Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΕΣ ΥΠΕΡΕΞΟΥΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΛΑΪΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΝΕΑ ΔΕΣΜΑ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την ψήφο

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Ο ρόλος του ΚΚΕ είναι να εμπνεύσει στο λαό εμπιστοσύνη στη δύναμή του
Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στους απεργούς της εταιρείας «Phone Marketing»
Με εργαζόμενους της «Phone Marketing» συνομίλησε χτες το πρωί η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Με το «απεργιακό ημερολόγιο» να έχει γράψει 82 μέρες, οι εργαζόμενοι άκουσαν με μεγάλο ενδιαφέρον τις θέσεις και τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ και ακολούθησε συζήτηση. Στην ομιλία της, η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Πραγματικά, ο αγώνας που κάνετε εσείς, όπως και ο αγώνας που γίνεται σε αρκετούς τόπους δουλειάς, μακράς διάρκειας, συνοψίζει το σύγχρονο ηρωισμό. Αν ρωτήσει κανείς, τι είναι ηρωικό σήμερα, ηρωικό είναι σε συνθήκες κρίσης, ανεργίας και φτώχειας να αντέχεις τόσες μέρες χωρίς μεροκάματο. Αυτό πραγματικά είναι ένας μεγάλος άθλος και αυτό συντελείται από απλούς ανθρώπους. Και θα σας το πω καθαρά. Εμείς στον ηρωισμό των εργατοϋπαλλήλων πιστεύουμε απόλυτα. Μπορεί να μην έχουν όλοι το κουράγιο να κάνουν αυτό που κάνετε εσείς, πάντα οι ήρωες στο ξεκίνημα είναι λιγότεροι, αλλά είστε φάρος.
Κάποιοι πρέπει να μπούνε και μπροστά. Κάποιοι πρέπει να θυσιαστούν. Τίποτα δεν κατακτήθηκε, αν δεν υπάρχει μια πρωτοπορία αποφασισμένη, ανιδιοτελής, που βάζει, αν θέλετε, το γενικό συμφέρον πάνω κι από το ατομικό. Και ειλικρινά το πιστεύω, ότι σήμερα είναι απίστευτος ο ηρωισμός σας. Γιατί καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει να χάνεις μεροκάματα, να είσαι χωρίς δουλειά κι όταν η προοπτική δεν είναι καλή...

Από τη συγκέντρωση των απεργών
Μια βδομάδα μπροστά στις εκλογές είμαστε υποχρεωμένοι να προειδοποιήσουμε το λαό για ορισμένα πράγματα, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι δεν έχει καμία σχέση με κινδυνολογία. Εμείς θέλουμε ο λαός να είναι προετοιμασμένος γι' αυτό που έρχεται. Οταν είσαι προετοιμασμένος, μπορείς να τα βγάλεις πέρα και να μη σκέφτεσαι τι είναι αυτό που μου συνέβη... γιατί έγινε έτσι... να μην αιφνιδιάζεσαι. Πρέπει κανείς να ξέρει την αλήθεια για το πού πάνε τα πράγματα, και τότε, νομίζουμε, πολύ καλύτερα θα τα αντιμετωπίσουμε.Αλλωστε δεν ζούμε τις συνέπειες ενός φυσικού φαινομένου, δεν έγινε ένας σεισμός στην Ελλάδα που μας κατέστρεψε, δεν είχαμε ένα τσουνάμι, δεν είχαμε μια μεταδοτική ασθένεια που μας έπιασε όλους και τότε βεβαίως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Τότε θα κοιτάγαμε όλοι μαζί να τα αντιμετωπίζουμε, χωρίς αν θέλετε στην πρώτη γραμμή να λέγαμε τούτο το κόμμα λέει εκείνο, τούτο το κόμμα λέει το άλλο. Αλλά δεν έχουμε να κάνουμε με ένα φυσικό φαινόμενο.
