Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Τι δείχνουν οι περικοπές στις ΗΠΑ;


-- Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι η διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη είναι αντιλαϊκή, επειδή στηρίζεται στη λιτότητα, και προκρίνει το «επεκτατικό» μοντέλο Ομπάμα. Τι δείχνουν οι εξελίξεις;
Είναι γνωστή η λατρεία που τρέφει ο ΣΥΡΙΖΑ για το «μοντέλο διαχείρισης» Ομπάμα. Το αντιπαραθέτει μάλιστα στο κυρίαρχο μείγμα διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη και μοιράζει υποσχέσεις ότι αν κυβερνήσει, θα αντιστρέψει τις πολιτικές λιτότητας και θα εφαρμόσει «αναπτυξιακά μέτρα», όπως κάνει ο Ομπάμα στις ΗΠΑ. Το ψέμα και οι αυταπάτες που σκορπάει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μαντρώσει το λαό στην αστική διαχείριση, έχουν κοντά ποδάρια. Η εικόνα που προσπαθεί να καλλιεργήσει στο λαό, μιας καλής Αμερικής, που δεν εφαρμόζει τάχα πολιτική περικοπών και λιτότητας, αλλά κόβει και ρίχνει χρήμα στην αγορά για να κάνει το κεφάλαιο επενδύσεις, ξεφτίζει ολοένα και περισσότερο. Οι τελευταίες εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι για τα λαϊκά στρώματα σε ΗΠΑ και ΕΕ - αλλά και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο - η πορεία προς τη φτώχεια είναι ανεπίστρεπτη, αν δεν υπάρξει οργανωμένη ρήξη με το καπιταλιστικό σύστημα, ανεξάρτητα από το αν στη μαρκίζα της διαχείρισης το κεφάλαιο γράφει «λιτότητα με ανάπτυξη» ή «ανάπτυξη με λιτότητα». Συγκεκριμένα, από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής τέθηκαν σε εφαρμογή στις ΗΠΑ περικοπές ύψους 85 δισ. δολαρίων.
Οπως εξηγεί ο Τύπος, οι περικοπές αυτές αποφασίστηκαν με νομοσχέδιο του 2011, που αύξησε το πλαφόν του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ, δηλαδή το όριο ως το οποίο επιτρέπεται να δανείζεται η αμερικανική κυβέρνηση για να χρηματοδοτεί το έλλειμμα του προϋπολογισμού, που ανέρχεται σήμερα σε 1 τρισ. δολάρια. Προκειμένου να μην ξεπεραστεί το πλαφόν και αφού δεν υπήρξε συμφωνία Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων για νέα διευθέτηση αναφορικά με το ύψος του δανεισμού (εξωτερικού και εσωτερικού, με χρήμα που κόβει η Fed, εκδίδοντας κρατικά ομόλογα), περικόπτεται αυτόματα σύμφωνα με το νόμο το 13% των αμυντικών δαπανών και το 9% των μη αμυντικών δαπανών.
