Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ Καταθέτει διαπιστευτήρια ικανού διαχειριστή




Παπαγεωργίου Βασίλης
Με ακάλυπτες επιταγές, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ψηφοθηρεί και πουλάει ελπίδες. Η κυβερνητική του πρόταση, όπως, «ξεγυμνωμένη» από δημαγωγικά συνθήματα, τη διατυπώνει στα διαπιστευτήρια που καταθέτει σε επιχειρηματίες, εφοπλιστές, ευρωενωσιακούς αξιωματούχους και διπλωμάτες με τους οποίους νταλαβερίζεται, όχι μόνο δε δίνει απάντηση στις πιεστικές λαϊκές ανάγκες, όχι μόνο δεν μπορεί να προσφέρει στοιχειώδη ανακούφιση απ' τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός, αλλά δεν μπορεί ούτε να ανακόψει - έστω και προσωρινά - την πορεία επιδείνωσης της ζωής του.Ο ΣΥΡΙΖΑ πίνει νερό στο όνομα της ανάπτυξης, όπου εναποθέτει την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων, υιοθετώντας τη θέση - αιχμή της αστικής προπαγάνδας που ισχυρίζεται ότι απ' την ανάπτυξη επωφελούνται όλοι, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι. Θέση που συναντά ισχυρό αντίλογο στην ίδια την εμπειρία, που επιβεβαιώνει ότι ακόμα και όταν η ανάπτυξη «έτρεχε» με υψηλούς ρυθμούς, ο λαός δεν είχε μερίδιο στα κέρδη που απέφερε στους κεφαλαιοκράτες και τα δικαιώματά του αποψιλώνονταν σταδιακά.

Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση και η εξουσία των μονοπωλίων, υπέρ των οποίων τάσσεται κατηγορηματικά ο ΣΥΡΙΖΑ, καθορίζουν και το χαρακτήρα της ανάπτυξης που επαγγέλλεται. Οταν και αν προκύψει, κάτι που δε διατάσσεται με πολιτικές αποφάσεις, θα είναι αναιμική, θα πατήσει στην καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, τεράστια δηλαδή ανεργία, στις πλάτες ενός λαού εξαθλιωμένου, δίχως το παραμικρό δικαίωμα, έτσι που τα μονοπώλια να διασφαλίσουν τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία και να βγάλουν τα «σπασμένα» της κρίσης.
Αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνουν και οι εξαγγελίες της ΕΕ για την ανάπτυξη, αλλά και οι συγκεκριμένες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τα εργαλεία με τα οποία ισχυρίζεται ότι θα «επιδιορθώσει» την κρίση, θα παρέμβει δηλαδή υπέρ της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Πρόσφατα ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε πως αυτό που θέλουν να κάνουν με τις τράπεζες είναι ό,τι ακριβώς κάνει ο Ισπανός πρωθυπουργός, Μ. Ραχόι! Είχε προηγηθεί ο Γ. Δραγασάκης υπερασπιζόμενος το δημόσιο έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα, την εξυγίανσή του με λεφτά του λαού και στη συνέχεια το πέρασμά του ξανά σε χέρια ιδιωτών.
Πριν αλέκτορα φωνήσαι, την περασμένη Τετάρτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τις ίδιες πάνω - κάτω προτάσεις, με στόχο να επιταχυνθεί η διαδικασία συγκεντροποίησης του ευρωπαϊκού τραπεζικού κεφαλαίου. Η θωράκιση δηλαδή και η ισχυροποίησή του, ως αρτηρίας που τροφοδοτεί τα άλλα τμήματα του κεφαλαίου, ώστε από καλύτερες θέσεις να λαφυραγωγούν τον πλούτο των λαών.
Αθωώνει τη στρατηγική της ΕΕ
Κατά την παρουσίαση του προγράμματός τους ο Γ. Δραγασάκης είχε να παρουσιάσει ένα ακόμα εργαλείο. Συγκεκριμένα, τάχτηκε υπέρ της «ταχείας διερεύνησης των δυνατοτήτων για σύναψη προγραμματικών συνεργασιών ανάμεσα στο δημόσιο τομέα και ιδιωτικές επιχειρήσεις, εγχώριες ή και αλλοδαπές, με στόχο την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, την επέκτασή τους σε νέες δραστηριότητες στην Ελλάδα και το εξωτερικό».