Εμείς είμαστε απολύτως σίγουροι, όπως έχουν σήμερα τα πράγματα στην Ελλάδα, δεν είναι όπως θα θέλαμε, αλλά όπως είναι στην πραγματικότητα, όποια κυβέρνηση και να προκύψει από τις εκλογές δεν θα βγάλει τη χώρα από την οικονομική κρίση. Μπορεί να προσπαθήσει να τη βγάλει, αλλά είναι βέβαιο, ότι από αυτήν την έξοδο από την κρίση όταν και όποτε γίνει - γιατί αυτό δεν μπορεί κανείς να το προσδιορίσει με λεπτομέρειες - δεν θα βγει ο λαός νικητής. Γιατί αυτό είναι το θέμα. Ολοι θέλουμε, όλα τα κόμματα θέλουν να βγει η Ελλάδα από την κρίση. Δεν υπάρχει κανένα κόμμα που δεν θέλει.
Το ερώτημα είναι, αυτή η διέξοδος θα οδηγήσει σε νίκη του λαού ή θα τον φέρει σε πολύ μεγαλύτερη ήττα; Στις 18 του Ιούνη σίγουρα δεν δημιουργούνται προϋποθέσεις να βγει ο λαός νικητής. Αυτό είναι σίγουρο. Δεν μπορούμε να το κρύψουμε από το λαό. Γι' αυτό άλλωστε και κρατάμε κι εμείς αυτή τη στάση. Γι' αυτό και λέμε πως το ΚΚΕ θα έχει το πρώτο καθήκον στις 18 Ιούνη - ιεραρχώντας τα πράγματα - να βοηθήσει το λαό να ασκήσει όσο γίνεται μεγαλύτερη πίεση απέναντι στη νέα κυβέρνηση για να μην τα χάσει όλα.
Η κρίση μεγαλώνει σε Ελλάδα και ΕΕ
Πού ετοιμαζόμαστε εμείς για τις 18 του Ιούνη: Ανεργοι. Είτε μέτρα προστασίας των ανέργων, είτε να μη χάσουν τη δουλειά, και στα δυο μέτωπα θα παλέψουμε. Δεύτερον. ΕΟΠΥΥ, φάρμακα, Υγεία. Δεν πάει άλλο. Μην κοιτάτε τώρα. Λόγω και της προεκλογικής περιόδου δεν μαθαίνονται όλα τα πράγματα. Οι προβλέψεις είναι δραματικές. Θα γίνει στάση πληρωμών και σε συντάξεις και σε μισθούς στο δημόσιο τομέα, καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει στον ιδιωτικό τομέα, και σε παροχές Υγείας. Είναι πρώτο ζήτημα για μας.
Και όχι να συνεχίσουμε αυτό που κάναμε. Εδώ πρέπει να πω - και το λέω και στα μέλη του Κόμματος που είναι εδώ - πρέπει να υπερβάλλουμε τον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε γι' αυτήν την κατάσταση, αν έχουμε δηλαδή στάση πληρωμών. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Και η στάση πληρωμών μισθών και συντάξεων είναι ένας άμεσος κίνδυνος. Ηδη, δηλαδή, μέχρι τέλη Αυγούστου το πολύ, τα Ταμεία αντέχουν τις πληρωμές. Καταλαβαίνετε πόσο θα γίνει πιο επιθετική η εργοδοσία, η ιδιωτική. Οταν το Δημόσιο κάνει στάση πληρωμών, οι ιδιώτες - δεν μπορείς να τους ελέγξεις - θα κάνουν ό,τι θέλουν.
Πού βρίσκεται το πρόβλημα; Το πρόβλημα βρίσκεται όχι μόνο στην κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά και στην κρίση που μεγαλώνει στην ΕΕ. Η Ελλάδα - κακώς λέμε εμείς - αυτή τη στιγμή είναι μια χώρα ενσωματωμένη στην ΕΕ. Και όταν η κρίση χτυπάει σε μια χώρα, είναι τόσο ενσωματωμένες οι χώρες, που μεταδίδεται παντού. Η Ισπανία, που είναι η τέταρτη οικονομία της Ευρώπης, δεν είναι η Ελλάδα, είναι τέταρτη σε δύναμη οικονομία της Ευρώπης, παραπαίει. Η τρίτη σε δύναμη οικονομία της Ευρώπης είναι η Ιταλία, βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι οι εξελίξεις είναι πολύ άσχημες και δραματικές...