Ο μηχανισμός των περικοπών θυμίζει σε πολλά τη συνταγματική κατοχύρωση του «φρένου χρέους» που έχουν υιοθετήσει τα κράτη - μέλη της ΕΕ ή τις αποφάσεις του Ευρωκοινοβουλίου για αυτόματες κυρώσεις σε χώρες που δεν τηρούν τα δημοσιονομικά όρια. Ποιους θα επηρεάσουν αυτές οι περικοπές; Σύμφωνα με τον Τύπο στις ΗΠΑ, «θα επηρεάσουν ερευνητικά προγράμματα στην ιατρική, την παιδεία, τη στρατιωτική ετοιμότητα, τις υπηρεσίες προς θύματα οικιακής βίας, τα εμβόλια για παιδιά, την ασφάλεια τροφίμων, καθώς θα απολυθούν πολλοί επιθεωρητές κρέατος, τις ουρές στα σύνορα της χώρας, την ασφάλεια των πτήσεων». Ως αποτέλεσμα, θα υπάρξουν «τετράωρες ή μεγαλύτερες καθυστερήσεις στα αεροδρόμια. Τεράστιες ουρές για τους ανθρώπους και τα εμπορεύματα που διασχίζουν τα αμερικανικά σύνορα. Μείωση μισθών για χιλιάδες εργαζομένους στο Πεντάγωνο. Μείωση στις περιπολίες της αμερικανικής ακτοφυλακής. Ελλείψεις στο κρέας λόγω περικοπών στους υγειονομικούς ελέγχους. Απολύσεις δασκάλων σε παιδιά οικογενειών χαμηλού εισοδήματος και παιδιά με ειδικές ανάγκες». Οι περικοπές θα προκαλέσουν ακόμα «την απώλεια θέσεων εργασίας και τη μείωση μισθών». Ηδη από χτες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ξεκίνησε να στέλνει 30ήμερη προειδοποίηση για τις μειώσεις μισθών έναντι 4ήμερης βδομάδας εργασίας σε ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, ακτοφύλακες, ασφάλεια αεροδρομίων, δασοφύλακες, ελεγκτές κρέατος, πράκτορες του FBI κ.ά. Επί της ουσίας, γενικεύει την εκ περιτροπής εργασία, ό,τι γίνεται και στην ΕΕ. Αυτά είναι μόνο η αρχή, καθώς οι «αυτόματες περικοπές» δεν εξαντλούνται στα 85 δισ. δολάρια που τέθηκαν σε εφαρμογή το Σάββατο, αλλά καταμερίζονται σε ένα 10ετές πλάνο περικοπών, ύψους 1,2 τρισ. δολαρίων. Το επόμενο πακέτο περικοπών αναμένεται στα τέλη του 2013.
Ο αμερικανικός Τύπος προσπαθεί να παρουσιάσει το όλο ζήτημα σαν ιδεολογική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση Ομπάμα και τους Ρεπουμπλικάνους, αποσιωπώντας ότι στις ΗΠΑ και παγκόσμια εκφράζονται ήδη σοβαρές ενστάσεις από ανταγωνίστριες αστικές δυνάμεις και ιμπεριαλιστικά κέντρα για το κατά πόσο οι ΗΠΑ μπορούν να συνεχίζουν να αυξάνουν ελλείμματα και χρέη, κόβοντας αβέρτα χρήμα και χειραγωγώντας μ' αυτόν τον τρόπο και το δολάριο, το οποίο κρατιέται χαμηλά σε σχέση με το ευρώ και ευνοεί τις εξαγωγές των αμερικανικών πολυεθνικών. Να, λοιπόν, που ο «περιούσιος» αμερικανικός λαός, που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ ευτύχησε να κυβερνιέται από τον Ομπάμα και όχι από την Μέρκελ και τον Σαμαρά, βρίσκεται αντιμέτωπος με περικοπές, απολύσεις και μέτρα, στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθεροποίησης», όπως συμβαίνει και στην Ευρωζώνη. Βέβαια, η διαμάχη για τα δύο μείγματα διαχείρισης παραμένει, αλλά επιβεβαιώνεται ότι για το λαό το δίλημμα «επεκτατική ή περιοριστική» διαχείριση της κρίσης ισοδυναμεί με το ποιο σκοινί θα διαλέξει για να τον κρεμάσουν. Οπως στην Ευρωζώνη συζητιέται ολοένα και πιο έντονα να αυξηθούν τα επεκτατικά μέτρα στην αναλογία της διαχείρισης (π.χ., νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων για τις χώρες σε κρίση, χρήμα από τα ΕΣΠΑ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων), έτσι και στις ΗΠΑ μεγαλώνει η αναγκαιότητα να εφαρμοστούν περισσότερα περιοριστικά μέτρα. Αυτός που πληρώνει τη νύφη και στη μια και στην άλλη περίπτωση, αυτός που δεν πρόκειται να δει ποτέ φως από τη μια ή την άλλη μορφή διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, είναι ο λαός. Γη της επαγγελίας στον καπιταλισμό δεν υπάρχει. Ο λαός θα τη φτιάξει από τα θεμέλια, παίρνοντας την εξουσία και τα μέσα παραγωγής από τους αστούς.