ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ "ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ στην αντιλαϊκή πλεύση της κυβέρνησης"

Ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή πήρε -όπως αναμενόταν- η τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, μετά από φανερή ονομαστική ψηφοφορία που έγινε τα μεσάνυχτα της Κυριακής. Στην ψηφοφορία πήραν μέρος και οι 300 βουλευτές. Υπέρ της συγκυβέρνησης ψήφισαν οι 179 βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Κατά ψήφισαν 121 βουλευτές, μεταξύ αυτών και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Στην τριήμερη συζήτηση που προηγήθηκε, τα κόμματα της συγκυβέρνησης ανέπτυξαν το αντιδραστικό τους πρόγραμμα ανά τομέα και αναλώθηκαν σε κοκορομαχίες με το ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής της φτώχειας του λαού και ικανότερος συνομιλητής της τρόικας και της ΕΕ. Σε αντιμεταναστευτικό παραλήρημα επιδόθηκε η «Χρυσή Αυγή», η οποία ταυτόχρονα κατέθεσε διαπιστευτήρια στο ευρώ και την ΕΕ, ενώ και στο λόγο των εκπροσώπων των Ανεξάρτητων Ελλήνων περίσσεψαν οι εθνικιστικές κορόνες. Το βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης, αλλά και τη στρατηγική ταύτιση όλων των κομμάτων που προπαγανδίζουν τον ευρωμονόδρομο και γι' αυτό δεν μπορούν να αποτελούν διέξοδο υπέρ του λαού, ανέδειξαν με τις ομιλίες τους στη συζήτηση η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα και οι βουλευτές του Κόμματος. Στις επόμενες σελίδες, ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει την πρωτολογία και τη δευτερολογία της Αλέκας Παπαρήγα την Κυριακή στη Βουλή, αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις βουλευτών του Κόμματος και ρεπορτάζ από τις ομιλίες των άλλων πολιτικών αρχηγών και του υπουργού Οικονομικών.

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Η συγκυβέρνηση δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα πάνω στη γραμμή πλεύσης

Η πρωτολογία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Στην πρωτολογία της το απόγευμα της Κυριακής, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

«Κυρίες και κύριοι βουλευτές, είναι πασίγνωστο, κοινός τόπος, ότι στις 17 Ιουνίου η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού ψήφισε την πάση θυσία παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση κι όχι μόνο στη ζώνη του ευρώ και ψήφισε επίσης την αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Εκανε ένα βήμα πίσω, δυστυχώς - αλλά αυτό το βήμα οπωσδήποτε έγινε - σε σχέση με την ψήφο της 6ης Μαΐου.
Και αυτό το βήμα πίσω δεν έγινε τυχαία, αλλά αφού εξαπολύθηκαν τρομοκρατικά διλήμματα απέξω και από μέσα, σε συνδυασμό με την ευελιξία που επέδειξαν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να υιοθετήσουν τον όρο της αναδιαπραγμάτευσης, της επαναδιαπραγμάτευσης, και ύστερα από τον απροκάλυπτο ενδοτισμό του ΣΥΡΙΖΑ, που εγκατέλειψε τη θέση για κατάργηση εδώ και τώρα του Μνημονίου.
Παρά το αποτέλεσμα, εμείς θεωρούμε ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να πει στο λαό "έτσι ψήφισες. Καλά να πάθεις" και να αδιαφορήσει για τη στήριξη των αγώνων και τη μέχρι αυτοθυσίας υποστήριξη των δικαιωμάτων του, όπως βεβαίως κι ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να σκέφτεται ότι είναι συνένοχος σε μία τέτοια κατάληξη.
Η επαναδιαπραγμάτευση, η οποία κλίνεται σήμερα σε όλες τις πτώσεις, και μάλιστα όπως προσδιορίστηκε τώρα, μετά την 19η Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ακόμη και εάν οδηγήσει στο μαλάκωμα κάποιων στοιχείων του Μνημονίου - που κι αυτό υποθετικό το θεωρούμε, αλλά δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει θεωρητικά, κι εάν υπάρχουν μεγάλοι αγώνες στον τόπο μας - ή και των γενικότερων πολιτικών με επίκεντρο την ακραία φτώχεια και τα ψίχουλα που πρόκειται να της δώσουν, ακόμη λοιπόν κι αν μαλακώσει ορισμένα ζητήματα, έστω και αναφορικά με τα θέματα των συμβάσεων, τη μετενέργεια κ.λπ., δεν μπορεί να αποτρέψει τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, την επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του λαού και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Γιατί οι όποιες οριακές αλλαγές γίνουν, θα έχουν εξουδετερωθεί από τα μέτρα που εφαρμόζονται κι από τα καινούρια που δυστυχώς και αναπόφευκτα θα έρθουν.

Η Αλέκα Παπαρήγα στο βήμα της Βουλής, κατά τη διάρκεια της πρωτολογίας της

Eurokinissi

Θέλω με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε το εξής ζήτημα για άλλη μία φορά, αν και θεωρούμε ότι αυτό το ξεκαθαρίσαμε και προεκλογικά. Εμείς θεωρούμε ότι το αίτημα για κατάργηση του Μνημονίου, παρά το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα, αντικειμενικά είναι ένα αίτημα δίκαιο και δεν πρέπει να φύγει από τις "σημαίες" ή από τον προβληματισμό έστω των εργαζομένων, όπως και η μη αναγνώριση του χρέους και επομένως η διαγραφή του. Καθώς επίσης - θα το πούμε και μπορεί να φανεί περίεργο, παρά το συσχετισμό που υπάρχει - και το αίτημα της αποδέσμευσης. Βεβαίως, εμείς το συνδέουμε με αγώνες για γενικότερη πολιτική ανατροπή.Ωστόσο θεωρούμε ότι αυτά τα τρία αιτήματα, μαζί βεβαίως με όλα τα άλλα που μπορούν να αναλυθούν, είναι πολιτικά αιτήματα-κρίκοι για να μπορέσει ο λαός να αναπτύξει ένα κίνημα επιθετικό. Διαφορετικά, θα είναι συνεχώς κολλημένος στον τοίχο και θα επηρεάζεται πολύ εύκολα από τα διάφορα επιχειρήματα που μπορεί να επιστρατεύσει η κυβέρνηση ή άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία υποστηρίζουν τον ευρωμονόδρομο κ.λπ.
Και αν θέλετε, αυτή είναι και η γραμμή πάλης, υπεράσπισης των συμφερόντων των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολουμένων και της φτωχής αγροτιάς. Οσο για όλα τα άλλα, όπως το να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα των εργαζομένων στα Ναυπηγεία, στον ΟΣΕ, στη Χαλυβουργία, εδώ κι εκεί, θα πω ότι μπορεί να υπερασπίζεσαι ένα σωρό τέτοια αιτήματα, αλλά όταν η γενική γραμμή του μαζικού λαϊκού κινήματος δεν είναι όχι κομματικοποιημένη αλλά τουλάχιστον πολιτικοποιημένη στον αναγκαίο βαθμό, τότε είναι πολύ δύσκολο κανείς να έχει και οριακές και μερικού χαρακτήρα κατακτήσεις.

