Αριστο υλικό...

Και φοροστουρνάρια
οι φορογδάρτες

Από τη μια το ΠΑΣΟΚ - του Βενιζέλου. Είναι το κόμμα που πρωτοστάτησε στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπαδήμου ήταν ο Βενιζέλος. Δίπλα του στο Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης Παπαδήμου ήταν 4 εξέχουσες φυσιογνωμίες του ΛΑ.Ο.Σ. (σ.σ.: οι πιο εξέχουσες εξ αυτών κατόπιν μετακόμισαν στη ΝΔ).
Από την άλλη ο ΛΑ.Ο.Σ - του Καρατζαφέρη. Ο κυβερνητικός συνεταίρος του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Ο Καρατζαφέρης είναι αυτός που στις νομαρχιακές εκλογές του 2002 διατυμπάνιζε ότι είχε συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιό του 4 πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής. Ενας από αυτούς, τους υποψηφίους με το ψηφοδέλτιο του Καρατζαφέρη στις εκλογές του 2002, ήταν ο Ηλίας Παναγιώταρος. Οχι, δεν πρόκειται για συνωνυμία. Πρόκειται για την ίδια εκλεκτή φυσιογνωμία, τον νυν χρυσαυγίτη βουλευτή, με τις λαμπρές επιδόσεις στο θέατρο «Χυτήριο», στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στην Κόρινθο, τον κύριο που έχει προαναγγείλει «επισκέψεις» της Χρυσής Αυγής σε νοσοκομεία και βρεφονηπιακούς σταθμούς για την «τακτοποίηση» μεταναστών, ασθενών και νηπίων...

*

Από τη μια το ΠΑΣΟΚ - του Βενιζέλου, του Παπανδρέου, του Λοβέρδου. Είναι το κόμμα που στις νομαρχιακές εκλογές του 2006 διά των τοπικών του στελεχών στην Κέρκυρα φρόντισε να επικυρώσει κρυφή προεκλογική του συμφωνία και «συμμαχία» με το ΛΑ.Ο.Σ., υπογράφοντας ακόμα και γραπτό κείμενο με τίτλο «Πρωτόκολλο Τοπικής Συνεργασίας», στο οποίο σημειωνόταν ότι το κόμμα τους, το ΠΑΣΟΚ, και ο ΛΑ.Ο.Σ. έχουν «κοινές επιδιώξεις και κουλτούρα»... Για να είμαστε δίκαιοι με το ΠΑΣΟΚ, στις υπόλοιπες συνεργασίες του με το ΛΑ.Ο.Σ. (σε Καρπενήσι, Γρεβενά, Καλλιθέα, Κερατσίνι, Βύρωνα κ.α.) δεν υπήρχαν «Πρωτόκολλα»...
Από την άλλη ο ΛΑ.Ο.Σ. Είναι το κόμμα που διά του αρχηγού του, του Καρατζαφέρη, καλούσε τις κάμερες ανήμερα της 28ης Οκτώβρη να τον απαθανατίσουν κατά την επίσκεψή του στο σπίτι του αρχιφασίστα Μεταξά, όπου απέδιδε τιμές στον μεγάλο «πατριώτη»...

*

Από τη μια το ΠΑΣΟΚ - του Βενιζέλου. Είναι αυτό που στις 19/10/2010 δεχόταν την επίσκεψη του Καρατζαφέρη στο γραφείο του υπουργού Αμυνας και διά στόματος τότε υπουργού επιδαψίλευε δάφνες στον Καρατζαφέρη για την υπεύθυνη στάση του ΛΑ.Ο.Σ. Ο υπουργός Αμυνας που χαιρέτιζε την «υπεύθυνη στάση του ΛΑ.Ο.Σ.» ήταν ο Βενιζέλος, ο οποίος με χαρά άκουσε τον Καρατζαφέρη να ανταποδίδει λέγοντας: «Εχουμε βρει μια κοινή περπατησιά. Πιστεύω αυτή η συνεννόηση όσο γίνεται ευρύτερη τόσο να ωφελεί την πατρίδα σε μια εξαιρετικά κομβική στιγμή». Ενα χρόνο αργότερα η «κοινή περπατησιά» του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ. θα μετουσιωνόταν σε κυβερνητική σύμπραξη υπό τον Παπαδήμο.
Από την άλλη ο ΛΑ.Ο.Σ. Ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι το κόμμα που σε αίθουσα των γραφείων του, εν χορδαίς και οργάνω, είχε δώσει την ονομασία «Γρίβας» προς τιμήν του αρχιφασίστα αρχηγού των «Χιτών» της Κατοχής.

