Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Η απόφαση του ΣτΕ για τις μειώσεις στις αποδοχές στρατιωτικών και στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας

Με απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (2193/2014) κρίθηκαν θετικά, άγνωστο ακόμη σε ποια έκταση, ζητήματα που έθεταν οι αιτήσεις ακυρώσεως Ενώσεων και μεμονωμένων αποστράτων (ε.α.) και εν ενεργεία (ε.ε.) στρατιωτικών και στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας (ΣΑ) σε σχέση με τις μειώσεις στις αποδοχές τους που επεβλήθησαν με τις ρυθμίσεις του ν. 4093/2012 (μνημόνιο 3).

Υπενθυμίζεται ότι οι ρυθμίσεις του νόμου για μεν τους ε.ε. περιλάμβαναν:


α) περικοπές στο ειδικό μισθολόγιο των από 1-1-2013 (σε επιδόματα και βασικό μισθό από 899 σε 875). 

β) περικοπή των επιδομάτων εορτών και αδείας από 1-01-2013, και

γ) την 5μηνη αναδρομική περικοπή των αποδοχών (από 1-08-2012).

Σε ότι αφορά τους ε.α. που οι συντάξεις τους προκύπτουν με βάση το μισθολόγιο των ε.ε. συναδέλφων τους όπως διαμορφώθηκε με βάση την παρ. (α), πέραν των πιο πάνω υπέστησαν και την μείωση 5, 10, 15% αναλόγως του συνολικού ποσού των συντάξεων που λαμβάνουν, όπως όλοι οι συνταξιούχοι.

Σύμφωνα με πληροφορίες η απόφαση αφορά μόνο στρατιωτικούς και ΣΑ και ως προς αυτούς κρίνει αντισυνταγματικό τον ν. 4093/2012 και την αναδρομική εφαρμογή του, αναγνωρίζοντας ότι απαιτείται «ειδική» μισθολογική μεταχείριση απέναντι τους από την πλευρά του κράτους. Από την απόφαση του ΣτΕ, που ας σημειωθεί είναι τελεσίδικη και αμετάκλητη, αναμένεται να προκύψουν:

δ) επαναφορά του μισθολογίου στρατιωτικών που ίσχυε πριν την ψήφιση του ν. 4093/2012. 

ε) επιστροφή της διαφοράς των αποδοχών που παρακρατήθηκε για το χρονικό διάστημα από 1-8-2012.

Δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα αν επηρεάζονται από την απόφαση του ΣτΕ και οι προβλέψεις για την κατάργηση του δώρου εορτών και αδείας, όπως και η ποσοστιαία μείωση των συντάξεων των αποστράτων.

Με βάση τα πιο πάνω, τα ποσά που θα απαιτηθούν για την συμμόρφωση με τις αποφάσεις του ΣτΕ άλλοι σχολιαστές τα ανεβάζουν ακόμη και ψηλότερα από 500 εκ., ενώ άλλοι πολύ λιγότερα. Διαρροές μιλούν ότι θα πρέπει να βρεθούν «ισοδύναμα» μέτρα που μάλιστα θα επιβαρύνουν την ίδια κοινωνική ομάδα (από την μια τσέπη στην άλλη), ενώ άλλες ρίχνουν την ιδέα να γίνει συμψηφισμός με το κοινωνικό μέρισμα που δόθηκε σε κάποιους χαμηλόβαθμους του κλάδου. 

Η όλη κατάσταση προκαλεί ανησυχία στους στρατιωτικούς και το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας τόσο για τον τρόπο που η κυβέρνηση πρόκειται να αντιδράσει, αλλά και προβληματισμός για τις ενέργειες που απαιτούνται από πλευράς των ίδιων ώστε να διασφαλίσουν όσα η απόφαση του ΣτΕ τους παρέχει. Δικηγορικά γραφεία τους προτείνουν να ασκήσουν νέα ένδικα μέσα, που σημαίνει νέα έξοδα τα οποία δεν είναι διαθέσιμα από όλους, ενώ και οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες. Ας σημειωθεί ότι εκκρεμούν επίσης προσφυγές από δημόσιους υπαλλήλους, στρατιωτικούς και προσωπικό ΣΑ προς το Ελεγκτικό συνέδριο, γύρω από τον ίδιο νόμο.

Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι κυβερνήσεις βρίσκουν τρόπους για να ξεπερνούν ή να ακυρώνουν στην πράξη δικαστικές αποφάσεις που δεν τους είναι αρεστές. Ιδιαίτερα οι ένστολοι χρειάζεται να ενώσουν τη φωνή τους με το σύνολο των εργαζομένων, που υποφέρουν από την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Η κυβέρνηση, η αστική τάξη και η ΕΕ που έχουν αναθέσει στους ένστολους το ρόλο του σκληρότερου θύτη σε βάρος του λαού, ταυτόχρονα μειώνουν σταθερά το μισθό τους, ενισχύοντας έτσι μαζί και μ' άλλες ρυθμίσεις τον αντιλαϊκό κατασταλτικό ρόλο των ένοπλων μηχανισμών. Έτσι το προσωπικό τους μετατρέπεται και σε θύματα.

Οι περικοπές στις αποδοχές των στρατιωτικών, στο προσωπικό των ΣΑ, των άλλων εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι άδικες και για αυτό πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας για να παρθούν πίσω. Οι ένστολοι, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, έχουν κάθε δικαίωμα ν' αντιδρούν, ν' αγωνίζονται ενάντια στα μέτρα που υποβαθμίζουν τη ζωή τους, το μέλλον των παιδιών τους. Το ΚΚΕ στηρίζει αυτό τον αγώνα τους, όπως και κάθε εργαζόμενου, ανεξάρτητα από κλάδο.

Η εργασία, η ζωή μ' αξιοπρέπεια που διεκδικούν είναι σε αντίθεση με το ρόλο του πραιτοριανού που κατά κύριο λόγο τους επιφυλάσσουν, σαν στήριγμα σ' ένα σύστημα που υποβαθμίζει σταθερά τη ζωή του λαού, ώστε να ευημερούν τα κέρδη της πλουτοκρατίας και τελικά να κυριαρχεί με το «νόμο» και την καταστολή, η αδικία και η εκμετάλλευση.

Είναι φανερό ότι κανένας εργαζόμενος ή κλάδος δεν θα μπορέσει να λύσει τα προβλήματα μόνος του, πολύ περισσότερο σε αντιπαράθεση με τους άλλους. Γι' αυτό και οι ένστολοι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να σταθούν μακριά ή και απέναντι από το λαό που αγωνίζεται σε συνθήκες κρίσης για την επιβίωσή του. Η λύση βρίσκεται στον προσανατολισμό και τη συμπαράταξη με το λαϊκό κίνημα που αντιστέκεται, απορρίπτει την επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ.