Της Κάλι Καρά
«Κλείδωσε» η χορήγηση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, ανακοίνωσαν με τυμπανοκρουσίες οι υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας.
Στα «ψιλά» καταγράφονται όσα είπαν οι υπουργοί για
«θεμελιακή αλλαγή του κοινωνικού κράτους και της μορφής του, όπως το
ξέραμε μέχρι σήμερα» και «η κοινωνική πολιτική με δανεικά που στέλνει το
λογαριασμό στις επόμενες γενιές, δεν είναι ούτε δίκαιη, ούτε
αναδιανεμητική».
Δεν είπαν ότι η κεντρική ιδέα της έκθεσης που συνέταξε ο
ΟΟΣΑ για λογαριασμό της Κυβέρνησης είναι η κατάργηση των περισσοτέρων
επιδομάτων που λειτουργούν σήμερα, και η αντικατάστασή τους από άλλα τα
οποία θα χορηγούνται με εισοδηματικά κριτήρια.
Δεν είπαν ότι και στην πρόταση του ΔΝΤ αναφέρεται ότι
«Η μεγαλύτερη εξοικονόμηση μπορεί να επιτευχθεί με την κατάργηση των
περισσοτέρων επιδομάτων και την αντικατάστασή τους από ένα ενιαίο
πρόγραμμα ελάχιστου εισοδήματος – το οποίο θα λειτουργεί με εισοδηματικά
κριτήρια».
Δηλαδή αφαιρούνται κάθε είδους κοινωνικές παροχές από το
σύνολο του ελληνικού λαού και δίνονται κάποια ξεροκόμματα στους πλέον
εξαθλιωμένους, την ώρα που το 1/3 των Ελλήνων ζουν με λιγότερα από 470
ευρώ μηνιαίως, ενώ ένα στα πέντε παιδιά ζει επίσης κάτω από τα όρια της
φτώχειας.
Από την άλλη, ένα εισόδημα άνω των 470 ευρώ απορρίπτει
κάποιον από τη «λίστα φτωχών», δεν του εξασφαλίζει όμως τα απαραίτητα
για την κάλυψη των -βασικών- αναγκών.
Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα το μόνο που εγγυάται
είναι η κατάργηση των περισσότερων κοινωνικών επιδομάτων. Προς τους
φτωχούς και τους ανέργους θα παίξει το ρόλο «κοινωνικού αμορτισέρ»
απορροφώντας τους κραδασμούς της οικονομικής κρίσης, συμπληρώνοντας με
ψίχουλα τα εισοδήματα των θυμάτων της.
Με τέτοιες «πλαστικές επεμβάσεις» στο υποτιθέμενο
κοινωνικό κράτος προσπαθούν για τη διατήρηση της «κοινωνικής συνοχής» ή
της «κοινωνικής ειρήνης».
Ως πότε;
Θα 'ρθει η ώρα που οι εργαζόμενοι θα πάψουν να ανέχονται
να αυξάνουν με το μόχθο τους τα κέρδη της ελληνικής πλουτοκρατίας και
με την πάλη τους θα διεκδικήσουν να διαφεντεύουν τον πλούτο που
παράγουν.
