21ο ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΚΝΕ Φόρος τιμής και υπόσχεση για ανυποχώρητο αγώνα

21ο ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΚΝΕ

 

Λυκόρραχη. Κυριακή μεσημέρι. Τα τζιτζίκια σπάνε την απόλυτη σιωπή. Ψηλά από το μνημείο του ΔΣΕ στο ύψωμα της Γουστερίτσας, ο νεολαίος διαβάζει τον όρκο του μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

«Εγώ, παιδί του λαού της Ελλάδας και μαχητής του ΔΣΕ,
ορκίζομαι να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι» (...)
«Και στην υπηρεσία του ιδανικού μου
θέτω το όπλο μου και τη ζωή μου...»
«Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός», «Η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη».
Οι όρκοι του σήμερα, συνέχεια του χθες, δίνονται από τους χιλιάδες παρόντες, αποφασισμένους να κρατήσουν ανοιχτό το δρόμο που χαράχθηκε με αίμα και θυσίες, να τραβήξουν μέχρι το τέλος, για την οριστική Νίκη του λαού, με την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Εκεί, στη Λυκόρραχη (Κεφαλοχώρι) της Κόνιτσας, με την κεντρική ομιλία από τον Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Θοδωρή Χιώνη, κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις του 21ου αντιιμπεριαλιστικού διήμερου της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε με βάση συνάντησης και εξορμήσεων, την κατασκήνωση στις όχθες του Αλιάκμονα, στο Νεστόριο της Καστοριάς.
Χιλιάδες νέες και νέοι, από κάθε γωνιά της χώρας, συμμετείχαν στο 21ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ που έγινε στο Γράμμο και στο Βίτσι, με σύνθημα «Αγώνας - Ρήξη - Ανατροπή, η ιστορία γράφεται με πάλη ταξική». Μέσα από μαθήματα Ιστορίας που οργανώθηκαν στο χώρο, μέσα από την ξενάγηση στην έκθεση φωτογραφιών και αντικειμένων από την ηρωική δράση του ΔΣΕ, έμαθαν περισσότερα στοιχεία για την τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ, για την κορυφαία μορφή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα του 20ού αιώνα.
Συζήτησαν τα συμπεράσματα που βγαίνουν και την επικαιρότητά τους στις σύγχρονες συνθήκες, που και πάλι ο λαός πρέπει να επιλέξει: την υποταγή ή την οργάνωση της πάλης για την αντεπίθεση, με εμπνευστή και καθοδηγητή το ΚΚΕ.

Οι εκδηλώσεις

Στο πλαίσιο του διημέρου, το απόγευμα του Σαββάτου, πραγματοποιήθηκε μεγάλη εκδήλωση στο Βατοχώρι της Φλώρινας, εκεί όπου τον Αύγουστο του 1949, σκοτώθηκε ο υποστράτηγος του ΔΣΕ Νίκος Θεοχαρόπουλος, ο θρυλικός Σκοτίδας. Τιμώντας τον ίδιο και στο πρόσωπό του τους χιλιάδες μαχητές του ΔΣΕ, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έστησαν την προτομή του στην είσοδο του χωριού και εντοίχισαν μαρμάρινη πλάκα στο σημείο που τραυματίστηκε θανάσιμα, λίγα μέτρα πιο πάνω.
Την Κυριακή, με την εκδήλωση στη Λυκόρραχη, που ολοκληρώθηκε με το προσκλητήριο στη μνήμη των νεκρών μαχητών και μαχητριών που έπεσαν στις μάχες στο Γράμμο και στο Σμόλικα, τιμήθηκαν οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, άνδρες και γυναίκες, απλοί μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ. Στην πλειοψηφία τους νέα κορίτσια και αμούστακα αγόρια, που πολέμησαν, αντιπαρατέθηκαν με ηρωισμό και αυταπάρνηση με τις κατά πολύ υπέρμετρες δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού, της Εθνοφυλακής, της Αστυνομίας και των ΜΑΥδων. Τιμήθηκαν όσοι μέσα σε αφάνταστα δύσκολες συνθήκες, συνέχισαν την παράνομη δράση και την ενίσχυση και στήριξη του ΔΣΕ.

