Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

Συνέντευξη του Γιώργου Μαρίνου στην εφημερίδα «Unsere Zeit», του Γερμανικού ΚΚ

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Unsere Zeit» του Γερμανικού ΚΚ παραχώρησε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Παρατίθεται ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης:

UZ: Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ελλάδα οδηγούν σε κοινοβουλευτικές εκλογές στις 25/1. Πώς θα κινηθεί το ΚΚΕ στον προεκλογικό αγώνα; Θα μπορέσει το ΚΚΕ να αντιμετωπίσει με επιτυχία την αναμενόμενη πόλωση γύρω από το υποτιθέμενο σενάριο «υπέρ» και «κατά» της ΕΕ;


Γιώργος Μαρίνος: Η πόλωση που περιγράφεται (για την ΕΕ) δεν είναι η αναμενόμενη, μιας και τα δύο βασικά κόμματα, που διεκδικούν να συγκροτήσουν την επόμενη κυβέρνηση (η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ) «πίνουν νερό στο όνομα» της ΕΕ. Μάλιστα, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρας, έχει απερίφραστα δηλώσει: «Ανήκουμε στη Δύση, σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Αυτό δεν το αμφισβητούμε». Έτσι, η πόλωση που θα επιδιωχθεί, θα είναι από τη μια μεριά ανάμεσα στο φόβο, που καλλιεργεί η ΝΔ, πως σε περίπτωση που δεν ακολουθηθεί η σημερινή αντιλαϊκή πολιτική, θα επέλθει καταστροφή, κι από την άλλη η εκμετάλλευση της λαϊκής αγανάκτησης και οι διαχειριστικές αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παρά το υψηλό εκλογικό ποσοστό δεν έχει συμβολή στην ανάπτυξη των εργατικών αγώνων.

Το Κόμμα μας, με σημαντικούς αγώνες και μαζική διαφωτιστική δουλειά, δείχνει στους εργαζόμενους, πως όποιο μείγμα αστικής διαχείρισης κι αν ακολουθηθεί, στα πλαίσια της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, αυτό δε θα είναι προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Η λύση είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού και στο κοινοβούλιο, για να δυναμώσει η λαϊκή πάλη και να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές.

 UZ: Τα ΜΜΕ στη Γερμανία κινδυνολογούν σχετικά με την κατάρρευση της Ελλάδας σε περίπτωση που η «ριζοσπαστική αριστερά», δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, κερδίσει τις εκλογές.  Η  EE ήδη παρεμβαίνει στον προεκλογικό αγώνα. Τι προσδοκίες έχετε από την πολιτική που αναμένεται να ακολουθήσει ο Αλέξης Τσίπρας;

Γιώργος Μαρίνος: Στη Γερμανία μπορεί να κινδυνολογούν, όπως κάνει στην Ελλάδα το κυβερνητικό κόμμα ΝΔ, ωστόσο άλλα τμήματα του κεφαλαίου εκφράζονται διαφορετικά κι ανοιχτά στηρίζουν μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Κοιτάξτε, τα δύο κόμματα (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ) έχουν διαφορές που εκφράζουν υπαρκτές διαφορές και μέσα στις χώρες της Ευρωζώνης και σε τμήματα των ομίλων, της αστικής τάξης, των επιχειρηματιών. Η μία άποψη, που είναι αυτή τη στιγμή η κυρίαρχη στην Κομισιόν, στην ΕΕ, στη Γερμανία, μιλάει για περιοριστική πολιτική, συνέχιση των αυστηρών μέτρων, έτσι ώστε να μπορέσει να βγει η κάθε χώρα από την κρίση και συνολικά να μην κατρακυλήσει όλη η Ευρωζώνη στην κρίση. Από την άλλη, υπάρχει η άποψη που μιλάει για πιο επεκτατική πολιτική, το είπε, άλλωστε, και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, δηλαδή για μια δημοσιονομική χαλαρότητα, ώστε να αναπτυχθεί η ρευστότητα, για να δοθούν σε κάποιους επιχειρηματίες χρήματα να κάνουν επενδύσεις, κι όπως ισχυρίζονται να «ανασάνει» η οικονομία, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που αυτά τα χρήματα, δε θα πάνε στο λαό, αλλά σε διάφορα τμήματα της πλουτοκρατίας, των μονοπωλίων.

Όταν, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζεται με τη ΝΔ για το ποιος καλύτερα θα ενισχύσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, την «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας, την αποπληρωμή του χρέους, δεν υπάρχουν προσδοκίες για φιλολαϊκή πολιτική από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που έχει μετατραπεί σε κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας. Η ζωή έχει δείξει πως «αριστερές κυβερνήσεις», τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, έγιναν οι «γέφυρες» για πιο «δεξιές» πολιτικές.

UZ: Ποιο δρόμο προτείνει το ΚΚΕ για τη χώρα σε ό,τι αφορά το χρέος και την ΕΕ;

Γιώργος Μαρίνος: Το ΚΚΕ έχει αποδείξει πως για το χρέος δε φταίει ο λαός, αλλά το κεφάλαιο κι οι κυβερνήσεις του. Εν συντομία για το χρέος ευθύνεται η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ - ΕΕ, που κατέστρεψε παραδοσιακούς κλάδους της οικονομίας, συνολικότερα ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, μιας και το κράτος δανείσθηκε για να υπηρετήσει την κερδοφορία του κεφαλαίου και τώρα καλεί τους εργαζόμενους να πληρώσουν. Καλούμε το λαό να μην αναγνωρίσει το χρέος.
Επιπλέον, σημειώνουμε πως τόσο το σχέδιο της ΝΔ για «επιμήκυνση» της αποπληρωμής του χρέους, την οποία αποδέχονται πλέον και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι ο επίσημος στόχος του ΣΥΡΙΖΑ και του ΔΝΤ για «κούρεμα» του χρέους, ώστε αυτό να γίνει «βιώσιμο», δεν απαλλάσσουν το λαό από αυτό το δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος, δεν οδηγούν σε ανάκτηση των απωλειών, που είχε το λαϊκό εισόδημα από την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, ούτε βάζουν φρένο στη συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων.