Η κρίση έφερε το μνημόνιο

Θέλω ιδιαίτερα να ξεκαθαρίσω το ζήτημα με το Μνημόνιο. Αναμφισβήτητα μπορεί φιλολογικά κανείς να αποδώσει στο Μνημόνιο τα πάντα. Είναι ένα "τέρας" κυριολεκτικά. Δεν το συζητάμε. Ομως, δεν συμφωνούμε καθόλου με τη θέση που διατυπώνεται, ότι το Μνημόνιο γέννησε την κρίση ή έφερε την ύφεση. Η κρίση έφερε το Μνημόνιο. Κι εμείς, όταν λέμε "όχι" στο Μνημόνιο, έχουμε πολύ καθαρό το ότι σε μια σειρά από χώρες, κράτη-μέλη, και χωρίς Μνημόνιο τα μέτρα πάρθηκαν και μάλιστα προ κρίσης, πριν να ξεσπάσει η κρίση το 2008, σε μία ή δυο χώρες της Ευρώπης.
Αυτό που περιλαμβάνει το Μνημόνιο είναι ακριβώς μία συγκροτημένη πολιτική απαξίωσης της αξίας της εργατικής δύναμης κι αν δεν υπήρχε το Μνημόνιο, δεν θα υπήρχε ούτε το "κούρεμα" 21% ούτε το 50% "κούρεμα", με τα οποία βεβαίως εμείς διαφωνούμε. Ετσι γίνεται στο έδαφος του καπιταλισμού η διέξοδος από την κρίση, που ταυτίζεται με την ανάκαμψη της κερδοφορίας. Πρώτα θα απαξιωθεί η εργατική δύναμη και μετά θα καταστραφεί κι ένα μέρος του κεφαλαίου. Και καταστρέφεται κι ένα μέρος του κεφαλαίου και καπιταλιστικές επιχειρήσεις κλείνουν και θα κλείσουν κι άλλες.
Εξηγούμαστε γιατί είμαστε εναντίον του Μνημονίου. Διότι καλλιεργείται και η αντίληψη ότι αν φύγει από τη μέση το Μνημόνιο, τελειώσαμε. Πολύ περισσότερο που στο Μνημόνιο εντάχθηκαν μια σειρά από μέτρα που στην Ελλάδα ήταν προγραμματισμένα κι από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ να παρθούν και δεν πάρθηκαν. Αφήνω την κριτική που γίνεται μεταξύ τους για φόβο πολιτικού κόστους ή για ανικανότητα. Αυτά μπορεί να τα συζητάνε μεταξύ τους στο ίδιο γήπεδο, αλλά ένας παράγοντας που δεν πάρθηκαν όλα τα μέτρα πριν από την κρίση - γιατί πολλά πάρθηκαν - είναι γιατί υπήρχαν αντιστάσεις μέσα στο κίνημα.
Δεν πάρθηκαν τα μέτρα και χώθηκαν όλα μέσα στο Μνημόνιο. Επομένως, με αυτή την έννοια, όπως μπορώ σ' αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα να εξηγήσω, για μας Μνημόνιο, χρέος και διαγραφή του, και αποδέσμευση, είναι πολιτικά αιτήματα τα οποία μπορεί να υιοθετήσουν, εφόσον το αποφασίσουν φυσικά, ευρύτερες δυνάμεις εργαζομένων, χωρίς απαραιτήτως να ταυτίζονται με τη θέση του ενός ή του άλλου κόμματος.

Για τις ιδιωτικοποιήσεις

Εμείς δεν θα ονοματίσουμε την κυβέρνηση "μνημονιακή". Είναι μία κυβέρνηση η οποία σαφώς θα εφαρμόσει το Μνημόνιο - δεν το συζητάμε - αλλά είναι μια κυβέρνηση η οποία θα συνεχίσει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Δεν πρόκειται να αλλάξει πάνω στη γραμμή πλεύσης απολύτως τίποτε. Και μάλιστα αυτό θα γίνει με ακόμα περισσότερο νόμο και τάξη. Ο κ. Σαμαράς άλλωστε μίλησε στις προγραμματικές δηλώσεις και η ομιλία του περιείχε και αυτή την απειλή: "ο νόμος και η τάξη". Και δεν είναι τώρα για την κοινωνική εγκληματικότητα - που κανείς δεν τη χειροκροτεί και κανείς δεν λέει ότι πρέπει να υπάρχει ανοχή - αλλά για νόμο και τάξη απέναντι στους εργαζόμενους.
Θα θυμίσω τα εξής πράγματα. Λέει ο κύριος πρωθυπουργός: Αποκρατικοποιήσεις. Εννοείται ότι για μας θα είναι βασικό μέτωπο πάλης, όχι βεβαίως και το μοναδικό ή το αποκλειστικό. Αποκρατικοποιήσεις μερικές, μερική αποκρατικοποίηση, σταδιακή - γιατί εδώ που τα λέμε δεν ήταν και εύκολο να γίνει και 100% - έχουν γίνει τώρα εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Θα ήθελα η σημερινή κυβέρνηση, εκτός από το έργο το οποίο έχει κάνει, να μας φέρει και μία αποτίμηση, σε τι ωφέλησαν τον ελληνικό λαό αυτές οι αποκρατικοποιήσεις. Για τον ΟΤΕ, για παράδειγμα, να μας πει τι ωφελήθηκε ο λαός από την είσοδο της Deutsche Telekom, όπως και στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά με τους Αραβες, στην Εθνική Τράπεζα, στα ΕΛΠΕ, στην Cosco.
Ο κύριος πρωθυπουργός έχει πει ότι η Cosco δημιούργησε θέσεις εργασίας. Δημιούργησε όχι χίλιες πεντακόσιες θέσεις εργασίας που λέει, αλλά πολύ λιγότερες, τις μισές τουλάχιστον. Ο κατώτατος μισθός ξεκινάει από τα 800 ευρώ. Οι εργασιακές σχέσεις είναι απαράδεκτες. Ο συνδικαλισμός απαγορεύεται από τους Κινέζους και το κυριότερο είναι ότι χάνονται τριάντα χιλιάδες θέσεις εργασίας σε ναυτιλιακές εταιρείες που έκλεισαν ύστερα από τον ερχομό της Cosco, σε μικρές μεταφορικές εταιρείες, συσκευαστήρια κ.λπ., στην περιοχή του Θριασίου.
Οι αποκρατικοποιήσεις και δημιουργούν νέα κέρδη και συνοδεύονται και από καταστροφές. Βεβαίως, εδώ στη Βουλή συζητάμε για τα δήθεν κέρδη, που είναι βεβαίως κέρδη των λίγων. Αυτά τα στοιχεία που σας λέω τώρα είναι στοιχεία των επιμελητηρίων. Δεν πρόκειται για στοιχεία ούτε του συνδικαλιστικού κινήματος ούτε βεβαίως του ΚΚΕ.
Το γεγονός ότι η κυριότητα των υποδομών θα μείνει ενδεχομένως στα χέρια του Δημοσίου δεν μας λέει απολύτως τίποτα. Διότι όταν νοικιάσουν τις υποδομές, πάρουν τις υποδομές και τις εκμεταλλεύονται για τριάντα ή σαράντα χρόνια, ακόμη και αν βάλουν οι ιδιώτες έργα στον εκσυγχρονισμό των υποδομών - και βεβαίως τα χρήματα θα τα πάρουν είτε με αναπτυξιακά κίνητρα είτε από κοινοτικές επιδοτήσεις κ.λπ. - αφού βγάλουν το παραδάκι που θα βγάλουν ύστερα από τριάντα ή σαράντα χρόνια κι όταν οι υποδομές θα έχουν παλιώσει - και ξέρουμε τώρα ότι πολύ πιο γρήγορα παλιώνουν οι υποδομές σε σχέση με το παρελθόν - το πολύ πολύ να φύγουν - τις παλιές υποδομές θα τις αφήσουν στο κράτος - ή να ζητήσουν νέο εκσυγχρονισμό των υποδομών για να συνεχίσουν τη δουλειά τους. Αλλωστε ξέρετε ότι νοικιάζονται υποδομές από είκοσι μέχρι ενενήντα εννέα χρόνια.
Ετσι ξεκίνησε η Κίνα τις ειδικές οικονομικές ζώνες, με ενενήντα εννιά χρόνια ενοικίαση. Υπάρχει κι ένας λόγος που δεν γίνεται στρογγυλά εκατό χρόνια.
Επομένως, όλα αυτά τα οποία ακούγονται ότι θα παρθούν τώρα, έχουν ξαναγίνει και έχουν γίνει σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι αποκρατικοποιήσεις και στις χώρες αυτές που χτυπήθηκαν από την κρίση και που θα χτυπηθούν και στην πορεία. Βεβαίως, δεν πρόκειται για καμία καινοτόμα πολιτική.