Στην κατασκήνωση

Στην κατασκήνωση, όπου στήθηκε μια μεγάλη νεανική πολιτεία, οι νεολαίοι της ΚΝΕ, οι φίλοι της οργάνωσης, διασκέδασαν, συμμετείχαν στο τουρνουά μπάσκετ, κολύμπησαν στα νερά του Αλιάκμονα, χόρεψαν στους ρυθμούς παραδοσιακών και λαϊκών τραγουδιών κ.ά.
Χιλιάδες νεολαίοι στέλνουν μήνυμα ξεκάθαρο: Μια νέα γενιά αγωνιστών, ανυπότακτη, εμπνευσμένη από τις αγωνιστικές παραδόσεις και την προσφορά του ΚΚΕ, με προσήλωση στα δίκια του λαού και την επαναστατική αποστολή της εργατικής τάξης, είναι εδώ, αποφασισμένη. Μαζί με το ΚΚΕ, οργανώνει τον αγώνα των παιδιών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, συγκεντρώνει δυνάμεις για την αντεπίθεση και την επαναστατική ανατροπή.
Στις εκδηλώσεις παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου Δημήτρη Γόντικα και Κώστα Αβραμόπουλο.

Φόρος τιμής και υπόσχεση για ανυποχώρητο αγώνα

Με μεγάλη συγκέντρωση στη Λυκόρραχη Ιωαννίνων ολοκληρώθηκαν την Κυριακή οι εκδηλώσεις του Διημέρου

Με κόκκινες σημαίες, πανό και συνθήματα γέμισε την Κυριακή η Λυκόρραχη, το Κεφαλοχώρι όπως λέγεται σήμερα, καθώς εκεί κορυφώθηκε το 21ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ. Οι πρώτες οργανώσεις, που έφτασαν από το πρωί στο χωριό, επισκέφθηκαν το μνημείο που έχει στηθεί από το ΚΚΕ στο ύψωμα στο οποίο βρέθηκε και ανακατασκευάστηκε το πολυβολείο του ΔΣΕ. Αφησαν τα λουλούδια τους και στάθηκαν δίπλα στο σκουριασμένο τμήμα του πολυβόλου πριν επιστρέψουν στην πλατεία του χωριού. Από τα μεγάφωνα ξεδιπλώνονταν συνεχώς πλευρές της Ιστορίας του ΔΣΕ, του τιτάνιου αγώνα του απέναντι σε έναν πάνοπλο αντίπαλο, του δίκιου και της ηθικής που αποπνέει η δράση του.«Εγώ, παιδί του λαού της Ελλάδας και μαχητής του ΔΣΕ, ορκίζομαι να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι...». Τα λόγια του όρκου του μαχητή του ΔΣΕ φτάνουν στην πλατεία από το ύψωμα του παλιού πολυβολείου. Τα φέρνει στα αυτιά των συγκεντρωμένων ο αέρας, όπως άλλοτε έφερνε τα μηνύματα από τα χωνιά των μαχητών και των μαχητριών. Οι νέοι και οι νέες στην πλατεία, ορκίζονται κι αυτοί, με τα συνθήματα, με τις σημαίες και τα πανό τους, το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα που πήραν οι μαχητές και οι μαχήτριες του ΔΣΕ να τον βαδίσουν κι αυτοί. «Για του λαού τη νίκη στη μάχη πάντα πρώτοι, όρκος στη μνήμη του καπετάνιου Γιώτη»...