*

Ο Βενιζέλος, ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου και ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπαδήμου, είναι ένας εξ αυτών που άνοιξαν το δρόμο για την «εξοικείωση» της κοινής γνώμης με την παρουσία στο Υπουργικό Συμβούλιο των πατενταρισμένων ακροδεξιών.
Ο Βενιζέλος είναι ο πρόεδρος εκείνου του κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, είναι ο αντιπρόεδρος εκείνων των κυβερνήσεων, υπό τους Παπανδρέου και Παπαδήμο, που τοποθέτησαν τους ακροδεξιούς σε καρέκλες υπουργών και υφυπουργών.
Το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, από κοινού με τη ΝΔ, είναι ο πρωτομάστορας εκείνων των πολιτικών πρακτικών του αστικού κράτους, που εμφάνισαν τους ακροδεξιούς, πρώην στελέχη της ΕΠΕΝ του Παπαδόπουλου, τους υμνητές της χούντας, του δικτάτορα Μεταξά, των Μακρονησιών και της αντιμεταναστευτικής υστερίας σαν «εθνικούς σωτήρες».
Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά;
Διότι τώρα που το ΠΑΣΟΚ επιδίδεται σε σύσταση «αντιφασιστικών μετώπων» καλό είναι να γνωρίζουμε τα υλικά - άρα και το «ποιόν» - αυτών των «αντιφασιστικών μετώπων»...

 

Φοροεξαφρύνσεις

Αναφερθήκαμε στο «ποιόν» του... «αντιφασιστικού μετώπου» του οποίου προΐσταται ο κ. Βενιζέλος. Ο αντιπρόεδρος, δηλαδή, της κυβέρνησης Παπαδήμου, με την οποία άνοιξαν επισήμως ακόμα και οι κυβερνητικές θύρες για να εισέλθουν στα αστικά σαλόνια, με όλα τα κλέη της δημοκρατικής τους νομιμοποίησης από το αστικό κράτος, οι πατενταρισμένοι ακροδεξιοί, οι φορείς της μεταναστοφαγίας και οι υμνητές του φασίστα Μεταξά, ώστε να καμώνονται τους «εθνικούς σωτήρες».
Φυσικά, εκτός από το ΠΑΣΟΚ, το δικό της μερίδιο «προσφοράς» σε αυτή την υπόθεση, δηλαδή τη θωπεία της ακροδεξιάς, άμα τε και των ναζιστικών παραφυάδων της, έχει και η ΝΔ.
Βαριές κουβέντες; Ας δούμε:

*

«Επειδή λοιπόν μερικοί έχουν έναν κρετινισμό ή μια δειλία, ερχόμαστε σήμερα και λέμε ότι η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται ένα συμπλήρωμα. Ποιο μπορεί να είναι το συμπλήρωμα αυτό; (...) Είναι η Πολιτική Ανοιξη στο μεγαλύτερο κομμάτι της, αν όχι όλο. Είναι οι ευρισκόμενοι δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Η Χρυσή Αυγή η οποία έχει πρωταγωνιστές του αγώνα και μπορεί, η Χρυσή Αυγή, με όσους έχει, πολλούς ή λίγους, να κάνει τόσο θόρυβο και να συμμετέχει (...) Η ΕΠΕΝ, οι βασιλικοί, οι αμετανόητοι, αυτοί δεν χρειάζονται;».
Τα παραπάνω λόγια ακούστηκαν από το «Τελεσίτι» στις 16/1/1998. Ειπώθηκαν από τον τότε βουλευτή της ΝΔ, τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Και εδώ βρίσκεται το αξιοσημείωτο:
Ο Καρατζαφέρης ουδέποτε ενοχλήθηκε από τα όργανα του κόμματος της ΝΔ να δώσει εξηγήσεις για τις απόψεις που διακινούσε στους οπαδούς της ΝΔ. Οτι δηλαδή η Χρυσή Αυγή και οι χρυσαυγίτες «πρωταγωνιστές του αγώνα» ήταν ένα αναγκαίο «συμπλήρωμα» της ΝΔ, μαζί με τους ΕΠΕΝίτες, τους βασιλικούς κ.ο.κ.
Ο Καρατζαφέρης, βέβαια, απομακρύνθηκε από τη ΝΔ. Μόνο που αυτό έγινε δύο χρόνια αργότερα. Και όχι φυσικά για απόψεις και δηλώσεις όπως οι παραπάνω...