Υπάρχει αλληλοτροφοδοτούμενο δίπολο

Δυστυχώς, εδώ μέσα στη Βουλή υπάρχει ένα αλληλοτροφοδοτούμενο δίπολο, το οποίο, ανεξάρτητα του τι σημαίνει μέσα στη Βουλή - δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία - σημασία έχει τι σημαίνει μέσα στο λαό. Και αναφέρομαι στο αλληλοτροφοδοτούμενο δίπολο, το ένα με κορμό τη Νέα Δημοκρατία και το άλλο με το ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο δυσκολεύει το ριζοσπαστισμό ή την σταθεροποίηση του ριζοσπαστισμού του λαού και αυτό είναι που μας απασχολεί. Παραδείγματος χάρη, η ιστορία που έγινε μνημόνιο-αντιμνημόνιο, αναδιαπραγμάτευση έτσι ή αλλιώς, είναι ένα δίπολο με διαφορές μεταξύ τους που το ένα, όμως, τροφοδοτεί το άλλο.
Ενα παράδειγμα αυτού του δίπολου, που έγινε και φασαρία ανάμεσά τους, είναι ότι από τη μια μεριά χαιρέτησαν όλα τα κόμματα με διαφορετική διαβάθμιση τη 19η Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που μάλιστα δίνει τώρα και τη γραμμή της αναδιαπραγμάτευσης. Θα αξιοποιήσουμε τη συμφωνία που έγινε για την ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών και ιταλικών τραπεζών και ενδεχομένως και της Κύπρου, ή θα μείνουμε στα παλιά; Γι' αυτό λέω ότι είναι αλληλοτροφοδοτούμενο δίπολο. Η κυβέρνηση λέει "άνοιξε ένα παράθυρο", ο άλλος λέει "μια πόρτα", "λίγα βήματα" λέει ο τρίτος, "απούσα η κυβέρνηση" λέει ο άλλος. Γι' αυτό είναι αλληλοτροφοδοτούμενο αυτό το δίπολο.
Να ξεκαθαρίσουμε το εξής ζήτημα: Θεωρούμε ότι η 19η Σύνοδος της Ευρωπαϊκής Ενωσης απέδειξε το εξής πράγμα που έχει σημασία και για μέσα στην Ελλάδα: Πρώτον, ότι τα οικονομικά και πολιτικά όπλα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης γίνονται όλο και πιο χλωμά, όλο και πιο αδύναμα. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Δεύτερον, ότι διέπονται από προσωρινούς συμβιβασμούς. Ετσι είναι. Οπως και στην Ευρώπη έχουμε διάφορα στρατόπεδα, έχουμε και στην Ελλάδα στρατόπεδα διαχείρισης. Και ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς την αντιπαράθεση και τελικά την αλληλοτροφοδότηση των δύο στρατοπέδων διαχείρισης. Αλλά και εδώ και μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή υπάρχουν επίσης τα στρατόπεδα διαχείρισης της κρίσης του καπιταλισμού, που έτσι μπορεί και αποκαθιστά και μια ορισμένη ενότητα και κυρίως πειθάρχηση του λαού.
Για μας το σύνθημα "περισσότερη Ευρώπη" εγκυμονεί σοβαρά πολιτικά προβλήματα. Ας πάρουμε αυτό που αποφασίστηκε στις τράπεζες, οι οποίες εντωμεταξύ στην Ευρώπη έχουν πάρει 4 τρισεκατομμύρια από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση. Σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα αποφασίζει ποιες τράπεζες θα κλείσουν, ποιες θα συγχωνευτούν, ποιες θα εξαγοραστούν και βεβαίως πάμε για λίγους χρηματοπιστωτικούς ομίλους. Από την πλευρά της εξέλιξης των εργαζομένων βεβαίως το ζήτημα μας απασχολεί.
Αυτό δεν ήταν υποχώρηση της Μέρκελ. Από πού και ως πού υποχώρησε η Μέρκελ και νίκησαν ο Ολάν και ο εκατομμυριούχος Μόντι της Goldman Sachs τη Μέρκελ; Είναι αστεία πράγματα.
Δεύτερον, σχετικά με το Ταμείο για την επαναγορά του χρέους, τα ομόλογα χρέους, προχωρώντας σε αυτό, ταυτόχρονα εκχωρείτε το δικαίωμα κατάρτισης των εθνικών προϋπολογισμών των κρατών-μελών στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ετσι είναι. Ενα βήμα για τα ομόλογα έργων κι ένα βήμα για καινούριες εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων. Οχι ότι τώρα δεν υπάρχουν.

Επενδύσεις για ποιον;

Τρίτον, ακούσαμε - αυτό ήταν η μεγάλη νίκη - το σύμφωνο για την ανάπτυξη, που έφτασαν να πουν ότι θα φέρει 180 δισεκατομμύρια. Ξεκίνησαν με 120 δισεκατομμύρια και έγιναν 130 δισεκατομμύρια για έργα σε όλη την Ευρώπη. Στην πραγματικότητα η μεγάλη πλειοψηφία των 120 δισεκατομμυρίων ήταν αποφάσεις να εκταμιευθούν. Πώς θα χρησιμοποιηθούν αυτά; Με καλύτερη εφαρμογή, δηλαδή αγριότερη της αντεργατικής οδηγίας Μπολκεστάιν, για την οποία καταναλώθηκε πολλή συζήτηση παλαιότερα στη Βουλή.
Θα φέρω ένα παράδειγμα: Μέσω ΕΣΠΑ θα δοθούν χρήματα, βεβαίως, σε μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Από το 2007 ως το 2013 το ΕΣΠΑ περιλαμβάνει ποσά 24 δισεκατομμυρίων, ενώ για το 2011 το κράτος κατέβαλε από τις τσέπες βεβαίως των εργαζομένων 45 δισεκατομμύρια. Αυτό για να δούμε στο δούναι και λαβείν, αν το πάρουμε ταμειακά, το μεγάλο κέρδος που έχουμε από το ΕΣΠΑ. Και μάλιστα τώρα θα πάνε με πρόβλεψη μείωσης κονδυλίων.
Ενα τελευταίο παράδειγμα για να ξεκαθαρίσουμε. Πόσες θέσεις εργασίας θα γίνουν; Βεβαίως κάποιες θέσεις εργασίας θα γίνουν, αλλά πόσες χάνονται; Στους 1.200.000 ανέργους, πόσες θέσεις εργασίας θα προστεθούν; Να σας πω. Σας έφερα το παράδειγμα της Cosco, πόσες έγιναν και πόσες χάθηκαν, με επίσημα στοιχεία δημοσιευμένα. Τετρακόσιες έξι αποφάσεις έχουμε με υπαγωγή στον αναπτυξιακό νόμο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και για να γίνουν αυτά τα 406 έργα στον τομέα της αιολικής ενέργειας - εδώ υπάγεται και το ΗΛΙΟΣ κλπ. που συζητούνται - θα επενδυθούν 224 εκατομμύρια ευρώ. Πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν; Ογδόντα τέσσερις. Δηλαδή για κάθε 2,7 εκατομμύρια ευρώ επένδυση θα γίνει μία θέση εργασίας.
Σε ποιους τομείς θα γίνουν οι επενδύσεις; Στα δίκτυα ενέργειας, μεταφορών, πράσινης τεχνολογίας, ψηφιακής τεχνολογίας και περιβαλλοντικής βιομηχανίας που εδώ είναι το μεγάλο φαγοπότι και θα πέσει μεγάλο μαχαίρωμα ποιοι όμιλοι θα τα πάρουν αυτά.
Μα, η Ελλάδα αντικειμενικά, ανεξάρτητα από το κοινωνικό σύστημα που ζούμε, έχει δυνατότητες ανάπτυξης τουλάχιστον σε τριάντα κλάδους βιομηχανίας. Αγροτική παραγωγή που συνδέεται και με τη βιομηχανία. Εδώ πουλάτε τα εργοστάσια της ζάχαρης στους Πολωνούς, οι οποίοι θα αγοράσουν το δικαίωμα των επιδοτήσεων και το δικαίωμα των ποσοστώσεων. Επειδή ακριβώς και αυτοί έχουν ποσόστωση και δεν τους φτάνει η ζάχαρη που παράγουν, θα πάρουν το δικαίωμα ποσόστωσης από την Ελλάδα και θα το μεταφέρουν στην Πολωνία και θα κάνουμε εισαγωγή περισσότερης πολωνικής ζάχαρης.
Αυτή η θάλασσα των εισαγωγών που συνδέεται με την Ευρωπαϊκή Ενωση, με το Μάαστριχτ, με την ελευθερία κίνησης κεφαλαίου και με τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών στην Ελλάδα δεν δημιουργούν ένα παθητικό ισοζύγιο; Αυτήν την ανάπτυξη πάει να φέρει η κυβέρνηση.