Και σε τέτοιες συνθήκες κι επειδή όπως λέμε εμείς η κρίση δεν είναι γενικά κρίση, είναι καπιταλιστική οικονομική κρίση, οι πρώτοι που την πληρώνουν είναι οι εργαζόμενοι. Κοιτάξτε, επειδή γίνεται πολύ μεγάλη φιλολογία για το μνημόνιο, αν ήταν καλή ή κακή συνταγή, δεν ξέρω αν οι αστοί μεταξύ τους μπορούσαν να βρουν άλλη συνταγή, αλλά έτσι αντιμετωπίζεται η κρίση. Το πρώτο μέτρο που παίρνεται είναι να αφαιρεθούν ό,τι κατακτήσεις έχουν οι εργαζόμενοι. Και αυτές οι κατακτήσεις αφαιρούνται όχι για να μαζευτούν λεφτά για τα χρέη, αυτό είναι ψέμα. Αφαιρούνται ούτως ώστε όταν θα βγει η χώρα από την κρίση, για να ανακάμψει η κερδοφορία, ο εργάτης να είναι πάμφθηνος.
Δηλαδή, τα μέτρα που πάρθηκαν με το μνημόνιο είναι φυσιολογικά για το σύστημα που ζούμε. Αδικα και απαράδεκτα για μας, αλλά είναι φυσιολογικά. Αφού χάσουν οι εργάτες και χάσουν όσο δυνατόν περισσότερα οι εργατοϋπάλληλοι, θα έρθει η ώρα που κι ένα μέρος του κεφαλαίου θα καταστραφεί. Αυτό λένε, ένα μέρος από τα χρέη σάς τα χαρίζουμε, βέβαια μας δίνουν ένα καινούργιο δάνειο... Τα έχουν πάρει 10 φορές πίσω αυτά τα δάνεια. Απλώς, αντί τώρα να πάρουν τις επόμενες δόσεις, τα χαρίζουν. Θα καταστραφούν και μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Θα κλείσουν και τράπεζες...
Το ξεκίνημα όμως είναι πάντα οι εργαζόμενοι. Και από κει και πέρα κάποιοι θα καταστραφούν, αλλά στη θέση των κατεστραμμένων επιχειρήσεων θα αναδειχθούν ακόμα πιο ισχυρές. Θα πουληθούν αδύναμες τράπεζες σε πιο ισχυρές, το κεφάλαιο θα βγει πιο δυνατό, οι εργαζόμενοι - κι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη - να χάνουμε κατακτήσεις οι οποίες είχαν παρθεί σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, ακόμα και προπολεμικές κατακτήσεις, που τις είχαμε πριν από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και που βέβαια αυτές δεν μπορεί κανείς να τις θεωρήσει στον 21ο αιώνα μεγάλες κατακτήσεις... Χάθηκαν και αυτές. Δηλαδή θα μας γυρίσουν στην περίοδο του Σικάγο στις ΗΠΑ, που έγινε αγώνας για το 8ωρο και για τις αυξήσεις των μισθών. Εκεί θα μας πάνε!
Δύσκολος ο δρόμος της αντιπολίτευσης
Γι' αυτό το ΚΚΕ ξεκαθαρίζει το εξής πράγμα: Δεν είναι καθόλου εύκολος ο δρόμος της αντιπολίτευσης, που θα είμαστε απέναντι σε όποια κυβέρνηση γίνει. Γιατί μας λένε, ναι δεν θέλετε να ανακατευτείτε στην κυβέρνηση, θέλετε τον εύκολο δρόμο... Εύκολος νομίζετε είναι ο δρόμος της αντιπολίτευσης, όταν πολλές φορές έχεις να κάνεις με ένα λαό απογοητευμένο; που θέλει να λυθούν εδώ και τώρα, όταν έχεις να κάνεις με εργαζόμενους που διστάζουν - και το καταλαβαίνουμε δεν τους κοιτάζουμε αφ' υψηλού τους εργαζόμενους - με ανθρώπους που φοβούνται, με ανθρώπους που δεν αντέχουν άλλο, με ανθρώπους που εύκολα παγιδεύονται σε υποσχέσεις;
Νομίζετε ότι είναι εύκολος ο δρόμος της αντιπολίτευσης; Είναι εξαιρετικά δύσκολος. Αλλά αυτή τη στιγμή έχουμε δυο δρόμους, όπως μας λένε. 'Η να πάμε να χωθούμε σε μια κυβέρνηση, όπου εμείς πια θα εξουδετερωθούμε εντελώς, γιατί η κυρίαρχη πολιτική είναι τέτοια. Γιατί την άλλη μέρα από τις εκλογές, την εξουσία θα την έχει η εργοδοσία, η καπιταλιστική. Δεν θα είναι εξουσία του λαού. Ο,τι και να πούμε εμείς, ό,τι και να κάνεις στο Κοινοβούλιο... Εγώ σας λέω και μια καλή απόφαση να πάρει το Κοινοβούλιο, δεν θα την εφαρμόσουν οι εργοδότες. Οποτε θέλουν κλείνουν την επιχείρηση, παίρνουν τα λεφτά τους και τα πάνε στο εξωτερικό...