*

Ας έρθουμε στα πιο πρόσφατα.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του Ιούνη 2012, ο συνυποψήφιος του κ. Σαμαρά για την ηγεσία της ΝΔ, ο Π. Ψωμιάδης, ως χρισμένος «μακεδονάρχης» από τον πρόεδρό του, περιόδευσε στην Ξάνθη.
Εκεί, λοιπόν, προέβη στην ακόλουθη τοποθέτηση:
«Το ποσοστό της ΝΔ εδώ θα είναι πολύ ανεβασμένο (...) Μετακινούνται πολλοί φίλοι από τις αδελφικές κεντροδεξιές παρατάξεις: Μπακογιάννη, Καμμένο, Καρατζαφέρη, Μάνο, Χρυσή Αυγή...».
Η δήλωση αυτή του κ. Ψωμιάδη, με την οποία συμπεριέλαβε τη Χρυσή Αυγή στις «αδελφικές κεντροδεξιές παρατάξεις» της ΝΔ, όχι μόνο δεν προκάλεσε κάποια αντίδραση της ηγεσίας της ΝΔ, αλλά επιχειρήθηκε να κουκουλωθεί κιόλας από τα επικοινωνιακά επιτελεία τόσο του κόμματος, όσο και εν γένει του αστικού κράτους...

*

Αυτοί, λοιπόν, που διακινούν τη θεωρία των «δύο άκρων» φαίνεται ότι αν όχι τις φτερούγες τους, εντούτοις μια ευδιάκριτη ομπρέλα κάτω από την οποία προστατεύονται οι εστίες επώασης του αυγού την κρατάνε.
Αλλωστε, εκτός από τη λεπενική πολιτική διαδρομή των σημερινών κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της ΝΔ, δεν πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής δηλώσεις και πρακτικές όπως αυτές:
«Εχουν γεμίσει οι μετανάστες τα νηπιαγωγεία και οι Ελληνες δεν μπορούν να μπουν στον παιδικό σταθμό. Αυτό τέρμα. Είναι ορισμένα πράγματα που κι εμένα με ενοχλούν όσο εσάς αλλά θα πρέπει να σταματήσουμε την καραμέλα ότι είναι ρατσισμός».
(Αντώνης Σαμαράς, 13/6/2012, «enikos.gr»)
Αυτά έλεγε κατά την προεκλογική περίοδο του Ιούνη ο τότε υποψήφιος και νυν πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.