Θα ενταθεί η κρατική βία και καταστολή

Μια κουβέντα ακόμα.
Εμείς θα ασχοληθούμε με πολλά μέτωπα πάλης και με την εξωτερική πολιτική, που δεν έχω την ευχέρεια να αναπτύξω.
Υπάρχει, όμως, ένα σοβαρό ζήτημα, αυτό που λέμε ότι θα ενταθεί η κρατική βία και καταστολή κατά των εργαζομένων. Κι εδώ υπάρχει ένα ιδιαίτερο πρόβλημα για προβληματισμό στην κυβέρνηση, που συνδέεται και με το μεταναστευτικό.
Εχουμε εδώ τη "Χρυσή Αυγή" η οποία πέρα από τη λεκτική βία ασκεί και σωματική βία κατά των μεταναστών. Δεν βλέπω να ανησυχεί κανέναν και πρέπει να ανησυχεί γιατί και δικαστικά πρέπει να αντιμετωπιστεί, εφόσον πιάνονται οι ένοχοι, αλλά και ουσιαστικά.
Εμείς προειδοποιούμε για το εξής: Τώρα γυμνάζονται οι Χρυσαυγίτες - όχι μόνο κακώς, αλλά απαράδεκτα - πάνω στα σώματα των μεταναστών, αλλά αύριο θα γυμναστούν πάνω στα σώματα των Ελλήνων εργαζομένων. Δεν είναι θέμα αν είναι Ελληνες, μετανάστες, ξένοι ή μη ξένοι κ.λπ.. Είναι όλοι εργαζόμενοι και κάτω από το δέρμα τους το αίμα είναι κόκκινο για όλους και στους μαύρους και στους κίτρινους και σε όποιους να είναι. Επομένως, έχετε πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι σε αυτό που λέμε "Χρυσή Αυγή". Καθαρά πράγματα.
Ακουσα μάλιστα και τον υπουργό να λέει: "Χαιρετίζω όλους τους εκπροσώπους". Βεβαίως, ο λαός τους έστειλε, δεν λέμε, πάντως εγώ δεν τους χαιρετίζω. Το ΚΚΕ δεν τους χαιρετίζει. Βεβαίως τους ψήφισε ο λαός, δεν τα βάζουμε με τους ανθρώπους που τους ψήφισαν, αλλά δεν τους χαιρετίζουμε. Τι να κάνουμε δηλαδή; Για να επιδείξουμε δημοκρατία, θα χαιρετίζουμε τους Χρυσαυγίτες που αυτήν τη στιγμή κάνουν λεκτική και σωματική βία, που απειλούν;
Εν πάση περιπτώσει, είναι άλλο πράγμα και η ταξική πάλη έχει και αυτή τους όρους της. Ναι, βεβαίως, μην εξισώνετε - γιατί θα πλήξετε ολόκληρο τον ελληνικό λαό - τη βία της "Χρυσής Αυγής" και την όποια βία αναγκάζονται να ασκήσουν οι εργαζόμενοι για να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους. Και εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού μην δοκιμάσετε να διευρύνετε στην Ελλάδα, όπως έχει γίνει επίσημη κρατική ιδεολογία στην Ευρώπη.
Εμείς δεν φοβόμαστε, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Δεν αφορά άλλωστε το ΚΚΕ».

Επικίνδυνη για το λαό και η νέα κυβέρνηση

Από τις παρεμβάσεις των βουλευτών του ΚΚΕ

Τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της τρικομματικής συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ ανέδειξαν οι βουλευτές του ΚΚΕ που πήραν το λόγο κατά τη διάρκεια της τριήμερης συζήτησης για τις προγραμματικές δηλώσεις που έγινε στη Βουλή.

Ο Ν. Καραθανασόπουλος κατήγγειλε ότι οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ενσωματώνουν το σύνολο των απαιτήσεων της αστικής τάξης στο πλαίσιο των γενικότερων κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες ισχύουν για όλα τα κράτη - μέλη της και υποτάσσονται στη στρατηγική επιλογή για τη σωτηρία των μονοπωλιακών ομίλων σε συνθήκες κρίσης και για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και τη διασφάλιση της κερδοφορίας τους.
Η νέα κυβέρνηση, τόνισε, στο όνομα της «επανεκκίνησης της οικονομίας», με τις προγραμματικές δηλώσεις προχωρά σε μια γενικευμένη επίθεση ενάντια στο λαό. Αυτό γίνεται, πρώτον, με την προώθηση των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών, με τις οποίες διασφαλίζεται ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη μέσα από τις μειώσεις μισθών ως απόρροια της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας, την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας και άλλων αγαθών που είναι απαραίτητα για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης.
Η πολιτική, είπε ο Ν. Καραθανασόπουλος, της ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας και των κρατικών επιχειρήσεων, αποτελεί ένα βασικό μηχανισμό ενίσχυσης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου μέσα από την απελευθέρωση νέων πεδίων ανάπτυξης της οικονομικής δραστηριότητας για τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη.

Η ΕΕ πνίγει την αγροτιά

Η Δ. Μανωλάκου τόνισε ότι το τούνελ του ευρωμονόδρομου που προωθείται μέσω μνημονίων και εκφράζεται και στις προγραμματικές δηλώσεις, οδηγεί ξεκάθαρα στην εξαθλίωση και υπογράμμισε: «Ας σκεφθεί κανείς 31 χρόνια στην ΕΕ, με Κοινή Αγροτική Πολιτική, εισάγουμε προϊόντα που μπορούμε να παράγουμε και δεν μας το επιτρέπει η ΕΕ και μάλιστα πρόσφατα επιβλήθηκαν από την Κομισιόν πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ ως τιμωρία, γιατί Ελληνες αγρότες τόλμησαν να φυτέψουν αμπέλια στα χωράφια τους χωρίς ευρωκοινοτική άδεια».
Τους αγρότες, είπε, τους πνίγουν τα χρέη και η έλλειψη ρευστότητας, παραδίδουν την παραγωγή χωρίς να ξέρουν πότε και αν θα πληρωθούν και πόσο. Μια ανακούφιση, υπογράμμισε, θα ήταν το «κούρεμα» των χρεών και το «πάγωμα» των δόσεων όσο διαρκεί η κρίση και βέβαια «οριστική λύση για εμάς είναι η αποδέσμευση και ο άλλος τρόπος παραγωγής».
Αντί για αυτά, συνέχισε, η Αγροτική Τράπεζα πάει για κλείσιμο με υποθηκευμένο πάνω από 70% της αγροτικής γης, χαρίζονται στους ιδιώτες οι κρατικοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις όπως η «Δωδώνη», η βιομηχανία Ζάχαρης κ.ά. την στιγμή που οι πολυεθνικές μεγαθήρια επενδύουν σήμερα σε τρόφιμα, αφού εκεί στοχεύουν τα κέρδη τους.
Χαρακτηριστικά, τόνισε, αντί για ανάπτυξη παραγωγής ποιοτικών και φθηνών προϊόντων και η σημερινή κυβέρνηση φυτεύει παντού φωτοβολταϊκά πάρκα και ανεμογεννήτριες σε όλη σχεδόν τη χώρα, όπως στη Μάνη, όπου σχεδιάζονται ανεμογεννήτριες μεγαθήρια εξολοθρεύοντας άλλους οικονομικούς τομείς και τον πολιτισμό της περιοχής.

Να σταθεί όρθιος ο λαός

Ο Χ. Κατσιώτης υπογράμμισε ότι οι προγραμματικές δηλώσεις της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Είμαστε βέβαιοι, είπε, ότι θα μεγαλώσει η αντιλαϊκή επίθεση, θα μεγαλώσουν τα βάσανα, η φτώχεια και η ανεργία. Ηδη, τόνισε, η πλειοψηφία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής αγροτιάς ζει τα μεγάλα αδιέξοδα από την πολιτική που ακολουθείται.
Η μείωση, συνέχισε, των απαιτήσεων των λαϊκών στρωμάτων στο ελάχιστο, η υποχώρηση των αξιώσεων να ζήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους καλύτερα, είναι ο δρόμος που οδηγεί σε όλο και πιο βαριές θυσίες για το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Αυτός ο δρόμος, είπε, είναι αδιέξοδος, αφού η κρίση και ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης αποκλείουν κάθε ελπίδα και δυνατότητα για βελτίωση της θέσης των εργαζομένων χωρίς αγώνα, χωρίς ισχυρό κίνημα, χωρίς ρήξεις και ανατροπές.
Η διέξοδος, κατέληξε, για το λαό προϋποθέτει να σταθεί όρθιος απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική, να νικήσει το φόβο και την απογοήτευση, να αναμετρηθεί με τον ταξικό του αντίπαλο, να μη χρησιμοποιηθεί η ψήφος ως συνενοχή, να σηκώσει τη σημαία της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, τις ανάγκες που αντιστοιχούν στον πλούτο που παράγεται και να διεκδικήσει όσα δικαιούται και σήμερα του τα στερούν.