Αυτά τα λεφτά που βγήκαν στο εξωτερικό, τα 600 δισ., οι καταθέσεις, νόμιμα βγήκανε... Είσαι ελεύθερος να πάρεις τα κεφάλαιά σου και να φύγεις. Εμφανίζουν τώρα, όλα τα πράγματα, πω πω τι έγινε! Οι επιχειρήσεις που κλείσανε και μετέφεραν την έδρα τους στη Βουλγαρία για πιο φθηνό εργατικό δυναμικό... αυτά γίνονται με το νόμο. Τα περισσότερα συμβάντα και τα γεγονότα είναι νόμιμα. Το παράνομο είναι να κλέβει ο πολιτικός. Αλλά η κλοπή είναι νόμιμη. Εμείς βεβαίως παλεύουμε και την παράνομη κλοπή και το διεφθαρμένο πολιτικό, αλλά και τη νόμιμη κλοπή.
Είναι δύσκολος ο δρόμος μας γιατί - καταλαβαίνετε - πρέπει ο λαός... αυτό είναι το κουμπί και αυτός είναι και ο ρόλος του Κόμματος. Εμείς δεν λέμε ότι εμείς θα λύσουμε τα προβλήματα και την άλλη μέρα θα ξεσηκωθεί ο κόσμος και θα λυθούν ή ότι εμείς ως κόμμα, μόνοι μας, θα φέρουμε την άνοιξη στην Ελλάδα. Ο ρόλος που έχουμε είναι να εμπνεύσουμε στο λαό εμπιστοσύνη στη δύναμή του και στον εαυτό του. Γιατί ο λαός θα σωθεί με τα ίδια του τα χέρια. Κακά τα ψέματα. Εμείς δεν λέμε θα σε σώσει το ΚΚΕ. Γιατί αν το λέγαμε αυτό, είναι σαν να λέγαμε ότι ο λαός είναι ένα περιθώριο που ακολουθεί κάποιον.
Ειλικρινά δεν το πιστεύουμε αυτό. Αλλά ο ρόλος ο δικός μας είναι ακριβώς να ιεραρχήσουμε αιτήματα, να βοηθήσουμε το λαό να οργανωθεί, να διεκδικήσει, να αντέξει, να υπάρχει κοινωνική αλληλεγγύη. Και σήμερα η απεργία απαιτεί και την κοινωνική αλληλεγγύη, δεν βγαίνει αλλιώς.
Γύρισα από την Κρήτη και είναι 70 εργαζόμενοι σε ένα έργο ανακύκλωσης, αυτοί που κάνουν την ανακύκλωση. Το έργο το μεγάλο, το κεντρικό, το έχει ο Μπόμπολας, αλλά τα δίνουν σε εργολάβους. Στον εργολάβο, λοιπόν, είναι 70 εργαζόμενοι Ελληνες, Πακιστανοί, και να δείτε τι σύμπνοια έχουν μεταξύ τους. 70 μέρες απεργία. Τους έβαλαν να παίρνουν 400 ευρώ το μήνα, οι άνθρωποι κάνουν τη διαλογή των σκουπιδιών μόνο με γάντια, δηλαδή παίρνουν τα σκουπίδια και τα κάνουν διαλογή, εισπνέουν ό,τι εισπνέουν. Κι επειδή, ξέρετε, η ανακύκλωση στην Ελλάδα δεν είναι και πολύ κανονική, ανακατεύονται όλα...
Και είδα κάτι ανθρώπους μαραμένους, κυριολεκτικά, σε έργο που υπάρχει και θέμα υγείας, χωρίς μέτρα προστασίας, κι αντέχουν 70 μέρες! Και μου είπαν, δεν κάνουμε πίσω με τίποτα. Κι αυτοί έχουν στα χέρια τους τα 2/3 της ανακύκλωσης της Κρήτης. Γιατί η δουλειά είναι πολύ σκληρή. Σου λέει, με 400 ευρώ το μήνα, εισπνέουν τα πάντα. Αυτοί παίρνουν τα σκουπίδια, τα πάνε από δω, τα πάνε από κει, μαζεύουν τα σκουπίδια ακόμα κι από νοσοκομεία, λύματα, και το μόνο που έχουν είναι κάποια γάντια. Με ανοιχτούς κάδους, τους οποίους τους γυρνάνε και κάνουν τη διαλογή.
Πραγματικά κι εγώ υποκλίθηκα μπροστά τους. Γιατί 70 μέρες αντέχουν. Υπάρχει κοινωνική αλληλεγγύη, και πρέπει να υπάρχει, ακριβώς γιατί ο ηρωισμός ενός αγώνα δεν πληρώνεται, αλλά πρέπει να στηρίζεται.
Να ξεκαθαρίσουν τα κόμματα για τη Σύνοδο
Δυστυχώς η κατάσταση θα γίνει χειρότερη σε όλη την Ευρώπη. Κι είναι έγκλημα αυτό που κάνουν κάποια κόμματα, που λένε ότι στην Ευρώπη πνέει καινούργιος αέρας. Καινούργιος αέρας, αλλά είναι πολύ βρώμικος αυτός που πνέει. Δεν είναι καθόλου καλός. Κι ότι μπορεί, αφού τα πράγματα χειροτερεύουν στην Ευρώπη, άρα θα γίνει κάποια χαλάρωση... Κοιτάξτε, η χαλάρωση δεν θα γίνει για τους εργαζόμενους. Μεταξύ τους - να, τώρα - ενώ έλεγαν δεν θα δώσουν βοήθεια στην Ισπανία, δίνουν 100 δισ. για να σωθούν όμως οι τράπεζες. Δεν δίνουν για να σωθεί ο λαός.
Η Ισπανία έχει ανεργία πριν μπει στην κρίση, είχε 20%, καταλαβαίνετε πού θα πάει τώρα... Η κυβέρνηση της Ιρλανδίας τώρα βγαίνει και λέει θα κάνω κι εγώ αναθεώρηση της συμφωνίας, γιατί στην Ισπανία δεν βάλατε τα ίδια μέτρα με μένα. Αυτά που λέει τώρα ο Σαμαράς και ο Τσίπρας ή ο Βενιζέλος, όταν θα πάνε στις Βρυξέλλες η κάθε κυβέρνηση θα κοιτάζει για πάρτη της να κερδίσει κάτι για το κεφάλαιο στη χώρα της. Και το θέμα είναι δεν θα χαλαρώσει, θα γίνει χειρότερα.
Και τέλος σας λέω το εξής πράγμα και είναι κι ένα ερώτημα που βάζουμε στα άλλα κόμματα. Εμάς μας λένε, θα ψηφίσετε ένα νόμο, αν, ξέρω γω, προβλέπει να επιστρέψει ο κατώτατος μισθός στα 750 ευρώ μεικτά; Κοιτάξτε, άμα έρθει ένας νόμος καλός θα τον ψηφίσουμε, αλλά θα τον κοιτάξουμε από 10 μεριές, γιατί μπορεί να έχει παγίδες. Δεν μπορούμε προκαταβολικά να πούμε θα ψηφίσουμε ή δεν θα ψηφίσουμε. Αμα έρθει, θα βάλουμε κι εμείς και τροπολογία. Γιατί αν εξαιρεί πχ τους νέους μέχρι 25 χρονών, δεν μπορούμε να τον ψηφίσουμε, μπορεί να ψηφίσεις ένα άρθρο, να μην ψηφίσεις τα άλλα δέκα, αυτά θα τα δούμε.