*

Ποιοι, λοιπόν, είναι οι λόγοι και οι παράγοντες που «ποτίζουν» το δηλητηριώδες ναζιστικό σαπρόφυτο στη χώρα μας;
Κάθε άλλο παρά άσχετοι είναι αυτοί οι λόγοι και αυτοί οι παράγοντες με το αστικό σύστημα και με το αστικό πολιτικό εποικοδόμημα. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο σάπισμα του καπιταλισμού, τόσο σε επίπεδο παραγωγικών δομών όσο και σε επίπεδο πολιτικής εκπροσώπησης, που ιστορικά και πολιτικά προσφέρει τα υλικά για τον εκφασισμό.
Πρόκειται, ταυτόχρονα, για το ίδιο σύστημα που στο πλαίσιο της διαχείρισης της κρίσης του μιλά με πολεμικούς όρους ενάντια στους μετανάστες, με φράσεις του τύπου «επανακατάληψη των πόλεων». Που οικοδομεί «φράχτες» όχι μόνο στα σύνορα, αλλά πρώτα και κύρια στα μυαλά και στις ψυχές των ανθρώπων. Που δημιουργεί «αποδιοπομπαίους τράγους» ενοχοποιώντας το διαφορετικό ώστε να αποδώσει σε τρίτους την ευθύνη για τα δικά του κοινωνικά εγκλήματα. Που παρέχει, τελικά, τη «νομιμοποιητική» βάση για τη διάχυση της φασιστικής βαρβαρότητας.

*

Πρόκειται για ένα κατεστημένο, όχι μόνο πολιτικό, αλλά και οικονομικό - εκδοτικό, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έκανε ό,τι μπορούσε - και συνεχίζει - για να ξαναγράψει την Ιστορία. Να την παραχαράξει. Να την διαστρεβλώσει. Με έναν απώτερο στόχο:
Να χρησιμοποιήσει την κατευθυνόμενη πολιτική και ιστορική αφασία ως «υπνοστεντόν» κατά του λαού. Ενα λαό που τον μαθαίνουν, χρόνια τώρα (ας θυμηθούμε τα σχετικά αφιερώματα, π.χ., της «Καθημερινής») ότι ο δικτάτορας Μεταξάς ήταν «πατριώτης»...
Θα κλείσουμε με τον ίδιο τρόπο, όπως και στο χτεσινό σημείωμα: «Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά;».
Γιατί τώρα που οι πολιτικοί φορείς του αστικού κράτους επιδίδονται σε σύσταση «αντιφασιστικών μετώπων» καλό είναι να γνωρίζουμε τα υλικά - άρα και το «ποιόν» - αυτών των «αντιφασιστικών μετώπων»...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Δοχειάριοι» και «Τραπεζάριοι»

Κακώς ισχυρίζονται ορισμένοι ότι η διαρκής φορολογική επιδρομή είναι «οθωμανικού τύπου».
Τα πράγματα είναι και εξελίσσονται εξόχως «πατριωτικά» και βαθυτάτως «ελληνικά».
Θα λέγαμε μάλιστα ότι οι κυβερνώντες έχουν πιάσει το νήμα της παράδοσης από εποχής... Βυζαντίου.
Επί παραδείγματι, επί Μεγάλου (και Αγίου - μεγάλη η χάρη του) Κωνσταντίνου, όπως μας πληροφορεί ο Γιώργος Φαρσακίδης στο βιβλίο του «Ιαματικά ψεύδη και "βέβηλες" προσεγγίσεις» (εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 174) τα έσοδα του κράτους

*

«καλύπτονταν με την εξοντωτική εισφορά σε χρυσό και ασήμι, το διαβόητο "Χρυσάργυρο" φόρο, που θα φέρει σ' απόγνωση τα φτωχότερα στρώματα. Η αδυναμία καταβολής αντιμετωπιζόταν με βασανιστήρια και φυσική εξόντωση. Οι γονείς αναγκάζονται να πωλούν τα παιδιά τους, και εκπόρνευαν τις θυγατέρες, γράφει ο Ζώσιμος:
"Ηδη δε και μητέρες απέδοντο τους παίδες και πατέρες επί πορνείου θυγατέρας αστήσαντο".
Οι αγρότες πλήρωναν, πάντα σε χρυσό και ασήμι, φόρο για τα βόδια, τα μουλάρια, τους σκύλους...
Επιβλήθηκε φόρος οικοδομής, ο "αερικός" και ο καπνικός, "κεφαλικός" φόρος.
Φορολογήθηκαν ακόμα και τα αφοδεύματα και τα ούρα, όπως μας ιστορούν οι Bυζαντινοί χρονογράφοι Κεδρηνός και Γλυκάς. Κι ο Μανασσής μας λέει στην έμμετρη ιστόρησή του:
"... άπας ανήρ τε και γυνή, παις, κόρη τε και βρέφος προσαίτης, απελεύθερος, οικέτης ουκ οικέτης υπέρ σκυβάλου κοπρηρού και δυσοσμίας ούρου εν εξ αργύρου νόμισμα παρείχε τω ταμείω..."».

