«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» Αγώνας για το ψωμί ολόκληρης της εργατικής τάξης

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΑΝ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΥΣ

Αγώνας για το ψωμί ολόκληρης της εργατικής τάξης

Πρόταση για την κλιμάκωση του αγώνα με προκήρυξη παναττικής απεργίας από τα Εργατικά Κέντρα του Λεκανοπεδίου κατέθεσαν οι χαλυβουργοί

Σάββατο πρωί, 17 Δεκέμβρη 2011, στο ημερολόγιο των χαλυβουργών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» έγραφε: 48η ημέρα απεργίας. Σάββατο πρωί στην Ομόνοια, στο συλλαλητήριο αλληλεγγύης σε αυτό τον μεγάλο απεργιακό αγώνα, έδωσαν το «παρών» χιλιάδες εργάτες της Αττικής.

Στο κάλεσμα των απεργών, στο κέντρο της Αθήνας δίπλα στους χαλυβουργούς και στις οικογένειές τους, διαδήλωσαν εργάτες της βιομηχανίας, εμποροϋπάλληλοι, εργαζόμενοι στις τράπεζες, οικοδόμοι, φοιτητές και σπουδαστές, υπάλληλοι στις τηλεπικοινωνίες, εκπαιδευτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, εργαζόμενοι στις μεταφορές, στην ενέργεια, στον επισιτισμό, άνεργοι, συνταξιούχοι... Ηταν εδώ η Ελλάδα του αγώνα, της αλληλεγγύης, η Ελλάδα της περηφάνιας και της αξιοπρέπειας, αυτή που δεν σκύβει το κεφάλι στη βία κυβέρνησης και κεφαλαίου, που παλεύει, που ελπίζει, και μέσα από τον αγώνα της σπέρνει τα φύτρα για μια κοινωνία χωρίς ανεργία και εκμετάλλευση. Ηταν η Ελλάδα των χαλυβουργών, γιατί όπως φώναζαν χιλιάδες στόματα: «Είμαστε Ολοι Χαλυβουργοί»!
Εχοντας οι ίδιοι συνείδηση του βάρους, αυτής της μεγάλης, πολυήμερης, ταξικής αναμέτρησης οι απεργοί το έγραψαν και στο σύνθημά τους πίσω από την εξέδρα: «Για το χαλυβουργό δεν υπάρχει γυρισμός. Η νίκη των χαλυβουργών, νίκη όλων των εργαζομένων»!

«Κρατάτε γερά!»

Στην πορεία

Αυτό έχει γίνει αντιληπτό και για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων της χώρας μας. Να γιατί το σύνθημα που έγραψαν στα πανό τους οι σπουδαστές του ΜΑΣ και δεκάδων σχολών που κατέβηκαν στη διαδήλωση «Νίκη στον αγώνα των χαλυβουργών» δεν ήταν απλά μια ευχή. Είναι το γεγονός, ότι αυτός ο αγώνας κλείνει μέσα του τον αγώνα αλλά και την αγωνία όλων των εργαζομένων. Σε αυτό το εργοστάσιο πάνω στην Εθνική Οδό, 50 μέρες τώρα, αναμετριούνται δυο κόσμοι ολόκληροι. Από τη μια η βία και η εξουσία του κεφαλαίου και από την άλλη η εργατική τάξη της χώρας μας, που κάθε μέρα τη σπρώχνουν στην κόλαση.Να γιατί αυτό το πρωτόγνωρο κύμα αλληλεγγύης που φτάνει από παντού, να γιατί το σύνθημα «Κρατάτε γερά!», που ακούστηκε στην πλατεία, δεν αφορούσε μόνο στους απεργούς. Αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας μας. Αφορά τους αγώνες που δίνονται κάθε μέρα, ενάντια στις απολύσεις, στη μείωση των μισθών, στη φορολογία που γδέρνει τα εργατικά νοικοκυριά. Γιατί ο αγώνας που δίνεται σε αυτή την κόχη στην Εθνική Οδό στον Ασπρόπυργο, κρατάει μέσα του ζωντανή τη σπίθα της αντίστασης, πυρώνει τις καρδιές χιλιάδων εργατοϋπαλλήλων, φωτίζει τους μεγάλους αγώνες που κυοφορούνται και την ώρα της αντεπίθεσης των λαϊκών στρωμάτων. Και αυτό το ξέρουν καλά και οι χαλυβουργοί. Οπως το ξέρουν και οι αντίπαλοί τους. Γι' αυτό ο πρόεδρος του Σωματείου με τις πρώτες κουβέντες της ομιλίας του δήλωσε προς τους συγκεντρωμένους:«... σας δηλώνουμε ότι θα φανούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης, της στήριξης που μας δείχνετε. Θα συνεχίσουμε και θα κλιμακώσουμε τον αγώνα μας μέχρις ότου δικαιωθούνε τα δίκαια αιτήματά μας».
Η αναμέτρηση αυτή αφορά ακόμα και εκείνους τους εργαζόμενους που μέχρι τώρα, κάτω από την πίεση της εργοδοσίας, έχοντας στο σβέρκο τους τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, δεν μπήκαν στο δρόμο του αγώνα.