Ιδια αντεργατική ρότα

Ο Σπ. Χαλβατζής επεσήμανε ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησης των προγραμματικών δηλώσεων έγινε πολύ μεγάλη προσπάθεια να εξωραϊστεί η επέλαση ενάντια στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Η αλήθεια, είπε, είναι ότι μια κυβέρνηση τριών κομμάτων, η οποία στηρίζει μια αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική, είναι πολύ πιο επικίνδυνη για το λαό και τον τόπο από μια μονοκομματική κυβέρνηση.
Οι προγραμματικές δηλώσεις, τόνισε, κινούνται στην ίδια αντεργατική και αντιλαϊκή ρότα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, μονοκομματικών, δικομματικών, τρικομματικών. Πρόκειται, είπε, για μια σκληρή ταξική πολιτική, αφού «οι ιδιωτικοποιήσεις, οι απολύσεις, το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, η μόνιμη εγκατάσταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης για τα πιο πλατιά λαϊκά στρώματα χαράχθηκαν με τις προγραμματικές δηλώσεις. Είναι μια πολιτική, η οποία ενισχύει σταθερά και διασφαλίζει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων».
Οπως σημείωσε, «αυτή είναι η Ελλάδα της ΕΕ για την οποία καυχιέστε, είναι η Ελλάδα της ΕΕ με την αθλιότητα στα δημόσια νοσοκομεία, με το ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, των χιλιάδων λουκέτων. Είναι η Ελλάδα την οποία υπερασπίζεστε όχι μόνο τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι "Ανεξάρτητοι Ελληνες"».

Περισσεύει η υποκρισία

Η Λ. Κανέλλη σημείωσε ότι κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για τις προγραμματικές δηλώσεις περίσσεψαν οι λέξεις για το έθνος και τόνισε: «Εχει περισσέψει σε τέτοιο βαθμό το έθνος όπου εν ονόματι ιστορικών στιγμών του έθνους δεν έχει μείνει κολυμπηθρόξυλο όρθιο από το έθνος ούτε ως κουλτούρα». Αντίθετα, είπε, η λέξη «κεφάλαιο» ακούγεται μόνο ως σύνθετο στη λέξη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Η βουλευτής υπογράμμισε ότι δεν μπορεί κάποιος να μιλάει για την πατρίδα και την ανεξαρτησία και να θεωρεί τους άλλους «κάτι ανάμεσα σε προδότες και μη ανεξάρτητους όταν συμμετέχει σε σχηματισμό όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση που έχει ως προαπαιτούμενο υλοποιημένο και θεσμοθετημένο - ειδικά από το Μάαστριχτ και μετά - την εκχώρηση τμήματος εθνικής κυριαρχίας».
Δεν μπορεί, υπογράμμισε, να μιλάει κάποιος μέσα στη Βουλή για ΑΟΖ αγνοώντας ότι αυτή εξαρτάται από τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και από τη μη υλοποίηση επί τεράστιο χρονικό διάστημα δικαιωμάτων που απορρέουν από το δίκαιο της θάλασσας και τόνισε: «Δεν μπορεί κάποιος να καμώνεται ότι ενδιαφέρεται για το Καστελόριζο, το οποίο δεν είναι σε θέση να φτιάξει ένα φούρνο να δίνει ψωμί στους ντόπιους και την ίδια στιγμή να το χρησιμοποιεί ως ντεκόρ αναγγελίας μείζονος εκχώρησης άλλων πραγμάτων».

Κλιμακώνουν αντιλαϊκά

Ο Γ. Γκιόγκας τόνισε ότι τόσο όσοι χαρακτηρίζουν τη συγκυβέρνηση ως σωτηρία για τη χώρα ή απλώς «μνημονιακή», όπως ο ΣΥΡΖΑ, αφήνουν στο απυρόβλητο τις αιτίες της σημερινής κρίσης. Η σημερινή κυβέρνηση, είπε, είναι μια ακόμα αντιλαϊκή κυβέρνηση που διαχειρίζεται τις κατευθύνσεις της ΕΕ, οι οποίες ισχύουν για όλα τα κράτη - μέλη είτε έχουν τυπικά μνημόνιο, είτε όχι.
Οι απόψεις, συνέχισε, που λένε «όχι στο μνημόνιο και στις αντιλαϊκές πολιτικές», αλλά συνοδεύονται με το «ναι» στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι αποπροσανατολιστικές, αφού συσκοτίζουν το γεγονός ότι τα αντιλαϊκά μέτρα παίρνονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ είτε αυτές έχουν τυπικά μνημόνιο είτε όχι. Ο Γ. Γκιόκας κατήγγειλε ότι όπως διαφάνηκε από τις προθέσεις του αρμόδιου υπουργού η συγκυβέρνηση προτίθεται να προωθήσει για ψήφιση το επικίνδυνο νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών που είχε επιχειρηθεί να ψηφιστεί στην προηγούμενη Βουλή.
Ενδεικτικό, κατέληξε, των προθέσεων της συγκυβέρνησης είναι το ότι ο νυν υπουργός Παιδείας έσπευσε να τονίσει ότι ο «νόμος Διαμαντοπούλου» για τα πανεπιστήμια θα εφαρμοστεί.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ

Καμιά αυταπάτη ούτε αναμονή

Από την ομιλία του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ

Στην παρέμβασή του, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης τόνισε ότι από τις τοποθετήσεις τόσο του πρωθυπουργού, όσο και των υπουργών και αυτών που στηρίζουν τη συγκυβέρνηση «ένα πράγμα έγινε σαφές, το οποίο εμείς τουλάχιστον το είχαμε καθαρό και πριν από τις εκλογές: Οτι η κυβέρνηση θα συνεχίζει την ίδια ακριβώς πολιτική, αυτή που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, αυτή που είναι υπεύθυνη για τη δραματική και τραγική κατάσταση που ζει ο ελληνικός λαός και πρώτα από όλα η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα».
Απευθυνόμαστε, είπε, στο λαό και του λέμε ότι «δεν πρέπει να έχει αυταπάτες ούτε αναμονές, αφού τα τραγικά αδιέξοδα που ζει θα μεγαλώσουν, η ζωή του θα χειροτερέψει». Οι εκλογές, τόνισε, τέλειωσαν και μαζί τους τέλειωσαν και κάποιοι μύθοι που καλλιεργήθηκαν προεκλογικά και ανέφερε συγκεκριμένα:
«Ενας μεγάλος μύθος που έπαιξε και ρόλο και ήταν κριτήριο ψήφου ήταν ο "άλλος αέρας" που πνέει στην Ευρώπη. Ξαφνικά είδαμε όλες τις πτέρυγες της Βουλής, ανεξάρτητα από πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση να στοιχίζονται πίσω από τον νέο πρόεδρο της Γαλλίας Φρ. Ολάντ όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του. Γιατί μέχρι την εμφάνισε του Φρ. Ολάντ η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αντιλαμβανόταν πού το πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση και συνεχίζεται αυτό από τη νέα υποτιθέμενη δυναμική συμμαχία του Νότου. Ομως ο νέος αέρας ήταν παγερός και πολικός για τους εργαζόμενους της χώρας μας αλλά και της ΕΕ και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους του Νότου. Ο "αγωνιστής" Ολάντ ξεκαθάρισε σε ό,τι αφορά την Ελλάδα ότι πρέπει να τιμήσει τις δεσμεύσεις της και ταυτόχρονα εξήγγειλε και προγράμματα λιτότητας για τη Γαλλία».
Καταλήγοντας, τόνισε ότι «η δική μας υπόσχεση είναι δεν θα περάσετε εύκολα. Αυτό δεν έχει να κάνει ούτε με εκλογικά ποσοστά, ούτε με τίποτα. Δεν θα περάσετε εύκολα στον πόλεμο που προχωράτε. Θα απαντήσουμε με πόλεμο, όχι εμείς, αλλά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Μη νομίζετε, επειδή προσωρινά ή πρόσκαιρα καταφέρατε να τους εκβιάσετε κάτω από πολλά και ψεύτικα διλήμματα ότι θα καθίσουν να υπομείνουν».