*

Συμπέρασμα:
Οσον αφορά την επιβολή και την είσπραξη φόρων υπάρχουν μερικά ακόμα να κάνουν οι κυβερνώντες. Αλλωστε διανύουμε περίοδο κρίσης. Που σημαίνει ότι ο «Μέγας Λογοθέτης», οι «Τραπεζάριοι» και οι κάθε λογής «Δοχειάριοι» του καιρού μας, οφείλουν να φανούν αντάξιοι του κλέους των «προπατόρων του γένους»...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Νόμος είναι το «δίκιο» του βιομήχανου

Αμέσως μόλις συγκροτήθηκε, η πρώτη «ηρωική» και «πατριωτική» πράξη της κυβέρνησης των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη και του αρμοδίου υπουργού τους, του κ. Δένδια, ήταν να στείλει τα ΜΑΤ εναντίον των εργατών της «Χαλυβουργίας» στον Ασπρόπυργο.
Οπως είπαν τότε οι κυβερνώντες, έστειλαν τα ΜΑΤ ενάντια στην απεργία των χαλυβουργών για «να ανοίξουν το εργοστάσιο». Ετσι εξήγησαν την απροκάλυπτη «ιδιωτικοποίηση» της αστυνομίας και τη λειτουργία της ως απεργοσπαστικού - κατασταλτικού μηχανισμού στην υπηρεσία του βιομηχάνου Μάνεση.
Λίγους μήνες αργότερα, σήμερα, είναι ο βιομήχανος Μάνεσης που κρατάει κλειστό το εργοστάσιο. Αυτός είναι που έβαλε «λουκέτο». Που πέταξε στο δρόμο τους εργάτες. Τους εργάτες που απεργούσαν ακριβώς για να μείνει ανοικτό το εργοστάσιο, που απεργούσαν για το μισθό και τη δουλειά τους. Αλλά ο Δένδιας τους έστειλε τα ΜΑΤ για να «κρατήσει ανοικτό το εργοστάσιο».

*

Χτες ο κ. Δένδιας ρωτήθηκε (από το περιοδικό «UNFOLLOW») αν τώρα που έκλεισε ο Μάνεσης το εργοστάσιο, θα τα ξαναστείλει τα ΜΑΤ για τον ίδιο λόγο που τα είχε στείλει και πριν: Για να ανοίξει δηλαδή το εργοστάσιο. Αλλά αυτή τη φορά ενάντια στον Μάνεση, αφού αυτός είναι που κρατάει κλειστό το εργοστάσιο.
Τι απάντησε ο κ. Δένδιας;
Μα ότι όταν έστειλαν τα ΜΑΤ κατά των απεργών, εκείνη ήταν μια «μια πολιτική απόφαση» στο πλαίσιο «μιας αυτόματης διαδικασίας εφαρμογής του νόμου».
Αλλά, φυσικά, τέτοιο πράγμα, τώρα, δεν υφίσταται. Εν προκειμένω δεν υπάρχει νόμος που να στρέφεται κατά των βιομηχάνων, όταν αυτοί κλείνουν τα εργοστάσια. Και ως εκ τούτου πώς να πάρει η καημένη η κυβέρνηση μια «πολιτική απόφαση» εναντίον του βιομηχάνου;
Τέτοιοι νόμοι υπάρχουν και τέτοιες πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται, που στέλνουν τα ΜΑΤ σε ένα εργοστάσιο, μόνο όταν τα ΜΑΤ πρόκειται να χτυπήσουν εργάτες. Αλλά ποτέ βιομηχάνους.
Αυτό είναι το νόημα των λεγομένων του κ. Δένδια. Και δεν έχουμε κανένα λόγο να διαφωνήσουμε με τον κ. Δένδια. Μα κανένα!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