Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Τα κέρδη τους έχουν αίμα

Η εγκληματική ένοπλη επίθεση κατά των μεταναστών εργατών γης στη Μανωλάδα δεν είναι ένα «περιστατικό», ούτε τυχαίο, ούτε αποτελεί «εξαίρεση» σε μια κατά τ' άλλα ανεκτή πραγματικότητα, όπως επιχειρείται να παρουσιαστεί από κυβερνητικούς υπεύθυνους και ορισμένους «επιτήδειους» στα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης. Πίσω, από προσπάθειες να ερμηνευθεί το γεγονός της εγκληματικής επίθεσης, ως «ακραίο», μεμονωμένη συμπεριφορά του συγκεκριμένου εργοδότη, ή μια πράξη που κάποιοι ξεπέρασαν τα «όρια», επιχειρείται να αποκρυφτούν οι βαθύτερες αιτίες που γεννούν και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν -και θα συνεχίσουν να οδηγούν- σε τέτοια και ανάλογα γεγονότα.

Η εργοδοτική προκλητικότητα των καπιταλιστών γης - αγροτική επιχείρηση με 200 τουλάχιστον εργάτες ήταν η συγκεκριμένη - που έφτασε μέχρι την ανοιχτή ένοπλη επίθεση έχει αιτίες. Είναι η χρόνια ανοχή αστικού κράτους και κυβερνήσεων, απέναντι στην πιο σκληρή εκμετάλλευση χιλιάδων εργατών, κυρίως μεταναστών όχι μόνο στη Μανωλάδα, αλλά σε ολόκληρη την επικράτεια. Είναι η συγκάλυψη κάθε εγκλήματος και κάθε παράνομης, με τους αστικούς νόμους, συμπεριφοράς εκ μέρους της εργοδοσίας σε βάρος των εργαζομένων. Γιατί πώς γίνεται χιλιάδες εργάτες γης, να δουλεύουν χωρίς ασφάλιση και καμία κρατική υπηρεσία να μην ιδρώνει το αυτί της; Ποιος επιτρέπει μια τόσο μεγάλη επιχείρηση να έχει απλήρωτους για μήνες τους εργάτες, άνθρωποι να διαβιούν σε συνθήκες απαράδεκτες, ακόμα και επικίνδυνες για τη δική τους αλλά και για τη δημόσια Υγεία και κανένας «υπεύθυνος» κρατικός και πολιτικός παράγοντας να μη δίνει την παραμικρή σημασία;
Πολύ απλά γιατί η κυβέρνηση - όπως και οι προηγούμενες - έχει ταχθεί να είναι με το μέρος των εργοδοτών και όχι των εργατών. Γιατί αναγνωρίζει μόνο το δικαίωμα στα κέρδη των επιχειρήσεων και όχι τα δικαιώματα των εργατών- παραγωγών του πλούτου. Γιατί για την κυβέρνηση και τους κεφαλαιοκράτες που υπηρετεί, «ιερό και όσιο» είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και όχι οι ανθρώπινες ζωές. Στρατηγική επιλογή της είναι η εξυπηρέτηση - με κάθε τίμημα - της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Την ανταγωνιστικότητα αυτή πλήρωσαν οι μετανάστες εργάτες στη Μανωλάδα. Την επιδίωξη για όσο γίνεται μεγαλύτερη κερδοφορία πληρώνει το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, Ελληνες και μετανάστες. Στον ίδιο βωμό θυσιάζονται οι εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτοι και κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι, οι χιλιάδες ανασφάλιστοι, οι δεκάδες νεκροί εργάτες κάθε χρόνο και οι εκατοντάδες σακατεμένοι στα γκέτο της εργοδοσίας. Τα κέρδη τους στάζουν αίμα. Τα κέρδη των λίγων, σημαίνουν σκληρή εκμετάλλευση, δυστυχία, απλήρωτο ιδρώτα και πόνο για εκατομμύρια εργαζόμενους. Γιατί αυτός είναι ο καπιταλισμός. Και όποιος επαγγέλλεται δήθεν έναν άλλο καπιταλισμό, «με τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη», δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να δίνει άλλοθι στη διαιώνιση της εκμετάλλευσης.
Η επίθεση στη Μανωλάδα δεν είναι «εικόνα» απο το παρελθόν, δεν είναι μια «εκτροπή» του παρόντος, είναι το μέλλον που επιφυλλάσσουν για όλη τη χώρα, σε ολόκληρη την εργατική τάξη, σε ντόπιους εργάτες και μετανάστες. Αυτή είναι η νέα Ελλάδα της «ανάπτυξης», της «ανασυγκρότησης» και της «ανταγωνιστικότητας» όσο κουμάντο στην οικονομία και στην παραγωγή θα κάνουν οι καπιταλιστές, είτε οι επιχειρήσεις τους είναι στην Αθήνα, είτε στη Μανωλάδα, είτε στη Θράκη. Είναι η πρόγευση από τις περίφημες «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες» που σχεδιάζουν. Είναι η καπιταλιστική Ελλάδα στην οποία θα 'χει θέση μόνο για εργάτες-σκλάβους όπως και οι μετανάστες της Μανωλάδας.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» 19 Απρίλη 2013