. Καλλιεργεί την αυταπάτη ότι με άλλο πολιτικό προσωπικό και διαχείριση, ή με άλλο σχεδιασμό της Ευρωζώνης, μπορεί να αλλάξει ο χαρακτήρας της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με τα μονοπώλια ακλόνητα στην εξουσία και την οικονομία. Κοροϊδεύει το λαό, για να συγκαλύψει ότι με όποια «αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης», με όποιες κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη της, θα υπηρετούνται τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Επομένως, η διαχείριση θα είναι αντιλαϊκή. Τα λέει αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ για να μη δει ο λαός τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και να βολοδέρνει σε κοινοβουλευτικές αυταπάτες και φρούδες προσδοκίες ότι μια άλλη κυβέρνηση και ένας άλλος τάχα συσχετισμός δύναμης στην ΕΕ, στο επίπεδο της αστικής διαχείρισης, μπορεί να λειτουργήσει προς όφελός του και όχι προς όφελος των μονοπωλίων.
Βεβαίως, ο τρόπος που ασκεί κριτική στην Ευρωζώνη, θυμίζει τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ προς την Ευρωζώνη, προκειμένου αυτή να διαχειριστεί την κρίση όπως οι ΗΠΑ. Οι παρεμβάσεις αυτές ανέδειξαν τους οξύτατους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Φαίνεται εδώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γέρνει προς τις ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την επιλογή συμμάχων. Αλλωστε, υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα που έχουν ανάλογα συμφέροντα, όπως στον τομέα Ενέργειας, της ναυτιλίας κ.λπ., ενισχύοντας εμμέσως πλην σαφώς τέτοιες παρεμβάσεις.
Πρόσθεσε σε ένα άλλο σημείο ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ: «Επειδή ανέφερα την περίοδο μεσοπολέμου, τη Μεγάλη Υφεση, είναι ενδιαφέρον για μένα να συγκρίνουμε την Κεντρική μας Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με τη Fed (την Ομοσπονδιακή τράπεζα), εδώ στην Ουάσιγκτον. Το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Κεντρικής σας Τράπεζας, κ. Ben Bernanke, έκανε την ακαδημαϊκή εργασία του, μελετώντας τη Μεγάλη Υφεση, είναι σημαντικό. Μπορεί να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η Fed έχει συμπεριφερθεί τόσο διαφορετικά από την ΕΚΤ. Αν συγκρίνει κανείς τη γλώσσα που χρησιμοποιείται από τον κ. Bernanke κατά τη διάρκεια των πέντε τελευταίων ετών με εκείνη των τραπεζιτών της Κεντρικής μας Τράπεζας, θα εντοπίσει τη διαφορά. Η Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, η Κεντρική μας Τράπεζα, φαίνεται ανέγγιχτη από την οικονομική κρίση που εξελίσσεται κάτω από τη μύτη της. Αν οι κεντρικοί τραπεζίτες μας είχαν περάσει λίγο περισσότερο από το χρόνο τους μελετώντας τη Μεγάλη Υφεση, τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά».
Αφού κατακεραύνωσε το πολιτικό προσωπικό και τους τεχνοκράτες της ΕΕ, ήρθε η ώρα να εξυψώσει τους ομολόγους τους στις ΗΠΑ και το μείγμα της διαχείρισης που αυτοί προτείνουν. Εκθειάζει το ρόλο της Fed που είναι υπέρμαχος της επεκτατικής διαχείρισης της κρίσης, για να κοροϊδέψει το λαό ότι ένα άλλο μείγμα από τις κυβερνήσεις και την κεντρική τράπεζα της Ευρωζώνης, θα μπορούσε να τον είχε γλιτώσει από τα δεινά της κρίσης. Λέει ψέματα, επειδή και στις ΗΠΑ, η διαχείριση της κυβέρνησης Ομπάμα και της Fed δεν έχουν αποτρέψει την εξαθλίωση του λαού, που μεγαλώνει σχετικά και απόλυτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβει επίσης ότι σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, η Ευρωζώνη, παρά τη νομισματική Ενωση, παραμένει μια συμμαχία ιμπεριαλιστικών εθνών - κρατών με ανταγωνίστριες αστικές τάξεις, οι οποίες όμως δρουν ενιαία σε βάρος των λαών τους.
Παρεμβάσεις όπως αυτές της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, με αλλεπάλληλες εκδόσεις ομολόγων και κόψιμο χρήματος, εμποδίζονται από το γεγονός ότι παρά το ενιαίο νόμισμα, στην Ευρωζώνη υπάρχουν διαφορετικά έθνη - κράτη με διαφορετικά ανταγωνιστικά συμφέροντα και με ανισότιμες σχέσεις μεταξύ τους. Επομένως, η πολιτική διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη αντανακλά αυτή την πραγματικότητα, με δεδομένους τους οξύτατους διεθνείς ανταγωνισμούς (όπως π.χ. μεταξύ ευρώ - δολαρίου, ως διεθνή αποθεματικά, την ισοτιμία ανάμεσα στα δυο νομίσματα, όπου το ευρώ είναι ισχυρότερο κ.ά.).