Φόρους δε θα έχουν να πληρώσουν και όσοι δεν είναι τυπικά φτωχοί

Η δευτερολογία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Η Αλέκα Παπαρήγα στη δευτερολογία της

Eurokinissi

Πριν από τη δευτερολογία της Αλέκας Παπαρήγα, είχε ανεβεί στο βήμα ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης. Μεταξύ άλλων, είπε για τον ΟΣΕ ότι η κυβέρνηση έχει στόχο την ανάπτυξη του Σιδηρόδρομου, γι' αυτό και βγάζει στο σφυρί το συγκοινωνιακό και μεταφορικό του έργο και ότι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού θα είναι προς όφελος των εργαζόμενων και του λαού. Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ξεκίνησε τη δευτερολογία της σχολιάζοντας την παρέμβαση αυτή του Κ. Χατζηδάκη. Είπε η Αλέκα Παπαρήγα:«Οντως χρειάζεται πολύ θάρρος και θράσος - με συγχωρείτε που θα σας πω - για να μιλήσετε όπως μιλάτε για τον ΟΣΕ. Θα είμαι πολύ συγκεκριμένη. Οι πολιτικές έχουν συνέχεια. Οι κυβερνήσεις, η μία διαδέχεται την άλλη και πατάνε στο προηγούμενο έργο, το ανατρέπουν ή δεν το ανατρέπουν - συνήθως δεν το ανατρέπουν - και το συνεχίζουν.
Βεβαίως, είμαστε αντίθετοι με οποιαδήποτε μορφή ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ. Μάλιστα, ο σιδηρόδρομος σήμερα είναι το πιο σύγχρονο φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς, που μπορεί να αντιμετωπίσει και τη χρήση του ΙΧ και τα αεροπορικά δρομολόγια. Η Ελλάδα είναι μία μικρή χώρα και στο ηπειρωτικό πεδίο δεν χρειάζεται να πηγαίνεις Αθήνα - Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο. Αλλά ας το αφήσω αυτό.
Πρέπει να τοποθετηθείτε στο εξής ζήτημα: Είκοσι χρόνια τώρα δεν υπάρχει κυβέρνηση που δεν έχει πάρει μέτρα για τον ΟΣΕ, για εξυγίανση, εκσυγχρονισμό κ.λπ., κ.λπ. Τον ΟΣΕ τον κάνατε ΕΡΓΟΣΕ, ΓΑΙΑΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Ενα αυτό.
Δεύτερον, πήρατε γαλλικές μελετητικές εταιρείες. Υστερα από είκοσι πέντε χρόνια ξαναήρθε στην Ελλάδα η γαλλική μελετητική εταιρεία που έφερε η χούντα. Οσον αφορά στις μελετητικές εταιρείες, όλα τα μέτρα τα έχετε πάρει, διαχωρισμό, εκείνο, το άλλο, έρευνες έχετε κάνει για ατασθαλίες. Μπορείτε, λοιπόν, να μας απαντήσετε εν πάση περιπτώσει γιατί είκοσι χρόνια παίρνετε μέτρα για τον ΟΣΕ και τώρα ανακαλύψατε ότι πρέπει να τον πουλήσετε;
Και θα πουλήσετε, βεβαίως, το έργο μεταφοράς και το επιβατικό. Την υποδομή θα την αφήσετε στο κράτος. Δεν έχει εκσυγχρονιστεί όσο πρέπει, ουσιαστικά, θα βάλει ο λαός - γιατί από το λαό βγαίνουν τα χρήματα - για την υποδομή και βεβαίως το μεταφορικό και το επιβατικό έργο θα το αναλάβουν οι ιδιώτες.

Το «τρίγωνο των Βερμούδων»

Θα έλεγα ότι ο κ. Στουρνάρας όταν γυρίσει από το ταξίδι πρέπει να δώσει συγκεκριμένη απάντηση, βεβαίως μαζί με τα συναρμόδια Υπουργεία, για το τι θα γίνει με το "τρίγωνο των Βερμούδων". Και τρίγωνο των Βερμούδων μπορούμε να εννοήσουμε αυτήν τη σχέση που υπάρχει ΙΚΑ - ΕΟΠΥΥ - ΟΑΕΔ και μέσα εκεί είναι και ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων και ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας.
Με τα στοιχεία, τα οποία έχουν δημοσιευθεί πάρα πολλές φορές και κανείς δεν τα έχει αμφισβητήσει, βγαίνει το εξής πράγμα: Οτι ο ΟΑΕΔ, ο οποίος βεβαίως απευθύνεται στο ένα τρίτο των ανέργων και όχι σε όλους τους ανέργους, έχει αποθεματικά μέχρι το τέλος του Δεκέμβρη για να δώσει τα επιδόματα ανεργίας, χωρίς να έχουν υπολογιστεί αυτοί που έχουν πέσει κάτω από τις συμβάσεις και πώς θα συμπληρώνονται κ.λπ. οι νέοι και τέτοια ζητήματα, που όμως του φτάνουν μέχρι τα τέλη Δεκέμβρη να δώσει τα επιδόματα ανεργίας, στο βαθμό που το ΙΚΑ δώσει αυτά που χρωστάει. Το ΙΚΑ, όμως, δεν έχει να δώσει αυτά που χρωστάει στον ΟΑΕΔ. Αρα σημαίνει ότι πριν το τέλος του Δεκέμβρη θα έχουμε προβλήματα παροχής αυτού του εξευτελιστικού επιδόματος ανεργίας.
Παραπλήσια είναι αυτά τα κόλπα που κάνετε τώρα, κόλπα κυριολεκτικά - τα κάνει η εργοδοσία, βολεύουν όμως και την κυβέρνηση, την προηγούμενη, τη σημερινή κ.λπ. - με τις δίμηνες συμβάσεις που παίρνετε τους ανέργους. Τους προσλαμβάνετε για δύο μήνες, κόβεται το ταμείο ανεργίας, μετά από δύο μήνες τους απολύετε και χάνουν το δικαίωμα να έχουν όλο το χρόνο το ταμείο ανεργίας. Γιατί παραμένουν άνεργοι και έτσι μειώνεται ο αριθμός των δικαιούχων του ΟΑΕΔ, διακόπτοντας την ανεργία για δύο μήνες. Σίγουρα είναι κόλπο αυτό, αλλιώς δεν μπορείτε να μειώσετε τον αριθμό των δικαιούχων του ΟΑΕΔ που είναι πολύ λιγότεροι από τους πραγματικά δικαιούχους.
Οσον αφορά στο ΙΚΑ υπάρχουν αποθεματικά μέχρι τέλη του Δεκέμβρη. Για να υπάρξουν, όμως, τα αποθεματικά μέχρι τέλη του Δεκέμβρη, να καταβληθούν οι συντάξεις κ.λπ., σημαίνει ότι το ΙΚΑ εισπράττει το 1.400.000.000 και το κράτος του καταβάλλει το μερίδιο του 1.492.000.000, που σημαίνει ότι αν δεν καταβληθούν από το κράτος αυτά, το Δεκέμβρη δεν θα μπορούν να καταβληθούν οι συντάξεις. Εμείς θέλουμε απάντηση. Και ξέρετε το θέμα δεν είναι αν το ΚΚΕ ζητάει απάντηση. Απάντηση ζητούν οι συνταξιούχοι.
Καλά όλα αυτά, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, όλα αυτά τα περίφημα ηλεκτρονικά που ακούμε, μέσα είμαστε κι εμείς σε αυτά και ποιος δεν τα θέλει, αλλά αυτά δίνουν χρήμα; Θα μας δώσουν τις συντάξεις; Θα βγάλετε, λέει, τη σύνταξη fast track ή θα έχουμε το παρατηρητήριο των τιμών. Κοιτάξτε να δείτε, αν δεν έχουμε λεφτά, δεν μπορούμε να κάνουμε και σύγκριση τιμών. Πρέπει να έχεις.