Πηγή έμπνευσης και δύναμης

Στις 11 π.μ. ακριβώς στην Ομόνοια άρχισαν να φτάνουν οι διαδηλωτές από τις προσυγκεντρώσεις. Πρώτοι, η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, οι σπουδαστές και φοιτητές, με τις σημαίες του ΜΑΣ και τα πανό των συλλόγων τους. Σε λίγο καταφθάνουν και οι ίδιοι οι χαλυβουργοί εργάτες και μαζί τους οι οικογένειές τους.
Ακολουθούν δεκάδες συνδικάτα, ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ: «Αλληλεγγύη στους χαλυβουργούς. Η νίκη τους θα είναι και δική μας», δηλώνει η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου, «Με ταξικό αγώνα απαντάμε στους εκβιασμούς των βιομηχάνων» συμπληρώνει η Ομοσπονδία Φαρμάκου. Καταφθάνουν τα μπλοκ από τις Λαϊκές Επιτροπές από δήμους της Αττικής: «Ανυπακοή στην πλουτοκρατία, μέτωπο λαέ για την εξουσία» δείχνουν το δρόμο που πρέπει να χαράξει ο λαός μας. Τη συμπαράστασή τους δηλώνουν και οι εργαζόμενοι του «ΑΛΤΕΡ», που και αυτοί βρίσκονται σε πολυήμερο αγώνα. Στη συγκέντρωση παραβρίσκεται μεταξύ άλλων και πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ.
Στο βήμα ανεβαίνει η πρόεδρος του Συνδικάτου Χρηματοπιστωτικού Εφη Χαλιού για να υπογραμμίσει πως «ο αγώνας των χαλυβουργών μάς δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε και το δικό μας αγώνα», για να συμπληρώσει: «Οι μισθωτοί σκλάβοι του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Εμείς που καθημερινά μετράμε δεσμίδες χαρτονομίσματα τα κέρδη των αστών. Εμείς που καθημερινά συναντάμε την απόγνωση των καταχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών. Είμαστε εδώ. Με το κλαδικό συνδικάτο μας, κόντρα στις συμβιβασμένες ηγεσίες του κλάδου, εμπνεόμαστε από το παράδειγμά τους...».
Το ίδιο καυστικός για το ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ο Γ. Σιφωνιός θα πει: «Και οι πέτρες έχουν συγκινηθεί από τον αγώνα μας, εκτός απ' αυτούς... Η ΓΣΕΕ και το ΕΚΑ δεν έχουν βρει ακόμη την... πύλη της "Χαλυβουργίας"»!

Πρόταση για παναττική απεργία

Με το σύνθημα «Εδώ, εδώ και πάλι εδώ, γιατί εμείς δε ζούμε με 500 ευρώ» οι χαλυβουργοί οδηγούν την πορεία, που ξεκίνησε από την Ομόνοια, ανέβηκε τη Σταδίου, έφτασε στο Σύνταγμα και από εκεί κατέβηκε την Πανεπιστημίου. Μπροστά στα Προπύλαια ο πρόεδρος του σωματείου επανέλαβε την πρόταση για την κήρυξη παναττικής απεργίας απ' όλα τα εργατικά κέντρα του Λεκανοπεδίου, για να κλιμακωθεί ο αγώνας και να αγκαλιάσει όλους τους κλάδους και ανανέωσε το ραντεβού στους νέους αγώνες.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΦΩΝΙΟΣ

«Να προετοιμαστούμε για σκληρούς μακρόχρονους αγώνες»

Αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία στην Ομόνοια

«Στις 48 ημέρες απεργίας μάθαμε πολλά, γίναμε πιο έμπειροι. Μπορούμε να διακρίνουμε τους πραγματικούς φίλους, να περιφρουρήσουμε τον αγώνα μας. Ξέρουμε, ότι αφού δεν μπόρεσαν να μας λυγίσουν με εκβιασμούς, τρομοκρατία, με τα τσιράκια της εργοδοσίας, θα προσπαθήσουν τώρα με φιλικά χτυπήματα στην πλάτη». Τα παραπάνω τόνισε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία» στην κεντρική ομιλία του συλλαλητηρίου.
«Εμείς, σημείωσε, ζητάμε και δεχόμαστε αλληλεγγύη από όλους τους εργαζόμενους. Αυτοί όμως που αποφασίζουν για την πορεία, κλιμάκωσή, τις μορφές του αγώνα, είναι το σωματείο της Χαλυβουργίας, και οι Χαλυβουργοί μέσα από τις συνελεύσεις τους. Κάνουνε μεγάλο λάθος όσοι νομίζουν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους Χαλυβουργούς και τον αγώνα τους για δικά τους παιχνίδια, να τους στρέψουν ενάντια στο οργανωμένο ταξικό κίνημα.
Δηλώνουμε, ότι η καλύτερη αλληλεγγύη είναι το κάθε σωματείο, ο καθένας εργάτης να οργανώσει τους συναδέλφους του στο χώρο δουλειάς του. Να μην επιτρέψουν να περάσουν τα αντεργατικά μέτρα ΕΕ - κυβέρνησης - μαύρου μετώπου. Να μεταφέρουν τη σπίθα της Χαλυβουργίας στο δικό τους χώρο δουλειάς, ενάντια σε εργοδοσία και κυβέρνηση. Κάνουνε λάθος όσοι νομίζουν ότι βοηθάνε τον αγώνα μας μόνο με μεγάλα λόγια, όταν στους χώρους δουλειάς τους, δέχονται αδιαμαρτύρητα τα αντεργατικά μέτρα. Συνδιαλέγονται και συμβιβάζονται με την εργοδοσία, και μετά έρχονται να κάνουν το δάσκαλο στους Χαλυβουργούς».
«Μπροστά μας έρχεται βαρύς χειμώνας. Πρέπει να προετοιμαστούμε για μεγάλους, σκληρούς και μακρόχρονους αγώνες. Το μαύρο μέτωπο ΕΕ, εργοδοσίας μαζί με τη μαύρη κυβέρνησή του δεν αντιμετωπίζεται με κοινωνικούς διαλόγους. Θέλει αγώνες σαν της Χαλυβουργίας, σε όλους τους κλάδους, σε κάθε εργοστάσιο και επιχείρηση, που να στηρίζεται από όλους τους εργαζόμενους όπως των Χαλυβουργών» τόνισε σε άλλο σημείο.
«Η ανάπτυξη για την οποία μιλάνε δεν αφορά εμάς τους εργάτες. Ο Μάνεσης και κάθε Μάνεσης μας ζητούσαν να δουλεύουμε με λιγότερους μισθούς και μεροκάματα και όταν βγάζανε πολλά κέρδη. Τα κέρδη τους δεν τα μοιραστήκαμε. Η χαλυβουργία μέχρι το 2008 είχε 550 εκατομμύρια κέρδη και τώρα λένε ψέματα ότι έχουν χασούρα λόγω της κρίσης, η οποία δημιουργήθηκε από την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων» επισήμανε ο συνδικαλιστής.
Καταλήγοντας στην ομιλία αναφέρθηκε σε όσα ακούγονται από πολλές πλευρές και διάφορες συμβουλές τονίζοντας: «Λέμε σε όλους αυτούς τους συμβουλάτορες, ότι εμείς οι Χαλυβουργοί είμαστε ψημένοι εκεί που λιώνει το ατσάλι. Είμαστε ατσαλωμένοι, δύσκολοι για τα δόντια τους. Δουλεύουμε μέσα στη φωτιά και το σίδερο με ήδη χαμηλά μεροκάματα και μισθούς, κάτω από επικίνδυνες και άθλιες συνθήκες. Με τον ιδρώτα μας και τους νεκρούς μας έβγαλαν πολλά πλούτη. Από εμάς πλούτισαν πολλοί, ο Μάνεσης, οι κατασκευαστές, οι εργολάβοι, εμείς γίναμε φτωχότεροι και τώρα θέλουν να μας κάνουν ακόμα πιο φτωχούς. Αυτά είναι που μας ξεσήκωσαν».

από : ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