Τι προτείνει το ΠΑΣΟΚ για ανάπτυξη;

-- Το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι «το 2013 είναι έτος στροφής για την ελληνική οικονομία, η χρονιά της ανάσχεσης της ύφεσης». Για λογαριασμό ποιανού μιλάει;

Η «στροφή» και η ανάκαμψη που επαγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ, αφορά τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων και είναι σε βάρος του λαού. Οι «τέσσερις πυλώνες» πάνω στους οποίους «μπορεί να στηριχτεί η στροφή της χώρας», όπως είπε ο Ευ. Βενιζέλος, έρχονται να υπηρετήσουν την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και να θωρακίσουν τους μηχανισμούς διαχείρισης του αστικού συστήματος. Το ΠΑΣΟΚ προτείνει:

1. Εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Θα βασίζεται στη «στήριξη του κράτους» και θα έχει «μοχλούς το τραπεζικό σύστημα και τον κόσμο των επιχειρήσεων». Βασικά εργαλεία και τομείς για επενδύσεις, θα είναι «το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, η ναυτιλία, ο τουρισμός, ο αγροτικός τομέας, η εκπαίδευση, η καινοτομία, οι νέες επενδύσεις σε υποδομές». Ουσιαστικά, θέλει να εξασφαλίσει νέα κερδοφόρα πεδία, κρατική στήριξη και δάνεια για τους εφοπλιστές, τους μεγαλοκατασκευαστές, το τουριστικό κεφάλαιο και τους μονοπωλιακούς ομίλους που επενδύουν στη διατροφή, μέσω καθετοποιημένων μονάδων. Οι τομείς αυτοί επιλέγονται για τη γρήγορη και εγγυημένη κερδοφορία τους. «Χρειάζονται νέες επενδύσεις σε υποδομές και μέσω του ΕΣΠΑ αλλά και μέσω συγχρηματοδοτούμενων έργων», προσθέτει το ΠΑΣΟΚ, επαναλαμβάνοντας τη δέσμευση προς το κεφάλαιο ότι το κράτος θα είναι αρωγός στην ανάκαμψη της κερδοφορίας του με υποδομές και χρήμα.

2. Εθνικό φορολογικό σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ ξεκαθαρίζει ότι το φορολογικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε χτες στη Βουλή, είναι μόνο η αρχή, αφού «καλύπτει συγκεκριμένες δημοσιονομικές ανάγκες». Στα παραπάνω συμπληρώνει: «Χρειάζεται ένα ριζοσπαστικό εθνικό φορολογικό σύστημα που ανταποκρίνεται στην αντίληψή μας για την Ελλάδα του μέλλοντος, ως χώρο εγκατάστασης επιχειρήσεων, ως χώρο που αξιοποιεί τα τεράστια φυσικά πλεονεκτήματα». Επί της ουσίας περιγράφει στις άμεσες επιδιώξεις της συγκυβέρνησης για τη δημιουργία ενός ακόμα πιο ευνοϊκού φορολογικού πλαισίου για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Στόχος της συγκυβέρνησης είναι να μειωθούν ακόμα παραπέρα οι φορολογικοί συντελεστές για τα φορολογικά κέρδη των πολυεθνικών, ώστε -όπως υποστηρίζουν- να καταστεί η Ελλάδα «χώρα φιλική στις επενδύσεις»! Εννοείται ότι για να εξασφαλίσει έσοδα το κράτος, ό,τι κόβει από φορολογία στο κεφάλαιο, θα το προσθέτει σε αφαίμαξη του λαού.

3. Αναθεώρηση του Συντάγματος. Το ΠΑΣΟΚ προετοιμάζει και προτείνει την κατάθεση κοινού κειμένου Αναθεώρησης του Συντάγματος με τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ που θα προβλέπει: α) «Αλλαγή του εκλογικού συστήματος», ώστε να διασφαλίζει τη συγκρότηση κυβερνήσεων συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων της αστικής διαχείρισης. β) «Συνταγματική στήριξη της βαθιάς μεταρρύθμισης στη Δημόσια Διοίκηση. Αξιολόγηση, κινητικότητα, αποδοτικότητα, ευθύνη». Ουσιαστικά προαναγγέλλει την κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο αλλά και τη διασφάλιση των συνταγματικών συνθηκών για την μαζική είσοδο των επιχειρηματιών σε κοινωνικές υποδομές. γ) «Δημοσιονομικό σύνταγμα με κανόνες για το δημοσιονομικό έλλειμμα», με στόχο τη συνταγματική κατοχύρωση των πολιτικών λιτότητας στο όνομα του «ελέγχου» του χρέους και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, όπως προβλέπουν οι ευρωενωσιακές συνθήκες. δ) Συνταγματικές αλλαγές για ένα «κοινωνικό κράτος, δημοσιονομικά σταθερό, αναπτυξιακό, το οποίο θα διαμορφώνει τις προϋποθέσεις της μακροπρόθεσμης αυτοχρηματοδότησής του». Δηλαδή, παραπέρα μείωση των κονδυλίων του κρατικού προϋπολογισμού για τις κοινωνικές δαπάνες, η κάλυψη των οποίων θα μετακυληθεί στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. ε) Συνταγματικές αλλαγές για το «ρόλο των κοινωνικών εταίρων», ώστε να διασφαλιστούν πλήρως οι όροι για τη διασφάλιση της ταξικής συνεργασίας. στ) «Εναν άλλο ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας, και του τρόπου εκλογής του απευθείας από το λαό, με αυξημένες αρμοδιότητες σε σχέση με σήμερα». Στόχος, μια σειρά από αντιλαϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις να επιβάλλονται με προεδρικά διατάγματα, χωρίς την έγκριση της Βουλής.

4. Τη χάραξη εθνικής στρατηγικής. Το ΠΑΣΟΚ τη συνέδεσε με «το νομοθετικό και επιχειρησιακό πλαίσιο για την αξιοποίηση του φυσικού και ορυκτού πλούτου της χώρας», προτείνοντας «να δηλωθούν στον ΟΗΕ οι συντεταγμένες των ερευνών για υδατάνθρακες για να προχωρήσουν και τα θέματα των θαλάσσιων ζωνών, για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ». Ουσιαστικά, περιγράφει τις κινήσεις εκείνες που θα επιταχύνουν γενικότερες διευθετήσεις στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο, προκειμένου να απελευθερωθούν προς εκμετάλλευση από τα μονοπώλια οι πηγές ενέργειας.