Αυτό που πρέπει να κάνει ο λαός είναι να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις, μέσα στην κοινωνία, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τη διαμόρφωση μιας οικονομίας που θα δουλεύει με βάση τις λαϊκές ανάγκες κι όχι για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Γι’ αυτό απαιτείται εργατική - λαϊκή εξουσία. Βασική προϋπόθεση είναι η ανασυγκρότηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, η διαμόρφωση της λαϊκής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, κάτι που μπορεί να γίνει με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.

UZ:Το ΚΚΕ απορρίπτει τη συμμετοχή στο ΚΕΑ. Ποιοι λόγοι σας οδηγούν σε αυτό; Δεν υπάρχουν λόγοι που να συνηγορούν υπέρ μιας τέτοιου είδους συσπείρωσης;

Γιώργος Μαρίνος: Το ΚΚΕ συμπλήρωσε 96 χρόνια αδιάκοπης δράσης. Από την ίδρυσή του, το Κόμμα μας είναι ένα κόμμα διεθνιστικό και παραμένει τέτοιο. Με δική του πρωτοβουλία ξεκίνησαν πριν 16 χρόνια οι Διεθνείς Συναντήσεις των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων στην Αθήνα. Δραστήρια ανταποκρίνεται σε διεθνείς προσκλήσεις άλλων κομμάτων, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες συντονισμού της δράσης σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο. Έτσι, λοιπόν, οι διαφορές μας με το ΚΕΑ δεν αφορούν το ζήτημα αν πρέπει να υπάρχει προσπάθεια συντονισμού της δράσης, αλλά το σε ποια κατεύθυνση πρέπει να είναι αυτή.

Δηλαδή, το ΚΚΕ θεωρεί πως πρέπει να δυναμώσει η κοινή δράση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κι επεμβάσεις, ενάντια στον καπιταλιστικό δρόμο, ενάντια στα αντεργατικά κι αντιλαϊκά μέτρα, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική ένωση. Στόχος μας πρέπει να είναι η διαμόρφωση μιας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής σε διεθνές επίπεδο.

Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ΚΕΑ, που έχει συγκροτηθεί στη βάση αποφάσεων της ίδιας της ΕΕ. Όλα τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά κόμματα» (και το ΚΕΑ) στα ντοκουμέντα τους υποχρεωτικά αποδέχονται και στηρίζουν αυτό το ιμπεριαλιστικό «οικοδόμημα» της ΕΕ κι έχουν πολυποίκιλη στήριξη από αυτό.

Το ΚΚΕ προκρίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια νέα μορφή συνεργασίας και συσπείρωσης των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, που συμφώνησαν σε κοινές αρχές. Έως σήμερα στην «Πρωτοβουλία των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων για τη μελέτη, την επεξεργασία ευρωπαϊκών θεμάτων και το συντονισμό της δράσης» συμμετέχουν 29 κόμματα, που δεν είμαστε μέλη ή δεν είμαστε πλήρη μέλη του ΚΕΑ και στηριζόμαστε στις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού, μας ενώνει το όραμα μιας κοινωνίας δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δίχως φτώχεια, κοινωνική αδικία και ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Ταυτόχρονα, έχουμε σαφή δέσμευση πως αγωνιζόμαστε ενάντια στην ΕΕ, που είναι επιλογή του κεφαλαίου και προωθεί μέτρα προς όφελος των μονοπωλίων, ενισχύει τα χαρακτηριστικά της ως ιμπεριαλιστικού οικονομικού, πολιτικού και στρατιωτικού μπλοκ αντίθετου στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, εντείνει τους εξοπλισμούς, τον αυταρχισμό, την κρατική καταστολή. Πιστεύουμε στο δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει κυρίαρχα το δρόμο ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος αποδέσμευσης από τις πολυεπίπεδες εξαρτήσεις από ΕΕ και ΝΑΤΟ, της σοσιαλιστικής επιλογής.

Κατά τη γνώμη μας, κάθε ευρωπαϊκό ΚΚ που θέλει να επιβεβαιώσει την ιστορική αποστολή του, ως κόμμα της εργατικής τάξης, της σοσιαλιστικής προοπτικής, θα αναγκαστεί από την ίδια τη ζωή να πάρει τη θέση του στο κοινό μας μέτωπο ενάντια στα μονοπώλια, στον καπιταλισμό και στις ενώσεις του, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Σε διαφορετική περίπτωση, θα διολισθήσει, ανοιχτά ή συγκαλυμμένα, στη μάταιη προσπάθεια «εξανθρωπισμού» της ΕΕ και του καπιταλισμού, θα απολέσει την κομμουνιστική του ταυτότητα. Κι έτσι θα απαντήσει λαθεμένα στα ιστορικά διλήμματα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;» και «Μεταρρύθμιση ή επανάσταση;», που παρατέθηκαν από τη Γερμανίδα επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ στα έργα της. Θα βρεθεί, δηλαδή, στην απέναντι όχθη από τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, όπου σήμερα βρίσκεται μεταξύ άλλων και το ΚΕΑ.

 UZ: Σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις εκλογές και στους αγώνες που θα φέρει το 2015!