Ο λαός δεν μπορεί να πληρώνει

Φορολογικό. Πραγματικά όλα τα κόμματα συζητάνε "φόρος στον πλούτο, στους πλούσιους, βοήθεια στη φτώχεια" και αρχίζει η "ακραία φτώχεια", η "μεσαία φτώχεια" κ.λπ. Τώρα άλλοι περιορίζονται στην ακραία φτώχεια, άλλοι στη φτώχεια.
Κοιτάξτε να δείτε, πλούσιος και φτωχός είναι έννοιες που και εμείς τις χρησιμοποιούμε, μόνο που είναι για την ποίηση και τη λογοτεχνία. Εμείς θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε το εξής πράγμα: Ποιος θεωρείται φτωχός; Βεβαίως υπάρχει διαβάθμιση στη φτώχεια. Ποιος θεωρείται φτωχός; Από εκεί αρχίζει το αφορολόγητο. Εμείς θεωρούμε ότι σήμερα - όχι όπως θα θέλαμε εμείς - τουλάχιστον για το κάθε άτομο 20.000 το χρόνο πρέπει να είναι αφορολόγητο, για το ζευγάρι και 5.000 για κάθε παιδί. Για μία τετραμελή οικογένεια, 50.000. Είμαστε στις 5.000, λέγατε ότι θα το πάτε στις 8.000, το πάτε στο τέλος της τετραετίας.
Επομένως, στην ακραία φτώχεια και μισή κονσέρβα να της δώσεις θα σε χειροκροτήσει. Και όλα αυτά τα υποκατάστατα που γίνονται, τα κοινωνικά παντοπωλεία και το ένα και το άλλο, όλα αυτά δεν μπορεί να αποτελούν απάντηση στον άνεργο και στη φτωχή οικογένεια, για να μην σας πω ότι είναι οι νέοι μηχανισμοί της κομματικής ρουσφετολογίας. Δεν χρειάζεται να έχεις τους παλιούς. Εν πάση περιπτώσει, για εμάς ισχύει το αφορολόγητο, οι 50.000 ευρώ για την τετραμελή οικογένεια.
Φόρος ΦΠΑ. Ωραία, λέει ότι πέφτει ο φόρος στην εστίαση. Τι θα γίνει με τα σχολικά είδη και τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης; Θα κάνετε, λέει, εννέα δόσεις. Ε, λοιπόν, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι φοροφυγάδες θα είμαστε κι εμείς που τυπικά δεν είμαστε φτωχοί. Οταν στις 20 του μήνα τελειώνουν τα λεφτά του μήνα και δώδεκα δόσεις να βάλετε, δεν θα μπορεί ο κόσμος να τα πληρώσει. Θα γίνουμε οι περισσότεροι φοροφυγάδες. Δεν γίνεται να πληρωθούν. Καταργείτε τον ένα φόρο και κάνετε έναν ενιαίο φόρο. Και το φόρο αλληλεγγύης πρέπει να τον καταργήσετε. Τι είναι αυτά τα πράγματα;
Και εν πάση περιπτώσει, εμείς λέμε αφορολόγητο τις 50.000 ευρώ για την τετραμελή οικογένεια και στην ουσία είναι πολύ μειωμένο, γιατί τις 50.000 τις λέγαμε προ κρίσης, όχι τώρα με όλα αυτά τα χαράτσια κ.λπ. Και τι υπολογίζετε, αυτό που παίρνουμε τυπικά ή αυτό που πάει στα χέρια μας; Τις συντάξεις πώς τις υπολογίζετε; Σε αυτό το ποσό που βγήκα στη σύνταξη ή αυτό που παίρνω στο χέρι; Γιατί αυτό που παίρνω στο χέρι είναι πολύ λιγότερο. Κι όμως εξακολουθείτε και λέτε "τόση είναι η σύνταξη". Πώς τόση είναι η σύνταξη; Αφού αφαιρείτε έναν φόρο αλληλεγγύης και άλλο φόρο αλληλεγγύης βάσει του νόμου τάδε.
Ε, λοιπόν, θα είμαστε οι περισσότεροι φοροφυγάδες για εσάς, δικαιολογημένοι φοροφυγάδες όμως για εμάς. Δεν πρόκειται να εισπράξετε αυτά που θέλετε, διότι δεν μπορεί ο κόσμος να πληρώνει. Δεν μπορεί να παίρνεις 500 ευρώ το μήνα και να πληρώνεις και φόρο. Δεν πάτε να κάνετε και είκοσι δόσεις; Εχετε καταλάβει ότι υπάρχει οικογένεια που για δέκα μέρες μπορεί να έχει 50 ευρώ να περάσει; Φόρο μπορεί να πληρώσει; Δεν μπορεί! Κόψτε τις φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές, βάλτε αυξημένο φόρο σε αυτούς που έχουν κέρδη, ανεξαρτήτως αν τα επενδύουν, αν τα επανεπενδύουν κ.λπ.
Τι θα πει πλούσιος; Μάλιστα, με την ευκαιρία ρωτάμε και τον ΣΥΡΙΖΑ: Τι θα πει πλούσιος; Να φορολογηθούν, λέει, οι πλούσιοι. Ποιος θεωρείται πλούσιος; Γιατί με τα δικά σας δεδομένα μια οικογένεια τετραμελής που έχει 50.000 ευρώ το χρόνο είναι πλούσια, μπορεί να φορολογείται άνετα και ένας που έχει 20.000 ευρώ το χρόνο πάμπλουτος κι αυτός. Να ξεκαθαρίσουμε τι είναι η φτώχεια. Ας αφήσουμε τα ρομαντικά για τη φτωχολογιά και να ξεκαθαρίσουμε τι είναι πλούτος και τι είναι φτώχεια, αλλιώς δεν πρόκειται να βρούμε άκρη. Φοροφυγάδες θα είμαστε όχι από ιδεολογία αλλά από αδυναμία».

Πίνουν όλοι νερό στο όνομα της αντιλαϊκής ΕΕ

Από τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών

Από τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή

Icon

Η εκποίηση του εθνικού πλούτου, είναι προϋπόθεση «ανάπτυξης» για τη χώρα, υποστήριξε ωμά στην δευτερολογία του ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς. Ενδεικτικά, τόνισε ότι «εξαγγείλαμε πρωτοβουλίες αποκρατικοποιήσεων όπως έχει γίνει σε όλη την Ευρώπη και γίνεται παντού στον κόσμο», λέγοντας πως «δεν είναι ξεπούλημα της Ελλάδας η αξιοποίηση της περιουσίας της για να αποφύγουμε την πτώχευση».Οι ιδιωτικοποιήσεις θα γίνουν «για να μειωθούν κάποτε οι φόροι και να αυξηθούν οι συντάξεις» και για «να δουλεύουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι με καλούς μισθούς» υποστήριξε ο Α. Σαμαράς, για να κρύψει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται μόνο για να κερδίσει το κεφάλαιο νέους ζωτικούς χώρους δράσης και κερδοφορίας, ενώ η φοροληστεία και το τσάκισμα του λαού δεν πρόκειται να ανακοπεί. Αντίθετα, σε οποιοδήποτε ιδιωτικοποιημένο φορέα να ανατρέξει κανείς, θα βρει μόνο σμπαραλιασμένες εργασιακές σχέσεις και μισθούς πείνας.
Ειδικά για τον ΟΣΕ είπε ότι «θέλουμε να αποκρατικοποιήσουμε το λειτουργικό μέρος του ΟΣΕ για να έρθουν κέρδη», υποστηρίζοντας ότι «υπάρχει ενδιαφέρον από διεθνείς κοινοπραξίες και από πολύ ισχυρά κεφάλαια. Το ίδιο συμβαίνει και στο χώρο της ενέργειας». Συνολικά επισήμανε ότι «ο μόνος δρόμος για να αποφύγουμε την πλήρη χρεοκοπία είναι η ανάπτυξη και οι επενδύσεις», κρύβοντας ότι αυτές οι επενδύσεις και η «ανάπτυξη», ούτε θέσεις εργασίας θα φέρουν, ούτε κυρίως θα είναι προς όφελος του λαού.
Μάλιστα, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να παρουσιάσει σαν πρόοδο το σύνολο της αντιδραστικής πολιτικής της συγκυβέρνησης, λέγοντας ότι «υπάρχουν κόμματα που σεβάστηκαν τη λαϊκή ετυμηγορία και κόμματα που αντιστέκονται στην αλλαγή». Οσον αφορά το θέμα του μνημονίου, επανέφερε την κοροϊδία περί αναδιαπραγμάτευσης, λέγοντας ότι στόχος της κυβέρνησης είναι «να αλλάξουν τα υφεσιακά τμήματα του προγράμματος».

