ΠΑΣΟΚ Θέλει συγκυβέρνηση για «λιτότητα και ανάπτυξη»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το μνημόνιο είναι οι όροι της δανειακής σύμβασης. Μας δίνουν τα λεφτά και μας λένε: Σας δίνουμε τα λεφτά, σας βοηθάμε να μειώσετε το χρέος, εσείς θα αναλάβετε να κάνετε δύο πράγματα: Το έλλειμμα και να φτιάξετε την οικονομία σας σύγχρονη και ανταγωνιστική (...) Το ένα θέμα είναι η δημοσιονομική προσαρμογή, το άλλο θέμα είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές».

Το συγκεκριμένο απόσπασμα από τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την Παρασκευή στη Βέροια ο Ε. Βενιζέλος, αποτυπώνει τη στρατηγική επιλογή του ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει μέχρι κεραίας για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων του τη βαρβαρότητα των μνημονίων και των ευρωενωσιακών πολιτικών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να βγει αλώβητο το μεγάλο κεφάλαιο από την καπιταλιστική κρίση.

Μπροστά στις κάλπες του Ιούνη, ο Ε. Βενιζέλος θέτει σαν προϋποθέσεις για την «έξοδο της χώρας από την κρίση» την απαρέγκλιτη συνέχιση της «δημοσιονομικής προσαρμογής» και την εφαρμογή των «διαρθρωτικών αλλαγών». Την συνέχιση δηλαδή ακριβώς της αντιλαϊκής πολιτικής λιτότητας και της διάλυσης των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που εφάρμοσε διαχρονικά με συνέπεια και με ιδιαίτερη ένταση τα προηγούμενα 2,5 χρόνια το ΠΑΣΟΚ, οδηγώντας στη χρεοκοπία τα λαϊκά στρώματα.

Το «νέο» στοιχείο που εντάσσει σε αυτή την προεκλογική περίοδο ο Ε. Βενιζέλος, είναι η παραπλανητική υπόσχεση της «ρεαλιστικής αναθεώρησης της δανειακής σύμβασης», επιχειρώντας μάλιστα να εμφανιστεί σαν ο πιο αξιόπιστος συνομιλητής της τρόικας και των Ευρωπαίων εταίρων, σε μια προσπάθεια να αναγάγει το «βαριά ηττημένο» ΠΑΣΟΚ από τις κάλπες του Μάη σε «ρυθμιστή» για τη συγκρότηση μιας «συγκυβέρνησης εθνικής συνευθύνης».
Το κάλεσμα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τη συγκρότηση κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» μεταξύ των πολιτικών κομμάτων του «ευρωενωσιακού προσανατολισμού», αποτελεί το εφεδρικό σενάριο της άρχουσας τάξης για αναδιάταξη του αστικού πολιτικού συστήματος στην περίπτωση που δεν ευδοκιμήσει μια κυβέρνηση με κεντροαριστερό ή κεντροδεξιό πρόσημο.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ε. Βενιζέλος επέλεξε μέσα στη βδομάδα να προβάλει την ανάγκη για συγκρότηση μιας πανίσχυρης κυβέρνησης με τη συμμετοχή περισσοτέρων των δυο κομμάτων, με στόχο να προχωρήσει σε μια «διαπραγμάτευση» της δανειακής συμβάσεις που θα «διασφαλίζει την παραμονή της χώρας στο ευρώ». Ουσιαστικά, φρόντισε να καλλιεργήσει το έδαφος των μετεκλογικών παζαριών και συνεργασιών, στη βάση της κοινή συνισταμένης της δήθεν «επαναδιαπραγμάτευσης» -που με διάφορες παραλλαγές- χρησιμοποιούν όλα τα κόμματα του ευρωμονοδρόμου, ώστε μετά τις κάλπες να νομιμοποιήσουν την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Τα πάντα για το κεφάλαιο

Το «σχέδιο εξόδου από την κρίση για την ανάπτυξη» που σερβίρει το ΠΑΣΟΚ με υποσχέσεις για «υπεύθυνη αναθεώρηση» της δανειακής σύμβασης, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εφαρμογή του συνόλου των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων του μνημονίου, με μια χρονική παράταση από 1 μέχρι 3 χρόνια και την ταυτόχρονη παροχή φτηνών εργατικών χεριών, νέων πακέτων ρευστότητας και φοροαπαλλαγών προς τους επιχειρηματικούς ομίλους. Συγκεκριμένα:

1. Η επίτευξη της «δημοσιονομική προσαρμογής». Εδράζεται στην εφαρμογή του πακέτου των μέτρων του δεύτερου μνημονίου, ύψους από 11,5 - 14 δισ. που θα επιφέρει δραστικές μειώσεις μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών, επιδομάτων, μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης, ανατίμηση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, νέους άμεσους και έμμεσους φόρους στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών.

2. Η προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών. Συνοδεύεται από την καθολική εφαρμογή των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου για τη μείωση του κατώτατου μισθού και κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, που θα οδηγήσουν σε μισθούς πείνας των 400 και 500 ευρώ για τους εργαζομένους. Σαρωτική επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία). Νέες σαρωτικές ανατροπές στην κοινωνική ασφάλιση όπως ρητά προβλέπει η δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο σε «περίπτωση υστέρησης» των εσόδων. Περαιτέρω άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων. Δηλαδή, παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και μετατροπή των εργαζομένων σε σύγχρονους δούλους.

3. Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας την προηγούμενη Τετάρτη στο ΕΒΕΑ παρουσία επιχειρηματιών, πρότεινε ένα πλέγμα φιλομονοπωλιακών μέτρων, που θα τονώσει την καπιταλιστική «ανάπτυξη», όπως:

-- Αμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. «Η τράπεζα πρέπει να υπάρχει. Για να υπάρχει η τράπεζα πρέπει να υπάρχει η δανειακή σύμβαση, να πέσουν τα 50 δισ. ευρώ για να στηριχτεί όλο αυτό το σύστημα», τόνισε ο Ε. Βενιζέλος, αναλαμβάνοντας τη δέσμευση να προσφέρει νέα πακέτα με ζεστό χρήμα στους τραπεζίτες.
-- Επίσπευση της προκήρυξης των μεγάλων έργων μέσω του ΕΣΠΑ. Δεσμεύτηκε για την έναρξη έργων 5,5 δισ. ευρώ, στα έργα οδοποιίας, στην ενέργεια, στα νερά, στα απορρίμματα, σε τομείς κερδοφόρους για το κεφάλαιο.
-- Νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα, που όπως είπε θα βασίζεται στις «εκθέσεις όλων των ξένων ειδικών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου». Ενα φορολογικό σύστημα που θα φορτώσει νέα βάρη στις πλάτες του λαού, όταν στον αντίποδα θα προσφέρει νέα φορολογικά κίνητρα και απαλλαγές στους επιχειρηματικούς ομίλους.
-- Προώθηση επιχειρησιακών προγραμμάτων στο χώρο της καινοτομίας, με την παροχή φορολογικών κινήτρων και πολύ σημαντικών απαλλαγών. Πεντακάθαρος ο στόχος για επιχειρηματική δράση χωρίς κανένα εμπόδιο στα κέρδη, την ώρα που ο λαός στενάζει από τη φοροαφαίμαξη.
-- Αλλαγή του νομικού πλαισίου για τις χρήσεις γης και τις αδειοδοτήσεις. Με στόχο την παραχώρηση μεγάλων εκτάσεων γης σε μονοπωλιακούς ομίλους.
-- Την καταβολή 6,5 δισ. ευρώ των καθυστερούμενων οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις καθώς και την επιστροφή ΦΠΑ 1 δισ. προς τις εξαγωγικές επιχειρήσεις.
-- Την επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων με στόχο την παράδοση στους μονοπωλιακούς ομίλους κρατικών υποδομών, επιχειρήσεων και του φυσικού πλούτου της χώρας.

Με το μαστίγιο και το καρότο

Αυτοί οι άξονες της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια τα λαϊκά στρώματα ακόμα βαθύτερα στη φτώχεια. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που ο Ε. Βενιζέλος επιστρατεύει τρομοκρατικά διλήμματα για να υποτάξει το λαό και να υφαρπάξει την ψήφο του. «Αν δεν εκτελεστεί η δανειακή σύμβαση οδηγούμαστε σε στάση πληρωμών. Τι θέλουμε να κάνουμε με την Ελλάδα τώρα; Θέλουμε να την κάνουμε Πολωνία του '81 ή Αργεντινή;», αναφώνησε την Παρασκευή.
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί και αξιοποιεί τα σενάρια για έξοδο της χώρας από το ευρώ, που επεξεργάζονται τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και προσπαθεί να εκβιάσει και να τρομοκρατήσει τα λαϊκά στρώματα με χρεοκοπία για να υποταχθούν στα σκληρά μέτρα που θα ακολουθήσουν μετά τις κάλπες. Την ίδια τακτική ακολούθησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και στην επιστολή που έστειλε μέσα στη βδομάδα «προς τους πολίτες», στην οποία αναφέρει ότι «στις 17 Ιουνίου ο ελληνικός λαός καλείται να λάβει ιστορικού χαρακτήρα αποφάσεις που θα καθορίσουν τη μοίρα των Ελλήνων για δεκαετίες».
Ταυτόχρονα, με το μαστίγιο των ανοιχτών εκβιασμών, ο Ε. Βενιζέλος χρησιμοποιεί και το καρότο της «ριζικής ανασύστασης» του ΠΑΣΟΚ μετά τις κάλπες. Με συνέντευξη του στο «ΜΕΓΚΑ» ανήγγειλε ότι το βράδυ των εκλογών θα παρουσιάσει τις θέσεις του για τις «αλλαγές» στο ΠΑΣΟΚ προκειμένου να «εκφράζει τη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Αριστερά, την Κεντροαριστερά».
Το ΠΑΣΟΚ με την προεκλογική του εκστρατεία, διεκδικεί ρόλο στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος επιδιώκοντας να μπει ανάμεσα στο δίπολο «κεντροαριστερά - κεντροδεξιά» που στήνουν με πυρήνα τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ. Διεκδικεί μετεκλογικό ζωτικό χώρο και θέση στους κόλπους της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, ώστε με νέο μανδύα και καινούριες συμμαχίες να συμμετέχει ή να στηρίξει μια κυβέρνηση συνεργασίας που θα κλιμακώσει την επέλαση σε βάρος των εργαζομένων.
Τα λαϊκά στρώματα έχουν κάθε συμφέρον να μην τσιμπήσουν στα σχέδια για «αναγέννηση» του ΠΑΣΟΚ, που πλασάρει ο πρόεδρός του, ούτε και στα σενάρια που κυκλοφορούν το τελευταίο διάστημα για την ανεξαρτητοποίηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές και τη συνεργασία τους με τη ΔΗΜΑΡ, στο φόντο της συγκρότησης ενός νέου «κεντροαριστερού» κόμματος. Ενας από τους βασικούς στόχους της αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού είναι και το στήσιμο μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας και αυτό είναι το σενάριο που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη, με συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ, και με στόχο τον εγκλωβισμό του λαού στη διαχείριση υπέρ του κεφαλαίου.

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