Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΕΡΓΑΤΟΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

 Πώς έγινε η δολοφονική επίθεση παρακρατικών στους διαδηλωτές

Την Πέμπτη, δεύτερη μέρα 48ωρης πανεργατικής απεργίας, κουκουλοφόροι σε διατεταγμένη αποστολή έκαναν δολοφονική επίθεση σε διαδηλωτές στο Σύνταγμα. Ενας εσμός από παρακρατικούς, φασιστοειδή, υποτιθέμενους αντιεξουσιαστές, «άγνωστους» - γνωστούς μασκοφόρους, επιχείρησαν να διαλύσουν τη συγκέντρωση. Χτύπησαν εν ψυχρώ τον εργατόκοσμο. Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης ήταν ένας νεκρός εργάτης, 53χρονος οικοδόμος, συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ, πατέρας δύο κοριτσιών, και δεκάδες άλλοι τραυματίες. Για τα γεγονότα, σοβαρές ευθύνες φέρει και η κυβέρνηση. Μέχρις αυτού του σημείου, είχαν προηγηθεί μια σειρά καλά συντονισμένες ενέργειές τους, δείγμα ότι όλα αποτελούσαν μέρος ευρύτερου σχεδίου που απλώθηκε πανελλαδικά, καθώς χτυπήματα σε διαδηλωτές έγιναν και σε Γιάννενα - Λάρισα.
Από τις 9 το πρωί που οι δυνάμεις του ταξικού εργατικού κινήματος παρατάχθηκαν στους χώρους γύρω από τη Βουλή, δεν εμπόδισαν κανέναν άλλον να περιδιαβαίνει τους ίδιους χώρους, κόντρα σε όλα τα χοντροκομμένα ψέματα που αράδιαζε ο ραδιοσταθμός του ΣΥΝ «Στο Κόκκινο» (περί δήθεν «ιδιοκτησίας» της πλατείας από το ΠΑΜΕ). Αλλη μια απόδειξη ότι περί τις 13.00 διάφοροι, εμφανιζόμενοι ως αντιεξουσιαστές, δήθεν αγανακτισμένοι, αυτοαποκαλούμενοι πατριώτες, περνούσαν άνετα από όλα τα εργατικά μπλοκ, έφταναν μπρος στο φραγμό της Αστυνομίας στη Βασ. Σοφίας, με σκοπό να του επιτεθούν για να ξεκινήσει ο γνωστός πετροπόλεμος με τα ΜΑΤ, να δοθεί στις δυνάμεις καταστολής πρόσχημα, ώστε να χτυπήσουν πάλι τους διαδηλωτές. Επειδή υπήρχαν εκεί δυνάμεις της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ, δεν τους στάθηκε δυνατό να στήσουν αυτό το σκηνικό. Για τουλάχιστον μιάμιση ώρα, ως λίγο μετά τις 14.30, μπουλούκια τέτοιων τύπων έρχονταν μπρος στο φραγμό, ψάχνοντας ευκαιρία να χτυπήσουν κι έφευγαν άπραγοι, σκορπώντας μόνο χολή για το ΠΑΜΕ.
«Χτύπησαν» τη διαδήλωση με προκάλυμμα το μπλοκ του «Δεν Πληρώνω»

2. ...που δεν είναι τυχαία, όπως αποδεικνύεται στην έναρξη της επίθεσης των προβοκατόρων...
Αναζητώντας «εναλλακτική», αντίστοιχες ομάδες ενώνονταν σε ένα σκοτεινό συνονθύλευμα στο κάτω μέρος της πλατείας, στη συμβολή με τη Σταδίου. Λίγο παραπάνω, στο στενάκι της Γεωργίου Α', μπροστά στα ξενοδοχεία, έστεκε παραταγμένο άλλο μπλοκ περικύκλωσης του ΠΑΜΕ. Ατομα που έχουν θεαθεί να παρίστανται και σε εκδηλώσεις στημένες σε γειτονιές της Αθήνας από φασιστοειδή, προσπαθούσαν να «εξηγήσουν» σε μέλη του ΠΑΜΕ γιατί «έπρεπε» τα μπλοκ του να ανοίξουν ώστε να ξεκινήσει «επίθεση» στη Βουλή.
Στο μεταξύ, πίσω τους ένας συρφετός κουκουλοφόρων ερχόταν από το Μοναστηράκι, ανέβαινε ανενόχλητος από την Αστυνομία την Ερμού. Ολοι αυτοί μαζεύονταν, βρίσκονταν με όσους περίμεναν ήδη στην πλατεία, συντονίζονταν, ώσπου στις 14.40 ξεπετάχτηκαν πίσω και μέσα απ' το μπλοκ του λεγόμενου κινήματος «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» το οποίο λειτούργησε σαν Δούρειος Ιππος και προκάλυμμα για τους παρακρατικούς, γεγονός που ήταν οφθαλμοφανές σε όλους. Με εμετικά συνθήματα, όπως «ΚΚΕ το κόμμα σου χαφιέ», ξεκίνησαν απρόκλητα δολοφονική επίθεση κατά των διαδηλωτών του ΠΑΜΕ, πετώντας μολότοφ, βενζίνη και φωτιά πάνω στο πλήθος, πέτρες, κομμάτια μάρμαρο, δυναμιτάκια, καπνογόνα, κροτίδες, πυροσβεστήρες - χτυπώντας με καδρόνια, λοστάρια, σφυριά, ό,τι είχαν διαθέσιμο, για να διαλύσουν την εργατική διαδήλωση. Είχαν μαζί τους πολεμοφόδια που μόνο ο κρατικός μηχανισμός διαθέτει ή μπορεί να τους εφοδιάσει.

3. ...αλλά και στη συνέχεια
Μάτωσαν κόσμο, εργατόκοσμο. Τραυμάτισαν ελαφρύτερα ή βαρύτερα δεκάδες. Στα σκαλιά του Μετρό, αρχές Πανεπιστημίου έξω από τη «Μ. Βρετανία» ηλικιωμένος έφαγε κατακούτελα μάρμαρο και γκρεμίστηκε ανάσκελα τραυματιζόμενος και στο πίσω μέρος του κρανίου με τα αίματα να βάφουν τα σκαλιά, εικόνα ανατριχιαστική. Λίγο αργότερα, το απόγευμα έγινε γνωστό ότι κατά τη διάρκεια των επεισοδίων πέθανε ο 53χρονος οικοδόμος, γραμματέας του Παραρτήματος Οικοδόμων του Βύρωνα, Δημήτρης Κοτζαρίδης. Ο «Ευαγγελισμός» δέχτηκε συνολικά 80 τραυματίες.
Στη διάρκεια της επίθεσης από τους αναρχοφασίστες, συγκλονιστική ήταν η στάση των διαδηλωτών και διαδηλωτριών του ΠΑΜΕ. Οργανωμένα και πειθαρχημένα, περιφρουρημένα και μαχητικά, διατήρησαν τα μπλοκ τους.


4. Ντύσιμο παράταιρο σε σχέση με το συνηθισμένο των κουκουλοφόρων...

5. ...αλλά πλήρως ενσωματωμένος στα αναρχοφασιστοειδή

6. Προκαλεί χωρίς μάσκα...

Phasma

7. ...την οποία φοράει για το ποινικά κολάσιμο μέρος της αποστολής του

8. Αδειάζουν πυροσβεστήρες κατά της περιφρούρησης τον ένα μετά τον άλλο, δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα

9. Η περιφρούρηση προσπαθεί να ανακόψει την πορεία του πυροσβεστήρα προς το πλήθος των διαδηλωτών

10. Ενώ πίσω δύο αγανακτισμένοι «διαδηλωτές» που παρεμπόδισε το ΠΑΜΕ ετοιμάζουν τις μολότοφ, σε πρώτο πλάνο ένας τρίτος έχει μαζέψει ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο
                                                                                                                                                       Μαρτυρίες για την προβοκάτσια

Καθημερινά γίνονται δεκάδες καταγγελίες από ανθρώπους που ήταν μάρτυρες σημαντικών γεγονότων που έγιναν πριν ή και κατά τη διάρκεια της δολοφονικής επίθεσης παρακρατικών σε διαδηλωτές την περασμένη Πέμπτη. Μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν το οργανωμένο σχέδιο για να χτυπηθεί η διαδήλωση.

Συγκεκριμένα:

1. Στην οδό Βουκουρεστίου και ενώ η περιφρούρηση της διαδήλωσης επιχειρεί να απωθήσει τους κουκουλοφόρους, τη στιγμή που οπισθοχωρεί, εμφανίζονται μέσα από στοά πέντε άνδρες που φορούν σιδερογροθιές που αρπάζουν διαδηλωτή και τον ξυλοκοπούν με αποτέλεσμα να υποστεί συντριπτικά κατάγματα.


2. Το μεσημέρι της Πέμπτης, μία ομάδα 180-200 κουκουλοφόρων με εξοπλισμό μπήκαν στο σταθμό του Μετρό «Αμπελόκηποι», που βρίσκεται Λ. Αλεξάνδρας και Πανόρμου (σ.σ. απέναντι από το κτίριο της ΓΑΔΑ. Αραγε είναι τυχαίο;). Αυτά τα άτομα κατέβηκαν στο σταθμό στο Μοναστηράκι και κατευθύνθηκαν στο Σύνταγμα μέσω της οδού Ερμού, όπου και μπλέχτηκαν με άλλες ομάδες που συμμετείχαν στη δολοφονική επίθεση.


3. Μεταξύ 12 με 2 το βράδυ της Πέμπτης στο κτίριο της ΓΑΔΑ κουκουλοφόροι μαζί με αστυνομικούς είχαν μαζευτεί και πανηγύριζαν με φράσεις όπως: «Τους κάψαμε, τους κάψαμε...». Μήπως εννοούσαν τους διαδηλωτές, που, την ώρα της δολοφονικής επίθεσης, κουκουλοφόροι και άλλοι φώναζαν «κάψτε τους, κάψτε τους»;


Ο προβοκάτορας εξοπλισμένος με αστυνομικό κλομπ, αντιασφυξιογόνα μάσκα και κουκούλα
4. Λίγο πριν την ώρα της δολοφονικής επίθεσης στο Σύνταγμα, το μεσημέρι της Πέμπτης, σε στενό μεταξύ Πανεπιστημίου και Σταδίου κοντά στο Σύνταγμα, άτομα που φορούσαν αστυνομικές στολές μπήκαν σε στοά. Λίγη ώρα αργότερα βγήκαν από τη στοά φορώντας μαύρες φόρμες και κατευθύνθηκαν προς το Σύνταγμα.


5. Το μεσημέρι της Πέμπτης, στα Προπύλαια, σχηματισμοί κουκουλοφόρων έπαιρναν οδηγίες από αστυνομικό.

Τέτοιες μαρτυρίες και στοιχεία υπάρχουν δεκάδες και συνεχώς αυξάνονται. Ολα επιβεβαιώνουν το πώς στήθηκε η προβοκάτσια για να χτυπηθεί η διαδήλωση. Επιβεβαιώνουν για μια ακόμα φορά τις διασυνδέσεις θυλάκων της Αστυνομίας με συγκεκριμένες ομάδες, που δρουν ακόμα και δολοφονικά σε βάρος του λαϊκού κινήματος.

Ετσι καλλιέργησαν το κλίμα της προβοκάτσιας
Αξιοποιώντας τεχνικές που ήδη εφαρμόζουν οι κρατικές δυνάμεις καταστολής σε άλλες χώρες, χρησιμοποιούν χρωματισμένο αφρό για να τυφλώσουν τον αντίπαλο πριν την επίθεση και να τον σημαδέψουν, ώστε να διακρίνουν φίλους και εχθρούς στο πεδίο της μάχης
Το κλίμα για την προβοκατόρικη δολοφονική επίθεση της Πέμπτης ξεκίνησαν να το διαμορφώνουν μέρες πριν μηχανισμοί του αστικού κράτους και αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Από την περασμένη Τρίτη μέχρι και την Πέμπτη, την ώρα της επίθεσης στους διαδηλωτές, αλλά και μετά, υπήρξε ένα άθλιο μπαράζ δημοσιευμάτων, μηνυμάτων, ανώνυμων ή με ψευδώνυμο που όλα είχαν κοινή συνισταμένη ότι το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ έχουν αναλάβει το ρόλο των δυνάμεων καταστολής για να προστατέψουν είτε το κτίριο του Κοινοβουλίου, είτε την ίδια την κυβέρνηση, είτε τους βουλευτές, για να μπορέσει να ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο! Το ίδιο ακριβώς έγινε την ώρα που γινόταν η δολοφονική επίθεση σε διαδηλωτές, την ώρα που γινόταν γνωστός ο θάνατος του 53χρονου οικοδόμου, συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ, το ίδιο και αργότερα.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι την περασμένη Κυριακή το «ΒΗΜΑ», αναφερόμενο στα γεγονότα της 5ης Μάη 2010, όταν οι προβοκάτορες επιχείρησαν με διπλό χτύπημα να συκοφαντήσουν μια από τις μεγαλύτερες εργατικές κινητοποιήσεις και να ενεργοποιήσουν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς σε βάρος της, έγραψε: «Οι γεροδεμένοι κομμουνιστές, αντί να καταλάβουν τα (πρώην) Ανάκτορα, υπάκουσαν και τα προφύλαξαν εμποδίζοντας τον "συνασπισμό" ακροαριστερών και παρακρατικών να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό από την πλευρά του Μνημείου του Αγνωστου Στρατιώτη. Για μία ακόμη φορά το ΚΚΕ έσωσε την αστική δημοκρατία». Το «Βήμα» με προβοκατόρικο τρόπο επιχειρεί να παρουσιάσει το ΚΚΕ σαν κόμμα συστημικό, επειδή στην πραγματικότητα τον περασμένο Μάη το ΠΑΜΕ περιφρούρησε τη συγκέντρωσή του από τους προβοκάτορες, ακροδεξιούς και άλλα στοιχεία, που είχαν στημένη την προβοκάτσια με την επιχείρηση εισβολής στη Βουλή την ώρα που η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ περνούσε μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη.
Επικεφαλής ομάδας προβοκατόρων δίνει σήμα ανασύνταξης. Δεν έχει λόγο να κρύψει το πρόσωπό του. Είναι προφανώς γνωστός των διωκτικών αρχών
Στη δε «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Τρίτης υπάρχει άρθρο που αναφέρει: «Το ΚΚΕ με την αδιαλλαξία του απλώς εξυπηρετεί το ισχύον σύστημα, που το χρησιμοποιεί σαν άλλοθι της δημοκρατικής του λειτουργίας»...
Η κορύφωση
Η επιχείρηση της προβοκάτσιας εντάθηκε την περασμένη Τρίτη και Τετάρτη. Με μηνύματα σε γνωστά ιστολόγια διάφοροι προετοίμαζαν το έδαφος και σχολίαζαν ότι η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για περικύκλωση της Βουλής από όλες τις πλευρές είναι «μια ενέργεια που υποκαθιστά τα ΜΑΤ, για να περιφρουρηθεί η Βουλή...».
Μέχρι που φτάσαμε σε έναν πραγματικό βομβαρδισμό μηνυμάτων σε ιστοσελίδες που ξεκίνησαν τα ξημερώματα της Πέμπτης και μέχρι την ώρα που οι κουκουλοφόροι σε διατεταγμένη υπηρεσία «χτυπούσαν» τη διαδήλωση. Ακολουθούν ορισμένα από αυτά τα δεκάδες μηνύματα. (Διατηρούμε την ορθογραφία των κειμένων):
Την Πέμπτη στις 10.41 μήνυμα γράφει: «ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΡΩΩΩΩΩΩΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΚΚΕ (...) ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ ΠΑΡΑΤΑΧΤΗΚΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ».
Στις 12.34: «Κνιτες κνιτες ταγματασφαλιτες. Προδοτες τις Βαρκιζας ηρθε η ωρα σας. ΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ».
Βροχή οι πέτρες σπάνε κεφάλια, τραυματίζουν χέρια και πόδια των διαδηλωτών του ΠΑΜΕ
Στις 14.04 αναρτάται το εξής κειμενάκι: «ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑΣ. ΒΑΣΙΚΑ ΑΠΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΥΜΑ».Λίγο νωρίτερα στις 13.25 έγραφε σε ένα σάιτ: «Ματατζίδες δεν υπαρχουνε πουθενα, εχει αναλαβει το ΠΑΜΕ μπροστα απο την βουλη ομαδα περιφρουρισης με μετωπο προς τον κοσμο να κοιτανε τσαμπουκαλεμενοι τον απλό διαδηλωτη.(...) Η μερα ειναι μεγαλη και ακομα ειναι πολυ νωρις».
Συντονισμένα, οργανωμένα, μόλις ένα λεπτό αργότερα στις 13.26 σχεδόν το ίδιο κείμενο αναρτάται και σε άλλη ιστοσελίδα: ««Ματατζιδες δεν υπαρχουνε πουθενα, εχει αναλαβει το ΠΑΜΕ μπροστα απο την βουλη ομαδα περιφρουρισης με μετωπο προς τον κοσμο να κοιτανε τσαμπουκαλεμενοι τον απλο διαδηλωτή».
Την ώρα της δολοφονικής επίθεσης
Οταν ξεκινά η επίθεση αρχίζουν άλλου τύπου μηνύματα...
Στις 14.52 γράφουν: «tora petane kapnogona kai petres stin perifrourisi tou kke pefti xilo karagiorgou servias».
Στις 14.52 γράφουν: «ΞΥΛΟ ΤΩΡΑ ΚΑΤΩ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ! ΑΝΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΙΑ....». Και στις 15.14: «(...) οι αλητες του ΚΚΕ θα επρεπε να τσακιστουν απο ολους τους διαδηλωτες στο Συνταγμα!».
Στις 15.30 άλλο μήνυμα λέει: «psofo sta knat». αναρτάται μήνυμα στις 15.30 που λέει: «ΜΑΤ μαζί με ΚΝΑΤ επιτήθονται σε κόσμο συντεταγμένα».
Δε χαιρετάει φασιστικά. Απλώς επιδεικνύει τα κομμάτια μάρμαρο που πρόκειται να εκσφενδονίσει
Στις 15.42 γράφει κάποιος: «Ενισχύονται τα ΜΑΤ στο κάτω μέρος για να προστατέψουν τους σταλινικούς συναδέλφους τους που δεν τα πήγαν πολύ καλά».Στις 16.03: «Το ΠΑΜΕ απομονώνει άτομα και τα παραδίδει στην αστυνομία. (Σ.σ: αναπαράγεται) Από newsit. Τα σχολια περιττα...».
Την ώρα της είδησης για το νεκρό
Λίγο αργότερα φτάνουν οι πρώτες πληροφορίες για το νεκρό. Μήνυμα στις 17.07 υποστηρίζει: «το παμε αποχωρει γιατι φοβαται οτι ο ανθρωπος που ειναι βαρια τραυματισμενος στο νοσοκομειο κυνηγηθηκε απο τα κνατ».
Στις 17.56 γράφουν: «Απο εκτακτο δελτιο "ρουφιανοκαναλου", μελος του ΠΑΜΕ νεκρος στον ευαγγελισμο απο ανακοπη καρδιας και ΟΧΙ ΑΠΟ ΚΡΑΝΙΟΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΚΑΚΩΣΕΙΣ».
Στις 18.10 γράφουν: «Νεκρός ο διαδηλωτης Δημιτρης απο ανακοπη καρδιας μετα απο τα μεγαλειωδει εκτρωπα που δημιουργησαν ΚΝΑΤ και ΜΑΤ! Ντροπη και αισχος που για ακομη μια φορα προτιμησαν να διατηρισουν το ονομα τους ως προδοτες αναναιωνοντας ξανα το προδοτικο τους συμβολαιο μετα την βαρκια, το πολυτεχνειο, το '89 κλπ... Το ακομη πιο τραγικο (και λιγο ειρωνικο) ειναι πως ο Δημητρης ανηκε στο ΠΑΜΕ.... Τοσο ανηκανοι και ανεγκεφαλοι ειναι....;».
Στη συνέχεια σχεδόν ταυτόχρονα στις ίδιες ιστοσελίδες πέφτει το σύνθημα: «Χτυπάτε παντού τους κομμουνιστές, στο δρόμο, έξω από τα γραφεία τους»...
Σε βοήθεια των τεσσάρων μελανοχιτώνων έρχεται και ένας πέμπτος με σφυρί

Phasma
Ολ' αυτά δείχνουν ενιαίο κέντρο. Και οι προβοκάτορες είναι μέρος του συστήματος, του ευρύτερου, του στενότερου, του κράτους, του παρακράτους, των υπηρεσιών, μέσα εκεί διαπλέκονται και άνθρωποι αφελείς βεβαίως, πάντα χρησιμοποιούνται και αυτές οι περιστάσεις.
Ανάβουν το φιτίλι...

Τα ...παλικάρια πετάνε πέτρες στην περιφρούρηση που όμως μένει ακλόνητη

Eurokinissi

Αποπνικτική η ατμόσφαιρα από τα καπνογόνα και τους πυροσβεστήρες
 Δεν τρομάζουν τους εργάτες οι προβοκάτσιες
Από την περιφρούρηση της απεργίας στις 19 Οκτώβρη στο «Βασιλόπουλο»
Η δολοφονική επίθεση παρακρατικών κουκουλοφόρων σε διαδηλωτές στο Σύνταγμα την περασμένη Πέμπτη έγινε μια μέρα μετά τη μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση στη μεταπολιτευτική περίοδο. Αυτό ανησύχησε τους μηχανισμούς της άρχουσας τάξης. Το δολοφονικό χτύπημα έγινε μία μέρα μετά τη συμμετοχή στην απεργία εκατομμυρίων εργατών σε όλη τη χώρα. Την ίδια μέρα που εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές είχαν βγει στους δρόμους και απαιτούσαν να μην ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, εξέφραζαν την αντίθεσή τους στην πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης που τους καταδικάζουν στην εξαθλίωση. Οι προβοκάτορες χτύπησαν μια μαζική διαδήλωση του ΠΑΜΕ σε μια συγκυρία κατά την οποία η δυσαρέσκεια και η οργή όλο και περισσότερων εργαζομένων, ανθρώπων από φτωχά λαϊκά στρώματα, μετατρέπεται σε συνειδητή πάλη και σε απόφαση να ενταχθούν στον οργανωμένο ταξικό αγώνα. Ολο και περισσότεροι βλέπουν ότι το καπιταλιστικό σύστημα όχι μόνο δεν έχει τίποτα να τους προσφέρει, αλλά όλο και περισσότερο ρουφά τις σάρκες τις δικές τους και των παιδιών τους. Γι' αυτό το λόγο και ο στόχος της επίθεσης είναι προφανής: Να χτυπηθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα που δρα σε ταξική κατεύθυνση. Δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι επί βδομάδες που στο Σύνταγμα γίνονταν καθημερινά συγκεντρώσεις των λεγόμενων «αγανακτισμένων» δεν είχαν εμφανιστεί ούτε για δείγμα οι μηχανισμοί των κουκουλοφόρων. Εμφανίστηκαν τώρα, που στον ίδιο χώρο διαδήλωναν οι ταξικές δυνάμεις, οι εργάτες με τα συνδικάτα τους, με τις ομοσπονδίες τους.
Από την περιφρούρηση της απεργίας στις 19 Οκτώβρη στην «Αλλατίνη» στη Σίνδο
Η δολοφονική επίθεση είναι μια ενέργεια που συνδέεται άμεσα με όσα συμβαίνουν στους χώρους δουλειάς. Είναι η άλλη όψη του νομίσματος της εργοδοτικής τρομοκρατίας, των ωμών και άγριων εκβιασμών στους χώρους δουλειάς, της απειλής της απόλυσης, της μείωσης του μισθού. Υπάρχουν παραδείγματα όπου η εργοδοσία μία μέρα πριν την απεργία απειλούσε με απολύσεις αν κάποιος συμμετείχε σε αυτήν. Καταγγέλθηκαν από τις απεργιακές συγκεντρώσεις στο βήμα της απεργιακής συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ την περασμένη Τετάρτη τέτοιες περιπτώσεις, όπως αυτή της επιχείρησης «ΠΙΝΔΟΣ» στα Γιάννενα. Οπως οι περιπτώσεις σε πολυκαταστήματα και σούπερ μάρκετ που υπήρχαν απειλές για επιτόπου απόλυση ή για μείωση μισθού («Carrefour» στον Αλιμο, «Βασιλόπουλος» στο Περιστέρι, «Βερόπουλος», «Σκλαβενίτης», «Εxtra», «Λητώ», «Praktiker», «Μarks and Spenser» στη Γλυφάδα, «Golden Hall», BAZAAR, ACS Κούριερ). Υπάρχουν παραδείγματα όπου οι εργοδότες ειδοποίησαν τους εργάτες την Παρασκευή, μια μέρα από την 48ωρη απεργία, και τους έλεγαν ότι θα κοπούν οι μισθοί τους και πως τώρα που ψηφίστηκε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο να ετοιμάζονται για επιχειρησιακή σύμβαση με μικρότερους μισθούς, όπως στην περίπτωση του ξενοδοχείου «ΛΗΔΡΑ ΜΑΡΙΟΤ».
Αυτές οι εξελίξεις είναι δεμένες μεταξύ τους. Το αστικό κράτος λειτουργεί με τους μηχανισμούς του (κρυφούς και φανερούς), αλλά και την εργοδοτική τρομοκρατία και τις απειλές, για να τσακίσει την οργάνωση των εργατών, να διαλύσει στη συνείδηση των εργαζομένων ότι μπορούν οργανωμένα να καθορίσουν την τύχη τους, ότι μπορούν να απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν, ότι μπορούν να ζήσουν και να έχουν μέλλον, χωρίς τα παράσιτα, τους καπιταλιστές. Και τσακίζει είτε στους δρόμους, είτε στους χώρους δουλειάς, είτε στο σχολείο ή το πανεπιστήμιο, στη γειτονιά. Είναι ίδιος ο στόχος τους. Οταν η δυσαρέσκεια μετατρέπεται σε οργανωμένη πάλη, πολύ περισσότερο όταν όλο και περισσότεροι εργάτες εμπιστεύονται τις ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, τότε το αστικό κράτος με τους μηχανισμούς του από τη μία και το μεγάλο κεφάλαιο από την άλλη παίρνουν τα μέτρα τους. Γιατί αυτός είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος που απειλεί την εξουσία των μονοπωλίων.
Ηδη, η εργατική λαϊκή οικογένεια ζει με πενιχρούς μισθούς και θα ζει με συμβάσεις που οδηγούν στην εξαθλίωση. Τις επόμενες μέρες, τα λαϊκά νοικοκυριά θα κληθούν να πληρώσουν τα δυσβάσταχτα χαράτσια για τα ακίνητα, με την απειλή ακόμα και με κατάσχεση του σπιτιού ή του αυτοκινήτου που έχουν πάρει με δάνειο. Τα λαϊκά νοικοκυριά παρακαλάνε να μην αρρωστήσουν αυτοί και τα παιδιά τους, γιατί δε θα έχουν να πληρώσουν για τη νοσηλεία τους σε νοσοκομείο. Οι χρόνια πάσχοντες βλέπουν ότι είναι καταδικασμένοι σε θάνατο, επειδή δεν έχουν λεφτά να κάνουν τη θεραπεία τους. Οι συνταξιούχοι ζουν με 300 και 400 ευρώ σύνταξη και τώρα θα πρέπει να ζουν με λιγότερα. Τα νέα ζευγάρια δε θα μπορούν να στείλουν το παιδί τους στον παιδικό σταθμό γιατί δε φτάνει ο μισθός. Κάθε οικογένεια θα έχει μόνο έναν εργαζόμενο και με μισθό Βουλγαρίας. Οι εργάτες, οργανωμένοι στα συνδικάτα τους, συσπειρωμένοι με το ΠΑΜΕ, δεν πρέπει να κάνουν ούτε βήμα πίσω. Δεν τρομάζουν οι προβοκάτσιες, οι απειλές, οι εκβιασμοί. Βασικό μέτωπο της εργατικής τάξης είναι το μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στα μονοπώλια. Σε αυτήν την κατεύθυνση, ο αγώνας στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στη βιομηχανία, στους κλάδους, στην αγροτική παραγωγή, πρέπει να κλιμακωθεί. Προσανατολισμός είναι τα ψηφίσματα που εγκρίθηκαν από τις απεργιακές συγκεντρώσεις όλης της χώρας την περασμένη Τετάρτη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, τη συσπείρωση σε ταξική κατεύθυνση για τη λαϊκή αντεπίθεση, την οργανωμένη άρνηση πληρωμής των χαρατσιών.
Ποιοι και γιατί απλώνουν χέρι στο εργατικό κίνημα
Η συσπείρωση των εργατών σε μια γραμμή πάλης που δείχνει την αποδέσμευση από την ΕΕ σαν προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος για ανάπτυξη σε όφελος του λαού, είναι κόκκινο πανί για τα μονοπώλια και τις δυνάμεις τους, που δρουν για να χτυπήσουν το εργατικό κίνημα
Στα χέρια της αστικής τάξης όλοι οι «ματρακάδες»* χτυπάνε τον ίδιο στόχο: Το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Χτυπούν με μοιρασμένους ρόλους αλλά ενιαίο στόχο. Οι ίδιες δυνάμεις που έχουν καταγγείλει το ΠΑΜΕ, γιατί με σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους», περιφρουρούσε την απεργία των ναυτεργατών στους καταπέλτες, γιατί οργανώνει έμπρακτα την ταξική αλληλεγγύη και διατάσσει τις μάχιμες δυνάμεις του εργατικού κινήματος όπου και όπως απαιτεί η όξυνση της ταξικής πάλης κάθε φορά (περιφρουρεί τις απεργίες στις πύλες των εργοστασίων, σπάζοντας την εργοδοτική τρομοκρατία), γιατί εκπαιδεύει την εργατική τάξη να περιφρουρεί τις διαδηλώσεις της, ε, αυτές ακριβώς οι δυνάμεις και προετοίμασαν και οργάνωσαν τη δολοφονική επίθεση στη διαδήλωση στις 20 Οκτώβρη. Ακόμα και το «κλάμα» ορισμένων για τον νεκρό συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ εντάσσεται στην προσπάθεια να χτυπηθεί το οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα.
Αποσπούν το θάνατό του, από το γεγονός ότι μετείχε στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ την ώρα που χτυπήθηκε από τους παρακρατικούς, και μιλούν για θάνατο από παθολογικά αίτια σα να είχε πάει εκδρομή, όπως τροχαίο είχαν χαρακτηρίσει και τη δολοφονία της Κνίτισσας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου στην πύλη της ΕΤΜΑ. Ο στόχος; Να ανακοπεί, να εμποδιστεί η πορεία του οργανωμένου εργατικού λαϊκού κινήματος που απλώνει ρίζες μέσα στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, έχοντας βάλει σταθερά πλώρη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων.
Οι χιλιάδες των οργανωμένων εργατών που κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας με σύνθημα: «Να πέσει η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας», σύνθημα που διαμορφώθηκε μέσα στους τόπους δουλειάς, σαν αποτέλεσμα και της απήχησης των θέσεων που διατύπωσε το ΚΚΕ, είναι ένα από τα κεντρικά στοιχεία της 48ωρης απεργίας, που ανησύχησε σφόδρα την αστική τάξη
Από τους διάφορους που βάλθηκαν να διαστρέψουν αυτό που κάθε διαδηλωτής είδε με τα μάτια του στη διαδήλωση της Πέμπτης, κανείς τους δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει γιατί στις διαδηλώσεις της αυτοαποκαλούμενης «Αμεσης Δημοκρατίας» δεν άνοιγε μύτη, δεν εμφανίζονταν κουκουλοφόροι, ενώ είχε απαγορευτεί στο οργανωμένο εργατικό κίνημα ακόμα και η παρουσία του εκεί. Και γιατί αυτοί ακριβώς οι παρακρατικοί μηχανισμοί εμφανίζονται κάθε φορά που το οργανωμένο εργατικό κίνημα διαδηλώνει με στόχους πάλης και γραμμή κόντρα στην πολιτική που συνθλίβει τους εργαζόμενους, κόντρα στο κεφάλαιο, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, δηλαδή κάθε φορά που τα συμφέροντα της αστικής τάξης επιβάλλουν το χτύπημα του οργανωμένου εργατικού κινήματος.Με μια πολιτική-προπαγανδιστική ομοφωνία ο ένας μετά τον άλλο αρθρογράφοι στον αστικό Τύπο προετοίμασαν το κλίμα (το ΒΗΜΑ, πριν από τη διαδήλωση είχε παρουσιάσει το ΚΚΕ σαν κόμμα που σώζει το κοινοβούλιο, ενώ η «Ελευθεροτυπία» είχε αναλάβει να εξηγήσει γιατί το ΚΚΕ είναι συστημικό κόμμα). Διαμόρφωναν, δηλαδή, συνείδηση, ότι τέτοιοι που είναι οι Κουκουέδες, καλά να πάθουν ό,τι κι αν πάθουν. Το τι είχε βάλει σκοπό η αστική τάξη να πάθουν οι Κουκουέδες, το μάθαμε από τα συμπληρώματα του αστικού Τύπου, τα χαφιεδο-μπλόγκς που προανάγγειλαν ότι θα κάψουν τους κομμουνιστές.
Ενώ διαρκούσε το χτύπημα της διαδήλωσης κι αμέσως μετά, οι σχετικές «αναλύσεις» πλήθυναν με κοινό παρονομαστή να παρουσιάζεται το δολοφονικό χτύπημα ολόκληρης της διαδήλωσης σαν λογική - αναμενόμενη εξέλιξη. Από τον «Σκάι» που έδινε το σύνθημα περί «απαράδεκτης μονοπώλησης του Συντάγματος» από το ΠΑΜΕ, ως τον Σκουρλέτη του ΣΥΝ που μιλώντας στο Μega δήλωσε πως «έπεσε ο μύθος της περιφρουρημένης διαδήλωσης». Κι από τον Λυγερό στην «Καθημερινή» που εξηγούσε γιατί οι κουκουλοφόροι είναι το αγριεμένο μεν, αλλά ρομαντικό και χρήσιμο μέρος του κινήματος, ως τον Αγιαννίδη στα «ΝΕΑ» που ανέλυε πως ό,τι έγινε δεν είναι άλλο από «εμφύλια διαμάχη με ρόπαλα» στο εσωτερικό του κινήματος. Ολ' αυτά έδεσαν με την ανακοίνωση του προβοκατόρικου μηχανισμού που αυτοαποκαλείται «Αντιεξουσιαστική Κίνηση» (με μακρά παράδοση στην πολιτική κάλυψη των κουκουλοφόρων) που στο κείμενό της συμπεριέλαβε όλες τις προηγούμενες «αναλύσεις» για να καταλήξει πως το δολοφονικό χτύπημα δεν ήταν τίποτα άλλο από έμπρακτη απόδειξη ότι «η Αμεση Δημοκρατία αναδύεται στα συντρίμμια του παλιού κόσμου» (ό,τι δεν μπόρεσαν, δηλαδή, να κάνουν με τις απαγορεύσεις το καλοκαίρι, το επιχείρησαν τώρα με απευθείας δολοφονική επίθεση για να εμπεδώσει το εργατικό κίνημα τι σημαίνει «Αμεση Δημοκρατία»). Οι ίδιοι στηρίζοντας τα περί «εμφυλίου στο κίνημα» έδωσαν και το ιδεολογικό στίγμα της δολοφονικής επίθεσης γράφοντας «πέρασε η εποχή που έκοβαν χέρια και έβγαζαν τα μάτια των ανήμπορων αρχειομαρξιστών και τροτσκιστών» (θα αναφερθούμε αργότερα σ' αυτό).
Λάσπη με στόχο το εργατικό κίνημα
Ας δούμε μερικές από τις διατυπώσεις που αφειδώς επανέλαβε ο αστικός Τύπος:
-- «Το ΚΚΕ είναι συστημικό», «το ΚΚΕ φυλάει το Κοινοβούλιο»...
Λένε, δηλαδή, στην εργατική τάξη «μην ελπίζεις στο ΚΚΕ, το ΚΚΕ είναι μια από τα ίδια με τα άλλα κόμματα».
Γνωρίζουν πως το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που με το πρόγραμμά του ξεκαθαρίζει πως λόγος ύπαρξης του Κόμματος είναι ακριβώς η ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης, η ανάληψη της εξουσίας από την ίδια την εργατική τάξη. Γνωρίζουν επίσης πως για το ΚΚΕ οι εκλογές για το κοινοβούλιο είναι μέρος της ταξικής πάλης και όχι σκοπός. Το βάρος της ανάπτυξης της δουλειάς του πέφτει στους χώρους δουλειάς εκεί που είναι το κέντρο της ταξικής αντιπαράθεσης, εκεί που θα κριθεί και το ζήτημα της εξουσίας μαζί με το ζήτημα της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής.
Αυτά ακριβώς τα δύο στοιχεία της ιδεολογικής ταυτότητας και δράσης του ΚΚΕ, ότι παλεύει για την ανατροπή και με τη δράση του μπολιάζει την εργατική τάξη με αυτήν την ιδέα και ότι το βάρος βρίσκεται στους χώρους δουλειάς, είναι που προσπαθούν να χτυπήσουν με τις αστειότητες περί «συστημικού υπερασπιστή του κοινοβουλίου».
Εχει σημασία να ξεκαθαριστεί ποιοι είναι αυτοί που απευθύνουν τέτοια κατηγορία για το ΚΚΕ. Είναι αυτοί ακριβώς για τους οποίους το αστικό κοινοβούλιο είναι πράγματι «ναός της δημοκρατίας» τους, της αστικής. Είναι αυτοί για τους οποίους οι χώροι δουλειάς είναι ευαγή ιδρύματα όπου οι καπιταλιστές προσφέρουν εργασία στους εργάτες οι οποίοι πρέπει και να λένε «ευχαριστώ». Είναι αυτοί που δεν διαθέτουν ούτε μονόστηλο για τα πάθη της εργατικής τάξης μέσα στους χώρους δουλειάς. Κι επειδή ακριβώς η δράση του ΚΚΕ αποκαλύπτει ποια πολιτική δύναμη είναι με ποια τάξη, επιχειρούν να σπιλώσουν το ΚΚΕ στη συνείδηση των εργατών.
-- «Το ΚΚΕ μονοπωλεί το Σύνταγμα»...
Ξέρουν ότι το εργατικό κίνημα δεν έχει κέντρο αναφοράς του την πλατεία Συντάγματος, αντίθετα είναι οι χώροι δουλειάς το κέντρο της αντιπαράθεσης, εκεί που διεξάγεται πράγματι η πάλη με τους καπιταλιστές. Το εργατικό κίνημα μπορεί να διαδηλώνει και στο Σύνταγμα και στην Ομόνοια και όπου αλλού κρίνει το ίδιο κάθε φορά ότι πρέπει να εκφραστεί μαζικά μια διαδήλωση (όταν το εργατικό κίνημα πετούσε έξω τους προβοκάτορες από τη διαδήλωση στο λιμάνι, ο αστικός Τύπος πάλι μιλούσε για «μονοπώληση»).
Για την πλατεία Συντάγματος, όμως, έχουν μια ειδική ευαισθησία. Τους πάει γάντι για να περιορίζουν και συμβολικά την ταξική αντιπαράθεση και τη βαρβαρότητα που οι καπιταλιστές ασκούν μέσα στους χώρους δουλειάς, σε διαφορά για την ποιότητα της αστικής δημοκρατίας.
Το έχουν ανακηρύξει σε κέντρο του σύμπαντος εκείνες ακριβώς οι δυνάμεις που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν αναλάβει να εκτονώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια μακριά από τους χώρους δουλειάς και κύρια χωρίς αυτή η λαϊκή δυσαρέσκεια να οργανώνεται έτσι που να γίνεται αποτελεσματική πάλη ενάντια στον αντίπαλο, την αστική τάξη και την εξουσία της. Θέλουν να κρατήσουν το σύμβολο της αστικής δημοκρατίας αμόλυντο από τη φωνή της εργατικής τάξης.
Το γεγονός ότι στις 48 ώρες της πανεργατικής απεργίας τα κύματα των απεργών κατέκλυσαν και το Σύνταγμα με το σύνθημα «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» χάλαγε τη σούπα της ανώδυνης εκτόνωσης. Ηθελαν η συγκέντρωση στο Σύνταγμα να είναι ένας χυλός που δεν θα βάζει το πραγματικό πρόβλημα, το πρόβλημα ποιος παράγει τον πλούτο και ποιος τον κλέβει, αυτό ανοίγει το δρόμο συνειδητοποίησης της ανάγκης για λαϊκή εξουσία, ήθελαν το Σύνταγμα τηλεοπτικό ντεκόρ στο σενάριο για μια δήθεν «πυρπολημένη δημοκρατία». Η παρουσία χιλιάδων εργατών, που έκαναν καθαρό ότι πάλεψαν σκληρά στους χώρους δουλειάς προτού φτάσουν και ως διαδηλωτές στο Σύνταγμα, δημιούργησε πρόβλημα σ' όσους θέλουν αδιατάραχτη την αστική εξουσία, να μακροημερεύει αλλάζοντας κυβερνήσεις χωρίς να θίγεται η καπιταλιστική ιδιοκτησία.
-- «Το ΚΚΕ υποκατάστησε την αστυνομία»...
Εδώ κανονικά γελάνε κι οι πέτρες. Η παρουσια της αστυνομίας στις διαδηλώσεις είναι χρήσιμη σ' όσους θέλουν τρομοκρατημένο το λαό, σε εκείνους που με το παιχνίδι «κλέφτες κι αστυνόμοι» πασχίζουν να επιβάλουν την παρουσία της αστυνομίας μπροστά στις διαδηλώσεις, να καλλιεργήσουν το φόβο σε μεγάλες μάζες λαού ότι όποιος διαδηλώνει θα βρει τον μπελά του. Το εργατικό κίνημα έχει αντιμετωπίσει ξανά και ξανά τον βούρδουλα της κρατικής καταστολής. Εχει αποκτήσει εμπειρία στην αντιμετώπισή της. Μαζί, όμως έχει αποκτήσει εμπειρία και για την αντιμετώπιση των παρακρατικών δυνάμεων καταστολής, όλων αυτών που έχουν αποστολή με την παρουσία τους να δικαιολογούν την κρατική καταστολή.
Το γεγονός ότι το εργατικό κίνημα περιφρουρεί τις κινητοποιήσεις του, προσπαθεί να κρατήσει μακριά και τις κρατικές και τις παρακρατικές δυνάμεις καταστολής, ενοχλεί την αστική τάξη. Την Παρασκευή, στα κύρια άρθρα τους οι εφημερίδες της αστικής τάξης εντόπισαν ως στοιχείο «ανομίας» ακριβώς την περιφρούρηση της διαδήλωσης.
Στο σπίτι του κρεμασμένου... μιλάνε για σκοινί
Εκεί όμως που το ενιαίο κέντρο για την αντιμετώπιση του εργατικού κινήματος αποκαλύπτεται και σαν ενιαίο και σαν στοχοπροσηλωμένο ως προς το ποιος είναι ο εχθρός του, είναι στο κείμενο της αυτοαποκαλούμενης «Αντιεξουσιαστικής Κίνησης» που έσπευσε να αναπαράγει ο αστικός Τύπος. Σε λίγες αράδες παραθέτει ένα προς ένα τα «επιχειρήματα» που ήδη έχουν αναπτυχθεί στον αστικό Τύπο (για να είναι και κάπου συγκεντρωμένα) και καταλήγει: «Δεν κατάλαβε τίποτε το ΚΚΕ από τον Δεκέμβρη του '08 (...) Οι καιροί των ροπαλοφόρων του ΚΚΕ πέρασαν ανεπιστρεπτί, όπως πέρασε και η εποχή που έκοβαν χέρια και έβγαζαν τα μάτια των ανήμπορων αρχειομαρξιστών και τροτσκιστών». Τόμπολα!
Πράγματι, το Δεκέμβρη του 2008, με αφορμή τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, έγινε βίαιη απόπειρα να χρεωθεί στο εργατικό κίνημα το κάψιμο της πόλης. Πράγματι, το Δεκέμβρη του 2008 το εργατικό κίνημα αντιμετώπισε αποτελεσματικά την προβοκάτσια, τους χάλασε το σχέδιο. Οι μηχανισμοί που προσπάθησαν να χρεώσουν στο εργατικό κίνημα την προβοκάτσια τους, επανέλαβαν την προσπάθεια με το κάψιμο της Μαρφίν, και πάλι έσπασαν τα μούτρα τους όταν αποκαλύφθηκε στην πράξη πως όχι μόνο δρούσαν προβοκατόρικα αλλά και χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη. Το εργατικό κίνημα κατάλαβε πολύ καλά τι επιχειρήθηκε το 2008 και πήρε πρόσθετα μέτρα για να αντιμετωπίσει την επανάληψη. Γιατί η προβοκάτσια δεν είναι ένα καπρίτσιο ορισμένων παραστρατημένων, αλλά συστατικό στοιχείο της αστικής εξουσίας που την χρησιμοποιεί για να αντιμετωπίσει τους μόνους που απειλούν την εξουσία της, τους ταξικά συνειδητοποιημένους εργάτες.
Εκεί που η λεγόμενη «Αντιεξουσιαστική Κίνηση» ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη είναι όταν αποκαλύπτει τον ιστορικό καημό της αστικής τάξης. Εδώ η λεγόμενη «Αντιεξουσιαστική Κίνηση» αντιστρέφει την πραγματικότητα. Οι «αρχειομαρξιστές» που επικαλείται είναι εκείνη η ομάδα που τα μέλη της έκαναν επιθέσεις και χτυπούσαν τους κομμουνιστές. Τροτσκιστές ήταν οι «αρχειομαρξιστές» που στην επίθεση του ναζισμού στην ΕΣΣΔ έβλεπαν το δρόμο ανατροπής του «μπολσεβικισμού».
Σήμερα επανέρχονται δριμύτεροι. Μόνο που σε κάθε κίνησή τους ξεχωρίζει από μακρυά το κέντρο που οργανώνει τη δράση τους...
Τι είναι αυτό που πολεμάνε
Ποιο είναι το πραγματικά νέο στην όλη εξέλιξη; Είναι τα βήματα που έχει κάνει το οργανωμένο εργατικό κίνημα για τη συσπείρωση της εργατικής τάξης, είναι ο στοχοπροσηλωμένος προσανατολισμός του εργατικού κινήματος για όξυνση της αντιπαράθεσης με τους καπιταλιστές εκεί όπου ασκείται πράγματι η εξουσία τους, μέσα στους χώρους δουλειάς. Αυτό που συμβαίνει καθημερινά στους χώρους δουλειάς, αυτό που κερδίζει έδαφος μέσα στους χώρους δουλειάς και απλώνεται στις γειτονιές, είναι αυτό που επιχειρήθηκε να χτυπηθεί στη διαδήλωση της Πέμπτης. Μια μέρα πριν, σε δεκάδες συγκεντρώσεις σ' όλη τη χώρα υπερψηφίστηκε η απόφαση του εργατικού κινήματος να οξύνει την αντιπαράθεση με τους καπιταλιστές. Αυτή η απόφαση έχει τη σφραγίδα της δράσης του ΚΚΕ, εκφράζει την απήχηση που έχει η πολιτική του ΚΚΕ σε πλατιές μάζες εργαζομένων. Δηλώνει ότι μεγάλες μάζες εργαζομένων που όλο και περισσότερο μετέχουν στο οργανωμένο εργατικό κίνημα απεγκλωβίζονται από αστικούς μύθους, αψηφούν εκβιασμούς και τρομοκρατία, συσπειρώνονται σε ταξική βάση και βάζουν απέναντί τους τον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη, την εξουσία των μονοπωλίων.
Σ' αυτήν την πραγματικότητα προσπαθεί να ορθώσει εμπόδιο η αστική τάξη με τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς της. Η απάντηση δόθηκε και θα συνεχίσει να δίνεται με τους όρους που βάζει το ίδιο το εργατικό κίνημα. Η όξυνση της ταξικής πάλης δεν θα είναι περίπατος για την αστική τάξη, δεν θα λήξει με την υποταγή των εργατών.
* * *
*ματρακάς είναι το αμφίστομο σφυρί, (σαν κι αυτό που κράδαινε ένας από τους κουκουλοφόρους στη διαδήλωση της Πέμπτης).

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