Αλλά εμείς τους βάζουμε το εξής ερώτημα: Στις 28 - 29 Ιούνη θα γίνει η Σύνοδος της ΕΕ, και ξέρετε ποιο είναι το θέμα; Θα ξεκινήσει μια συζήτηση, δεν θα αποφασίσουν στις 28 - 29. Θα συζητήσουν να δοθούν νέες υπερεξουσίες στην Κομισιόν, υπερεξουσίες, όπου η Κομισιόν θα καθορίζει, ποιος θα είναι ο εθνικός προϋπολογισμός της κάθε χώρας. Που σημαίνει αν το κίνημα είχε κάποια περιθώρια να ματαιώσει κάτι, να μην ανέβουν τα όρια συνταξιοδότησης στα 71 που θέλουνε, να μείνουν στα 65, θα είναι ενιαίο. Θα έχει υπερεξουσίες στην κοινωνική ασφάλιση, στους εθνικούς προϋπολογισμούς, στο φορολογικό και στην εξωτερική πολιτική.
Είναι αυτές οι πολιτικές, που μέχρι τώρα υπήρχε ενιαία κατεύθυνση, αντιλαϊκή, αντεργατική, αλλά που μια χώρα μπορεί να είχε όριο συνταξιοδότησης στα 67, άλλη στα 65, ή η μία να είχε φορολογία στο κεφάλαιο 20% και άλλη στο 15%. Τώρα θα είναι ενιαία. Αυτό που λένε πιο ενωμένη Ευρώπη. Οσο πιο πολύ ενώνεται, τόσο θα είναι σε βάρος των λαών. Και λέμε τώρα, θα πάει η νέα κυβερνητική αντιπροσωπεία, θα πάει ο νέος πρωθυπουργός. Αν είναι ο Σαμαράς, εμείς δεν υπάρχει περίπτωση να είμαστε κυβέρνηση, αλλά αυτοί που μας λένε "μπείτε ρε παιδιά στην κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ", τι θα κάνεις; Εδώ πια ή λες όχι και παίρνεις το καπέλο σου και φεύγεις, τι θα κάνεις δηλαδή εκεί;..
Εγώ το πιστεύω. Και ο Σαμαράς και ο Τσίπρας μπορεί να πούνε δεν συμφωνούμε, γιατί έχουν μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια. Θα σου πούνε με γεια σας με χαρά σας, αλλά εμείς συμφωνήσαμε. Εχετε δει μια κυβέρνηση στην ΕΕ που να έχει πει όχι; Να μην έχει υπογράψει; Δεν υπάρχει καμία. Και οι 28 που έχουν γίνει τώρα, γιατί μπήκε και η Κροατία, υπογράφουν, και οι 17 της Ευρωζώνης.
Οταν υπογράψεις και είσαι πια κυβέρνηση, είσαι δεσμευμένος. Εμείς θέλουμε τα χέρια μας να είναι λυμένα. Οχι ότι μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα, και το ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να τα πετύχουμε. Αλλά εν πάση περιπτώσει, αποφασίζει ο λαός μέχρι πού θα πάει. Αν μπορεί να πετύχει μισό ή αν μπορεί να φτάσει αυτό που λέμε και στην εξουσία, στην εργατική, λαϊκή εξουσία. Αλλά τουλάχιστον είναι ελεύθερα τα χέρια μας και το μόνο που σε δεσμεύει είναι μέχρι πού είναι αποφασισμένος να σε πάει ο λαός. Αλλά δεν έχεις καμία δέσμευση και σε τίποτα.
«Κινούμενη άμμος» η επόμενη Βουλή
Οσον αφορά το χώρο σας και τον κλάδο σας, είναι καταδικασμένες όλες οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, για να το πούμε καθαρά. Είναι ένας τομέας όπου θα κυριαρχήσουν ένα - δυο. Οπως και στις τράπεζες, θα πάμε στις δυόμισι τράπεζες που έλεγαν από χρόνια. Δηλαδή αυτές οι τράπεζες που έχουμε τώρα στην Ελλάδα θα συγχωνευθούν, θα πωληθούν, δεν μπορεί να έχουν υποκαταστήματα η Εθνική, υποκαταστήματα η Γιούρομπανγκ, υποκαταστήματα η Αλφα Μπανγκ, θα κλείσουν... Θα έχουνε ενιαίο δίκτυο, με πολύ λιγότερους εργαζόμενους. Και με σχέσεις ιδιωτικού δικαίου, όχι σταθερή δουλειά όπως είχαν πριν.