Πρόκειται για τις γνωστές Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, προκειμένου οι «επενδυτές» να κάνουν μπίζνες με λεφτά του λαού και να κερδίζουν πολλαπλάσια από την εκμετάλλευση των έργων στην κατασκευή των οποίων συμπράττουν. Ο ίδιος δεσμεύτηκε για ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο, λέγοντας ότι «η εξεύρεση πόρων ρευστότητας για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης (...) είναι προτεραιότητα».
Πρόκειται για μεθόδους που εφαρμόζονται πανομοιότυπες σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, μέλη της ΕΕ και μη, προκειμένου να τονώσουν την καπιταλιστική κερδοφορία. Εκτός όλων των άλλων, πρόκειται για τις μεθόδους εξαιτίας των οποίων γιγαντώθηκαν τα δημόσια χρέη, που για την αποπληρωμή τους οι λαοί καλούνται σήμερα να δώσουν «γην και ύδωρ». Ομοίως, ο Αλ. Τσίπρας, από τη Ζώνη του Περάματος, την Παρασκευή, διαμήνυσε στην πλουτοκρατία ότι θα δουν «ποιοι κλάδοι μπορεί να είναι ανταγωνιστικοί και μπορούν να ενισχυθούν»! Αρα, ανάπτυξη εκεί που το κεφάλαιο μπορεί να βγάλει χρήμα και όχι εκεί που επιβάλλουν οι λαϊκές ανάγκες.
Στην αιχμή της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται η ακύρωση του μνημονίου. Σκόπιμα διαχωρίζει το μνημόνιο απ' τη δανειακή σύμβαση και το πετροβολά, χρεώνοντάς του ακόμα και την ίδια την κρίση, αθωώνοντας έτσι τον γερασμένο καπιταλισμό που τη γεννά και δυσκολεύεται κάθε φορά περισσότερο να την ελέγξει. Κρύβει απ' το λαό ότι δανειακή σύμβαση και μνημόνιο είναι ένα και το αυτό. Το μνημόνιο είναι η εξειδίκευση των μέτρων που περιγράφονται στη δανειακή σύμβαση.
Για του λόγου το αληθές στο κείμενο της δανειακής σύμβασης, που ψηφίστηκε στις 12 Φλεβάρη 2012 στη Βουλή, σημειώνεται: «Η διαθεσιμότητα αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο και την κατανομή των εσόδων αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης σύμφωνα με τους όρους της παρούσας Σύμβασης, του Μνημονίου και της Σύμβασης Συγχρηματοδότησης» (σελίδα 59, παράγραφος 8 της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου).
Και το σημαντικότερο, κρύβει απ' το λαό ότι δεν έφερε το μνημόνιο την κρίση αλλά η κρίση το μνημόνιο. Ακόμα κι αν αυτό φύγει απ' τη μέση, η κρίση θα συνεχίζεται, όπως και η προσπάθεια τόνωσης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, που σημαίνει απαρέγκλιτη εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ που περιλαμβάνει μέτρα ακριβώς σαν αυτά του μνημονίου υπέρ του κεφαλαίου, κατά των λαών. Αυτό δείχνει άλλωστε και η βαθιά αντιλαϊκή πολιτική που ασκείται πανομοιότυπη σε όλες τις χώρες της ΕΕ, που ούτε στο ΔΝΤ έχουν προσφύγει, ούτε έχουν συνομολογήσει μνημόνια.
Συνεπώς, το ανέμισμα αντιμνημονιακής σημαίας λειτουργεί στην πραγματικότητα σαν αντιπερισπασμός υπέρ του συστήματος, καθώς έχει στόχο να αποσπάσει την προσοχή του λαού και έτσι να μείνει ανέγγιχτη η «μήτρα» που γεννάει τις κρίσεις και τα μέτρα, μέσα κι έξω από τα μνημόνια. Αυτή είναι η μεγαλύτερη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ ως αναχώματος στην τάση ριζοσπαστικοποίησης που δείχνουν πλατιά λαϊκά στρώματα, τα οποία εγκαταλείπουν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, «σκοντάφτουν» όμως πάνω στην ευρω-λαγνεία του ΣΥΡΙΖΑ, που από άλλο δρόμο τους γυρνάει στην ίδια διαχείριση.
Στην «καμένη γη» μόνο στάχτες για το λαό
Δεσμευμένος από την ευρωενωσιακή στρατηγική του, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να λέει άλλα στα σαλόνια και άλλα στα μπαλκόνια. Τελευταία μάλιστα προπαγανδίζει τα περί «καμένης γης» που τάχα θα παραλάβει, συνοδευόμενη από την «υπόσχεση» ότι ακόμα και αυτές οι κουτσουρεμένες υποσχέσεις του θα υλοποιηθούν στο απώτερο μέλλον και σε συνάρτηση με την πορεία της οικονομίας!
