Ζυγίζετε τα χρυσαφικά σας πριν τα δώσετε ενέχυρο!

Ο κ. Ευ. Βενιζέλος, δήλωσε:
«Είμαι εξουθενωμένος»...
Σχόλιο στήλης:
«Βαγγέλη, κουράγιο»...

Από τη μια η Ελλάδα των μνημονίων.
Με τους πιο πλούσιους εφοπλιστές στον κόσμο.
Με τους πλέον επιδοτούμενους τραπεζίτες της υφηλίου.
Που οι πλουτοκράτες της φιγουράρουν σε όλα τα «καθωσπρέπει» ιλουστρασιόν περιοδικά του πλανήτη.

*

Από την άλλη η Ελλάδα των μνημονίων,
που στα σχολειά μετά από τις φωτοτυπίες (αντί βιβλίων) μοιράζονται πλέον και κουπόνια σίτισης για τα εξαντλημένα από την ασιτία παιδιά!
Η Ελλάδα που κατάντησαν το λαό της να βιώνει ζωή με... ενέχυρο και που η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή μπροστά στο κύμα εκποίησης των τιμαλφών των λαϊκών νοικοκυριών φτάνει να εκδίδει ανακοινώσεις προς το λαό για το πώς θα... ζυγίζει τα χρυσαφικά και τα ασημικά του σπιτιού πριν τα ξεπουλήσει στους σαράφηδες!
Η Ελλάδα που την κυβερνά το μαύρο μέτωπο του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ.

***

Σ' αυτή λοιπόν την Ελλάδα,
μετά από τρία χρόνια «σωτηρίας»,
δεν τίθεται πλέον θέμα «αν» και «πόσα» νέα αδυσώπητα, αδίστακτα, βάρβαρα μέτρα θα φορτωθούν από τα κόμματα της πλουτοκρατίας στις πλάτες των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων.
Αυτό για τους συγκυβερνώντες έχει λυθεί! Ιδού πώς:

• Τα πακέτα των μέτρων θα είναι αλλεπάλληλα.
• Η λιτότητα υπερδεκαετής.
• Οι απολύσεις αθρόες.
• Οι μισθοί Κίνας και οι συντάξεις πείνας.

***

Αυτά - επαναλαμβάνουμε - για τους «σωτήρες» μας είναι λυμένα!
Αλλη είναι η... εκκρεμότητα.
Εκείνο που ακόμα εκκρεμεί, αυτό που αποτελεί το μέγα ζητούμενο, εκείνο που σφόδρα τους απασχολεί, το θέμα για το οποίο κάθε βράδυ καταναλώνουν όλη τη σπιρτάδα τους οι «αναλυτές» των καναλιών είναι τούτο: Ποιος θα τα επιβάλει και ποιος θα τα εφαρμόσει!

*

Προσοχή:
Οχι το «αν» θα τα επιβάλει, αλλά το «ποιος»!
Οχι το «αν» θα τα ψηφίσει, αλλά το «ποιος»!
Οχι το «αν» θα τα εφαρμόσει, αλλά το «ποιος»!

*

Θαυμάστε:

α) Για τον υπουργό Οικονομικών, Ευαγ. Βενιζέλο, τα νέα μέτρα πρέπει να επιβληθούν είτε από κυβέρνηση που θα «σχηματιστεί έπειτα από νωπή εντολή του ελληνικού λαού» είτε με «κοινή συμφωνία» των κομμάτων της μαύρης συμμαχίας.

β) Για την υπουργό Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, η σφαγή του λαού πρέπει να ανατεθεί στην κυβέρνηση Παπαδήμου μέσω της «παράτασης του βίου» της.

γ) Για τον αναπληρωτή τομεάρχη Οικονομίας της ΝΔ, Χρήστο Σταϊκούρα, τα νέα μέτρα είναι δεδομένα, αφού όπως δήλωσε θα χρειαστεί «μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή» και θα πρέπει να τα «συναποφασίσει με τους εταίρους» μία «κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή».

δ) Για τον Γ. Κατατζαφέρη η λεηλασία του λαού πρέπει να ανατεθεί στην κυβέρνηση Παπαδήμου με «παράταση της θητείας» της και «αλλαγή» της δομής της.

ε) Για τον Λ. Παπαδήμο πρέπει να είναι αυτή η κυβέρνηση που θα πάρει «όσα μέτρα χρειαστούν».

*

Οι αποφάσεις τους, δηλαδή, είναι ειλημμένες.
Το θύμα τους δεδομένο.
Και το θράσος, ο κυνισμός, η ξετσιπωσιά, η ωμότητά τους, πέρα από κάθε όριο.
Το μόνο που αναζητούν πια τα κόμματα της μαύρης συμμαχίας μαζί με τους κλακαδόρους και τους «παπαγάλους» τους
- και το λένε απροκάλυπτα -
είναι το χρώμα της στολής του δήμιου που θα σηκώσει το τσεκούρι για να κόψει μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές!