Αυτός ο κλάδος, ο δικός σας, θα μονοπωληθεί 100%. Θα συγκεντρωθεί σε ελάχιστα χέρια. Και μάλιστα στους τομείς ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος στην περιοχή μας. Δεν είναι μόνο οι ελληνικές επιχειρήσεις. Είναι αμερικάνικες, είναι κινέζικες, είναι ινδικές, είναι γερμανικές, είναι ολλανδικές, δεν είναι ένας ανταγωνισμός μέσα μόνο στην Ελλάδα, και πάλι θα ήταν σκληρός. Τώρα είναι διεθνής ο ανταγωνισμός. Είναι δυνατόν, τώρα οι ελληνικές εταιρείες να τα βγάλουν πέρα;
Απλώς, σε αυτούς τους καινούργιους κλάδους, είχαν περιθώριο και οι μεσαίες επιχειρήσεις να κρατηθούν. Αλλά έτσι ξεκινάει στους καινούργιους κλάδους μπαίνουν μικρότερες επιχειρήσεις καλλιεργούν το έδαφος, την αγορά και μετά έρχονται τα μονοπώλια και παίρνουν την έτοιμη αγορά. Οπως έγινε με τα σούπερ μάρκετ. Αφού καλλιεργήθηκε η αγορά από μικρομάγαζα, ήρθαν τα σούπερ μάρκετ και τα μαζεύουν.
Γι' αυτό το πρόγραμμα του ΚΚΕ περιλαμβάνει μέτρα προστασίας του λαού και ανακούφισης, γιατί δεν θέλουμε να φτάσει ο λαός στην εξαθλίωση και για ανθρωπιστικούς λόγους και γιατί η εξαθλίωση είναι κακός σύμβουλος, αλλά και από την άλλη μεριά πρέπει να πούμε στο λαό ότι χρειάζεται ριζική ανατροπή. Δεν γίνεται με προτάσεις, με συμπληρώσεις, ψηφίζω ένα νόμο, κάνω στη Βουλή κλπ. Αυτά δεν γίνονται. Βέβαια ο λαός θα το αποφασίσει, δεν μπορούμε να επιβάλλουμε τίποτα διά της βίας, αν ο λαός δεν αποφασίσει για το δίκιο του.
Αλλά υπάρχει και μια άλλη πλευρά, που εμείς λέμε ότι έχει σημασία να υπάρχει μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος. Η επόμενη Βουλή, αυτή που θα βγει τον Ιούνη, θα είναι μια Βουλή - κινούμενη άμμος. Κανένα κόμμα δεν θα μείνει ως έχει. Από μια κοινοβουλευτική ομάδα θα πηγαίνουν στην άλλη. Θυμηθείτε, η προηγούμενη Βουλή είχε 5 κόμματα και τελειώσαμε με τη Βουλή να έχει 9 κόμματα. Είχε για ένα διάστημα 60 ανεξάρτητους βουλευτές στους 300. Και τότε οι 22 βουλευτές που είχαμε εμείς κάναμε ορισμένες κινήσεις, που μας επέτρεπε όμως ο αριθμός των βουλευτών. Αμα είχες 10 δεν θα μπορούσες να τις κάνεις.
Π.χ. επιβάλλαμε την ονομαστική ψηφοφορία. Η ονομαστική ψηφοφορία έδειξε κάποιες φυγόκεντρες δυνάμεις από τα κόμματα, ανεξάρτητα πόσο βάθος είχαν, δεν έχει σημασία. Στην επόμενη βουλή, όπου θα μετασχηματιστούν πολλά κόμματα, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει ΣΥΡΙΖΑ - και σας το υπογράφουμε - ούτε η ΝΔ θα μείνει ΝΔ. Εχεις δυνατότητες, με μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα φέρνοντας ένα επεξεργασμένο σχέδιο νόμου, να πάρεις περισσότερες ψήφους. Δεν είναι τα πράγματα τόσο στρατευμένα όπως στις προηγούμενες. Τώρα το πολιτικό σύστημα μεταμορφώνεται, χειρότερο θα γίνει, αλλά αλλάζει μορφή και θα υπάρχει μεγαλύτερη ευκινησία. Κι έχει πολύ μεγάλη σημασία, γιατί ο κανονισμός της Βουλής σου λέει, για να κάνεις εκείνο πρέπει να έχεις 30 βουλευτές, δεν μπορείς να κάνεις με 5 βουλευτές, δεν σε αναγνωρίζουν ούτε σαν κόμμα μέσα στη Βουλή...