Απέξω κι ανακατωτά έχει μάθει το ποιηματάκι που επί χρόνια απάγγελλαν στο λαό η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με τον ίδιο στόχο: Να ωθήσει το λαό σε στάση αναμονής και παραίτησης απ' τις διεκδικήσεις του, να τις αναθέσει στην «αριστερή κυβέρνηση» και στην ευρωένωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί στο να κερδίσει χρόνο για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, που μην μπορώντας να προχωρήσει σε ορισμένες, έστω μικρές παροχές στο λαό, προσπαθεί να εξαγοράσει την ανοχή του με αέρα κοπανιστό που αντ' αυτού «εμπορεύονται» οι πολιτικοί του εκπρόσωποι.
Ταυτόχρονα με τις φρούδες προσδοκίες, ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί στο λαό και έναν επικίνδυνο εφησυχασμό την ώρα που απαιτείται η εγρήγορσή του μπροστά στα σκούρα που ήδη διαφαίνονται στον ορίζοντα. Τον διαβεβαιώνει ότι η χώρα θα παραμείνει στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη και θα αφήσει πίσω της την κρίση, δίχως πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, ακόμα ακόμα και με αναίρεση όσων έχουν ήδη εφαρμοστεί. Και το κάνει αυτό όταν τα σύννεφα της κρίσης πληθαίνουν απειλητικά. Οταν Ισπανία και Ιταλία βρίσκονται σε φάση που η κρίση βαθαίνει και δυσκολεύει η διαχείρισή της, όταν οι ίδιοι οι ευρωενωσιακοί αξιωματούχοι και αναλυτές του συστήματος μιλάνε πια ανοιχτά για Ευρώπη δύο ταχυτήτων και για φυγόκεντρες τάσεις.
Ο εφησυχασμός του λαού σ' αυτές τις συνθήκες μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για τον ίδιο, αν δεν είναι προετοιμασμένος και από τώρα οργανωμένος να παρέμβει υπέρ του. Είναι ακριβώς αυτές οι συνθήκες που όχι μόνο δεν αποκλείουν, αλλά συνηγορούν υπέρ του σοβαρού ενδεχομένου μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας ή ελεγχόμενης, με ένα ακόμα μεγαλύτερο «κούρεμα», που θα επιφέρει μεγαλύτερες συνέπειες απ' αυτές του προηγούμενου. Τις οποίες βιώνει τώρα ο λαός με την τραγική κατάσταση που επικρατεί στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση κ.α.
Αν αυτό συμβεί ο λαός θα ζήσει πρωτόγνωρες καταστάσεις, όπου θα πρέπει να διασφαλίσει το ψωμί του, τα φάρμακά του, την ίδια του την επιβίωση. Ομως, ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη δημαγωγία του, τον καθησυχάζει πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, τον οδηγεί σαν ανυποψίαστο πρόβατο στη σφαγή του. Σε μια τέτοια περίπτωση, ας είναι βέβαιοι οι άνθρωποι του μόχθου ότι όσοι σήμερα εμφανίζονται σαν σωτήρες του θα λακίσουν, θα τον αφήσουν μόνο του στο μάτι του κυκλώνα.
Λαός προετοιμασμένος - οργανωμένος
Πρέπει ο λαός να προετοιμαστεί, οργανωμένα και σε ρόλο πρωταγωνιστή να παρέμβει στις εξελίξεις. Να δώσει βάση στις εκτιμήσεις και στις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ, που άλλωστε ποτέ στο παρελθόν δε διαψεύστηκαν. Να είναι έτοιμος, σε θέση να αντιμετωπίσει οτιδήποτε έρθει στο διάβα του. Η οργάνωση και η αγωνιστική ετοιμότητά του στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, η πύκνωση των γραμμών του ταξικού εργατικού - λαϊκού κινήματος είναι προϋπόθεση για να βγει ο λαός νικητής.
Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει λαός ετοιμοπόλεμος να βγει στο προσκήνιο. Με την ψήφο του μπορεί και πρέπει να δώσει νέα δυναμική στο κίνημα, να καταγράψει βήματα μπροστά η ριζοσπαστικοποίηση και όχι άτακτη υποχώρηση. Τέτοια ψήφος είναι μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ. Θα είναι το στήριγμά του στους αγώνες που θα απαιτηθούν απ' την επόμενη μέρα, όποια κυβέρνηση κι αν αναδειχτεί.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