*

Αυτή είναι η «αγωνία», αυτά είναι τα «διλήμματα» με τα οποία προτείνουν στο λαό να πορευτεί το επόμενο διάστημα.
Ιδού, λοιπόν, λαέ, αποφάσισε:
Θες νέους φόρους, νέα χαράτσια, νέες περικοπές, κι άλλη φτώχεια, κι άλλη δυστυχία, κι άλλη εξαθλίωση με παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου ή μετά από εκλογές;
Πώς θέλεις λαέ να σε εξανδραποδίσουν;
Τι πιστεύεις για τους δημίους σου;
Είναι αρκετά ισχυροί να σε ξεκάνουν σήμερα, με την κυβέρνηση Παπαδήμου, ή μήπως θα είναι καλύτερα - για τους δημίους σου - να σε ξεκάνουν με μια κυβέρνηση που θα προκύψει με «νωπή εντολή αίματος»;

*

Ιδού η δημοκρατία τους!
Στην οποία ένα είναι βέβαιο:
Αν ο λαός δεν ξεσηκωθεί, αν δεν εξεγερθεί, αν δεν οργανωθεί φτιάχνοντας το δικό του μέτωπο απέναντι στο μέτωπο των εκτελεστών του, αν αντί να τους σαρώσει φοβηθεί και αν αντί να αντεπιτεθεί υποταχτεί στα «διλήμματα» των ταξικών σφαγιαστών του,
τότε το τσεκούρι, επειδή αυτή τη φορά δεν υπάρχουν ούτε μισθοί, ούτε συντάξεις, ούτε παροχές για να κόψει, θα κόψει κεφάλια...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

«Τα διδάγματα της κρίσης»

«Για να βγει κέρδος από μια επιχείρηση, πρέπει να πουληθούν τα εμπορεύματα, να βρεθούν αγοραστές. Και αγοραστής πρέπει να είναι κατ' ανάγκην όλη η μάζα του πληθυσμού, γιατί οι τεράστιες επιχειρήσεις παράγουν βουνά ολόκληρα από προϊόντα.

*

Σ' όλες όμως τις κεφαλαιοκρατικές χώρες τα εννιά δέκατα του πληθυσμού αποτελούνται από φτωχούς: από εργάτες που παίρνουν ένα πενιχρότατο μεροκάματο, από αγρότες που, στη μεγάλη τους μάζα, ζουν χειρότερα κι από τους εργάτες.

*

Και να που, όταν η μεγάλη βιομηχανία σε περίοδο άνθησης παίρνει φόρα, για να παράγει όσο το δυνατό περισσότερα, ρίχνει στην αγορά τόσο μεγάλη ποσότητα προϊόντων, που δεν είναι σε θέση να τα πληρώσει η φτωχή πλειονότητα του λαού.

*

Αυξάνει ολοένα ο αριθμός των μηχανών, των εργαλείων, των αποθηκών, των σιδηροδρόμων κ.τ.λ., όμως, από καιρό σε καιρό διακόπτεται αυτή η αύξηση, γιατί η μάζα του λαού, για την οποία, σε τελευταία ανάλυση, προορίζονται όλοι αυτοί οι βελτιωμένοι τρόποι παραγωγής, παραμένει σε φτώχεια τέτοια, που φτάνει τα όρια της εξαθλίωσης.

*

Η κρίση δείχνει ότι η σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να παράγει ασύγκριτα περισσότερα προϊόντα για την καλυτέρευση της ζωής όλου του εργαζόμενου λάου, αν δεν είχαν αρπαχτεί η γη, τα εργοστάσια, οι μηχανές κ.τ.λ. από μια χούφτα ατομικούς ιδιοχτήτες, που βγάζουν εκατομμύρια από τη λαϊκή εξαθλίωση.

*

Η κρίση δείχνει ότι οι εργάτες δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στην πάλη για μερικές παραχωρήσεις από μέρους των κεφαλαιοκρατών: στην περίοδο της αναζωογόνησης της βιομηχανίας μπορούν να καταχτηθούν τέτοιες παραχωρήσεις (...) όμως επέρχεται η κρίση και οι κεφαλαιοκράτες όχι μόνο παίρνουν πίσω τις παραχωρήσεις που έκαναν, αλλά και επωφελούνται από την αδυναμία των εργατών για να κατεβάσουν ακόμα πιο πολύ τα μεροκάματα.

*

Κι αυτό θα συνεχίζεται αναπότρεπτα, ώσπου οι στρατιές του σοσιαλιστικού προλεταριάτου να γκρεμίσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου και της ατομικής ιδιοχτησίας».

*

(Β. Ι. ΛΕΝΙΝ, απόσπασμα από το άρθρο «Τα διδάγματα της κρίσης», δημοσιεύτηκε στην «Ισκρα» τον Αύγουστο του 1901, «Απαντα», τόμος 5ος, σελ. 85 - 86, έκδοση «Σύγχρονη Εποχή»).

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