Δηλαδή αυτή τη φορά και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, πέρα από τη μεγάλη σημασία που έχει μέσα στο κίνημα, μπορεί να παίξουμε και ένα ρόλο σημαντικό μέσα στη Βουλή, γιατί η Βουλή δεν θα έχει τη σταθερότητα που είχαν οι προηγούμενες. Και έστω αξιοποιώντας τις αντιθέσεις ανάμεσα στα κόμματα ή αξιοποιώντας τη λαϊκή πίεση, να πετύχεις ένα νομοσχέδιο που το προτείνεις εσύ να το ψηφίσουν κι άλλοι βουλευτές και να περάσει. Μα και ένα να είναι, εμείς θα το θεωρήσουμε σημαντικό. Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία η δύναμη του ΚΚΕ, ειδικά σε αυτή τη φάση, που τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα και που είναι ταυτόχρονα και ρευστά.
Να γίνουμε πιο ικανοί
Αυτές είναι οι θέσεις μας και εκεί δεχόμαστε και τον έλεγχο και την κριτική. Είμαστε υποχρεωμένοι να ανταποκριθούμε καλύτερα στις ανάγκες των εργαζομένων, να γίνουμε πιο ικανοί. Εχουμε ελλείψεις και αδυναμίες. Αλλά έχουμε όμως κι ένα μεγάλο προτέρημα: Κανείς δεν μπορεί να μας βάλει στο χέρι. Και τότε μπορείς και τα καταφέρνεις, και με τη βοήθεια του κόσμου και με τις παρατηρήσεις του, να ξεπερνάς και τις αδυναμίες.
Στο χέρι δεν μας βάζουν. Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά χρειάζεται να γίνουμε πολύ πιο ικανοί από όσο είμαστε σήμερα, ακριβώς να στηρίξουμε το λαό να μην απελπίζεται, ούτε και να υπομένει παθητικά, αλλά να βρει το δρόμο που βρήκατε κι εσείς και να μην πει ποτέ αυτός ο αγώνας είναι χαμένος άμα δεν φέρει άμεσα αποτελέσματα. Οι καρποί των αγώνων συνήθως έρχονται μετά από ένα διάστημα. Και να σας πω και την αλήθεια; Εμείς σπέρνουμε και δυστυχώς θερίζουν άλλοι. Σπέρνουμε αγώνες και θερίζουν άλλοι. Αλλά αυτό ως ένα βαθμό έχει την εξήγησή του. Θα έρθει η στιγμή που θα θερίσει ο λαός. Τώρα σπέρνουμε και μετά εισπράττει αυτός που δίνει την εύκολη λύση. Τι να κάνουμε; Γίνονται κι αυτά μέσα στη ζωή...
Αλλά πολλές από τις κατακτήσεις που πήρε ο λαός μετά το '74, είναι αποτέλεσμα αγώνων που γίνανε πριν 10 και 20 χρόνια. Αυτόματα δεν έρχεται τίποτα, αλλά και χωρίς αγώνες μην περιμένει κανείς να λυπηθεί το λαό. Γι' αυτό λέμε ο λαός θα σωθεί με τα ίδια του τα χέρια. Αυτό το πιστεύουμε κι αυτό δείχνει τη σχέση του ΚΚΕ με το λαό. Ελπίζουμε να έχουμε τέτοια δύναμη που να μπορούμε να έχουμε δυναμική παρέμβαση κι έξω από τη Βουλή και μέσα στη Βουλή, αξιοποιώντας τη σύνθεσή της που θα είναι λίγο περίεργη, λίγο ευκίνητη, σταθερότητα πάντως δεν θα υπάρξει».