ΕΕ και ξερό ψωμί

Ως ακραιφνής υπερασπιστής της ΕΕ και της προεκλογικής κοροϊδίας των σημερινών κομμάτων της συγκυβέρνησης, εμφανίστηκε στο βήμα της Βουλής ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρας, λέγοντας ότι «ο πιο ασφαλής, ο μόνος βέβαιος δρόμος απομάκρυνσης της χώρας από την Ευρωζώνη είναι αυτός που επιλέγετε, ο δρόμος της μη διαπραγμάτευσης, ο δρόμος της ευρωπαϊκής απομόνωσης, ο δρόμος της λιτότητας, της ύφεσης και της κοινωνικής καταστροφής».
Ειδικά για το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, που εξήγγειλε ο Α. Σαμαράς, ο Α. Τσίπρας έφτασε να παρουσιάσει την ΕΕ σαν θεματοφύλακα δήθεν της δημόσιας περιουσίας λέγοντας: «Σας θυμίζω το άρθρο 345 της Συνθήκης λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης που λέει ξεκάθαρα: "Οι συνθήκες δεν προδικάζουν με κανένα τρόπο το καθεστώς της ιδιοκτησίας στα κράτη-μέλη"».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, εγκάλεσε την κυβέρνηση για «απουσία» από τις εξελίξεις στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, μιλώντας για «μεγάλο φιάσκο», αφού -όπως είπε- «στη μάχη των μαχών, εκεί όπου κάποιοι έλεγαν ότι πρέπει να ετοιμάσουμε και εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, η εθνική ομάδα δεν πήγε καν στο γήπεδο να αγωνιστεί. Και βεβαίως ενώ κάποιοι έφτιαξαν έτοιμη τη διαπραγμάτευση, εμείς αρνηθήκαμε να μπούμε στη διαδικασία και εξαιρέθηκε η πιο υπερχρεωμένη χώρα της Ευρωζώνης από αυτήν την προσωρινή έστω δημοσιονομική ανάσα της απευθείας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας».
Τέλος, ο Α. Τσίπρας κατέφυγε και σε δημαγωγικές κορόνες, γνωστές από το σκυλοκαβγά ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, λέγοντας πως «προετοιμαζόμαστε για να αναλάβουμε τη διακυβέρνηση του τόπου όταν κλείσει η σύντομη αυτή μνημονιακή παρένθεση της συγκυβέρνησής σας», για να δώσει τροφή στον Α. Σαμαρά να του απαντήσει στον ίδιο τόνο και ύφος κατά τη δευτερολογία του.

Ζητάει υποταγή του λαού

«Εθνική συναίνεση» ζήτησε από το λαό ο Ευ. Βενιζέλος, με στόχο να τον καταστήσει συνένοχο στη σφαγή του. Οπως τόνισε, «η συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις είναι θεσμική ευκαιρία διαμόρφωσης της αναγκαίας εθνικής συναίνεσης», αφού «το μέγεθος της κρίσης και η ανάγκη να διασφαλιστεί η συστράτευση των πολιτικών δυνάμεων και η ενότητα της κοινωνίας επέβαλε και επιβάλλει τη λύση της διακυβέρνησης εθνικής συνευθύνης».
Επιχείρησε να οριοθετήσει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και να κρύψει ότι στρατηγικά ταυτίζεται με τη ΝΔ, λέγοντας ότι «με τη Νέα Δημοκρατία συνεργαζόμαστε στην κυβέρνηση λόγω εθνικού καθήκοντος. Δεν ταυτιζόμαστε αξιακά και προγραμματικά». Παράλληλα, σημείωσε ότι πρέπει να υπάρξει ευρύτερη συναίνεση αφού «η εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης δεν είναι πεδίο στράτευσης μόνο για τα κόμματα που συνεργάζονται στην κυβέρνηση, αλλά και για την αντιπολίτευση».
Ο Ε. Βενιζέλος επισήμανε ότι «η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για αναθεώρηση όρων της δανειακής σύμβασης είναι η βάση της κυβερνητικής συνεργασίας και της εθνικής στρατηγικής», την ίδια στιγμή που «η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ευρωζώνη είναι ένα ανοιχτό πεδίο διαρκούς διακρατικής διαπραγμάτευσης. Η διαπραγμάτευση δε σταματά ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ενωση».

Με το ρεαλισμό του κεφαλαίου

«Προοδευτικό» και ταυτόχρονα «ρεαλιστικό» χαρακτήρισε το πρόγραμμα της κυβέρνησης, που προβλέπει ιδιωτικοποιήσεις και ένταση κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φ. Κουβέλης. Οπως χαρακτηριστικά σημείωσε, «το πλαίσιο της διακυβέρνησης είναι ρεαλιστικό, αλλά και προοδευτικό με την ουσιαστική σημασία των λέξεων. Προωθεί μεταρρυθμίσεις και προοδευτικές διαρθρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, προωθεί την αναδιοργάνωση του κράτους, τις στρατηγικές επιλογές της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας στη βιομηχανία, την ενέργεια, τις μεταφορές και τα δίκτυα, τις υπηρεσίες και τον πρωτογενή τομέα».
Αναπαράγοντας την κυρίαρχη προεκλογική προπαγάνδα, πρόσθεσε ακόμα ότι «αυτή η κυβέρνηση αποτελεί δυνατότητα για να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ, για να επαναδιαπραγματευθεί την απαγκίστρωση από τους δυσμενείς όρους του μνημονίου και να ξεφύγει η χώρα από τη δίνη της οικονομικής κρίσης».

Συστάσεις για «καλή» διαπραγμάτευση

Για προεκλογικά ψέματα κατήγγειλε την κυβέρνηση ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Π. Καμένος, επικεντρώνοντας και αυτός τη διαχειριστική κριτική του αποκλειστικά στο μνημόνιο. Οπως είπε, «εδώ ήρθε ο υπουργός Οικονομικών, είπε ότι επαναδιαπραγμάτευση δεν υπάρχει», ενώ κατήγγειλε τη ΝΔ ότι «εφαρμόσατε το μνημόνιο που οδηγεί στην ύφεση, εσείς που μιλούσατε για λάθος συνταγή» και τώρα «πάτε για το 3ο μνημόνιο»
Ξεκάθαρα υπέρ της βαθύτερης ενσωμάτωσης της χώρας στην ΕΕ και το ευρώ τάχθηκε ο επικεφαλής της «Χρυσής Αυγής», Ν. Μιχαλολιάλκος. Ειδικά για την οικονομική πολιτική, υποστήριξε κι αυτός ότι «θα μπορούσαμε να πιέσουμε στην κατεύθυνση της διαπραγμάτευσης με την τρόικα» αφού «η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα». Υποστήριξε ότι «δεν είμαστε υπέρ της εξόδου από το ευρώ γιατί ο ελληνικός λαός το έχει πληρώσει πολύ ακριβά» προσθέτοντας πως «η κρίση είναι ευκαιρία: Θα πρέπει να πάμε στην Ευρώπη να τους πούμε: Αφήστε μας να παράγουμε». Τέλος, ανέδειξε σαν κυρίαρχο ζήτημα το ότι «έχουν βρεθεί 2 εκατομμύρια λαθρομετανάστες στη χώρα μας».

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Στόχος η επιτάχυνση της εσωτερικής υποτίμησης

Εστρωσε το έδαφος για μέτρα ισοπέδωσης των πάντων υπέρ της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας

Αποκαλυπτικός ήταν στην τοποθέτησή του ο υπουργός Οικονομίας Γ. Στουρνάρας σχετικά με την κυβερνητική πολιτική, ξεκαθαρίζοντας ότι θα συνεχιστεί η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, προκειμένου το κεφάλαιο να βγει από την κρίση με τσακισμένο το λαό.
Για να προετοιμάσει το έδαφος για την ισοπέδωση των πάντων υπέρ της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας, υποστήριξε ότι τα προβλήματα της χώρας οφείλονται «στην απώλεια ανταγωνιστικότητας κυρίως λόγω των περιορισμών που επιβάλλει το δημόσιο στην επιχειρηματική δραστηριότητα και τις επενδύσεις, των δεκάδων κλειστών επαγγελμάτων και αγορών, γενικότερα όμως λόγω του πνεύματος κοινωνικής αποστροφής που αυτοί οι περιορισμοί έχουν δημιουργήσει γύρω από τις έννοιες ανταγωνισμός, αξιοκρατία, ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, παραγωγικότητα».
Ξεκαθάρισε ότι η οικονομική πολιτική δε θα αλλάξει ρότα, αφού «η Ελλάδα πρέπει να λάβει τα μέτρα που έχει ήδη ψηφίσει τον περασμένο Μάρτιο για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2012, ούτως ώστε να προσεγγίσει τους στόχους για τους οποίους έχει ήδη δεσμευθεί, προκειμένου να μην τεθεί σε κίνδυνο η επόμενη δόση του δανείου και, επομένως, να μην τεθούν σε κίνδυνο οι μισθοί και οι συντάξεις των πολιτών αυτής της χώρας».
Αυτό σημαίνει, όπως ξεκαθάρισε ο Γ. Στουρνάρας, «περαιτέρω μείωση των πρωτογενών δαπανών της γενικής κυβέρνησης κατά 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ». Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομίας ήταν σαφής όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις, λέγοντας ότι «το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων έχει ως στόχο να προσελκύσει σημαντικά διεθνή κεφάλαια που θα επενδυθούν κυρίως στην ανάπτυξη γης και σε υποδομές».