Τιμάμε τους ήρωες του ΔΣΕ - Διδασκόμαστε για τις αυριανές μάχες

Ο Θ. Χιώνης στο βήμα της συγκέντρωση στη Λυκόρραχη

Στο βήμα ανεβαίνει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Χιώνης, για την κεντρική ομιλία και μεταξύ άλλων, τονίζει: «Οι μαχητές και οι μαχήτριες του ΔΣΕ που πολέμησαν με πρωτοφανέρωτη τόλμη, που πότισαν με το τίμιο και ανυπότακτο αίμα τους τούτα τα βουνά, ήταν σίγουροι ότι η θυσία τους δε θα πάει χαμένη. Οτι η ταξική πάλη δε θα τελειώσει μαζί τους, αλλά θα ριζώσει πιο βαθιά την επαναστατική σπορά. Οτι το Κόμμα θα τραβήξει μπροστά. Και μια από τις αποδείξεις είναι ότι εμείς μετά από τόσα χρόνια βρισκόμαστε εδώ και τους τιμάμε. Εχοντας πλήρη συναίσθηση ότι στη ζωή, στην πράξη, στις ανηφόρες και στις κατηφόρες του αγώνα για τη λευτεριά από τη μισθωτή σκλαβιά, ο οποίος δεν είναι εύκολος, δεν είναι ευθύγραμμος, κόντρα σε κάθε δυσκολία και τραβώντας πάντα μπροστά, τιμάμε τους νεκρούς του λαού και του Κόμματός μας.Γιατί όσο περήφανοι μπορεί να νιώθουμε άλλο τόσο δύσκολο είναι να τιμήσεις όχι με λόγια αλλά με πράξεις τις ρίζες σου, να τιμήσουμε δηλαδή την καταγωγή μας, ότι είμαστε φυσικά και πολιτικά εγγόνια και δισέγγονα μπουρλοτιέρηδων, γεμιτζήδων, σαμποτέρ, πολυβολητών, οπλιτών, αλλά και όλων των μαχητών στα μετόπισθεν, των νοσοκόμων και όλων των υπηρεσιών που χωρίς αυτές δεν θα μπορούσε να σταθεί ο μαχητής με το όπλο στο χέρι.
Στα ραντεβού μας με την Ιστορία, με τους προγόνους μας σκεφτόμαστε και συζητάμε για το μέλλον. Αυτό ήθελαν κι αυτοί. Τα ανταμώματά μας σε τούτα τα μέρη δεν είναι μουσειακές εκδηλώσεις. Κάθε φορά ψηλώνουμε ένα μπόι. Μέσα από τη γνώση σφυρηλατούμε τη θέλησή μας να συνεχίσουμε για την ολοκλήρωση και τη νίκη των ιδανικών για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους οι μαχητές του ΔΣΕ. Να ανταποκριθούμε και να συνεχίσουμε τις ηρωικές και επαναστατικές παραδόσεις του κόμματός μας, του ΚΚΕ. Η ΚΝΕ είναι σχολείο αγωνιστών επαναστατών και η Ιστορία του Κόμματός μας είναι από τα καλύτερα μαθήματα. Ενα από τα βασικά ώστε να προετοιμαζόμαστε θεωρητικά, πολιτικά αλλά και οργανωτικά για τα σημερινά, πολύ περισσότερο για τα αυριανά καθήκοντα του αγώνα, για τις μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας, για να ανταποκριθούμε σε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης και μέχρι τέλους για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος».

Προσκλητήριο νεκρών και προσκύνημα στο μνημείο

Ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών, με ονόματα μαχητών και μαχητριών που έπεσαν στις μάχες στην περιοχή και κατάγονταν από τα χωριά του Σμόλικα και του Γράμμου. Ο κατάλογος αν και ενδεικτικός, είναι μακρύς. Το χειροκρότημα συνεχίζεται όσο ο κατάλογος ξεδιπλώνεται, δυναμώνει όσο προστίθενται ονόματα από την ίδια οικογένεια: τέσσερις, πέντε, εφτά νεκροί συγγενείς. Μέτρημα που δυσκολεύεται κανείς να κρατήσει. Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους βρίσκονται και συγγενείς των νεκρών μαχητών, ζωντανή απόδειξη όσων είχε αναφέρει λίγο νωρίτερα στην ομιλία του ο Θ. Χιώνης, που έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην τεράστια προσφορά των χωριών και των κατοίκων τους στον αγώνα του ΔΣΕ, προσφορά όχι μόνο μαχητών, αλλά και τροφίμων, ρουχισμού κι όλων των απαραίτητων υλικών για το ΔΙΚΟ τους στρατό, όπως έλεγαν.Ενός λεπτού σιγή. Στη μνήμη όλων αυτών που πότισαν τα βουνά, τις πλαγιές και τις κορφές τους με το αίμα τους. Προς τιμήν αυτών που έθεσαν το όπλο τους και τη ζωή τους στην υπηρεσία του λαού. Τη λήξη της σιωπής σημαίνουν οι ριπές που ακούγονται από το ύψωμα. Βροντάει ξανά το βουνό προς τιμήν αυτών που γεννήθηκαν και έζησαν, πολέμησαν και χάθηκαν στα χώματά του.
Το προσκύνημα στο μνημείο συνεχίστηκε με κατάθεση στεφανιού από τον Γραμματέα της ΚΝΕ. Η μια μετά την άλλη, οι Οργανώσεις της ΚΝΕ από όλη την Ελλάδα πήραν την ανηφόρα για να φτάσουν στο ύψωμα, να καταθέσουν λίγα λουλούδια και να επαναλάβουν το σύνθημα του 21ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου: «Αγώνας - Ρήξη - Ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική».

Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στο δρόμο προς το μνημείο του ΔΣΕ

 

Τιμή στον υποστράτηγο Σκοτίδα

Εκδήλωση στο Βατοχώρι της Φλώρινας έγινε το απόγευμα του Σαββάτου

Από τη συγκέντρωση στο Βατοχώρι, εκεί που στήθηκε η προτομή του Νίκου Θεοχαρόπουλου (Σκοτίδα), υποστράτηγου του ΔΣΕ

«ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ - ΟΠΛΑ - ΔΣΕ, δόξα και τιμή στο ΚΚΕ». Το σύνθημα αντήχησε από το Βατοχώρι της Φλώρινας ως το Μάλι Μάδι. Εκατοντάδες νεολαίοι, το απόγευμα του Σαββάτου, συμμετείχαν στην εκδήλωση που έγινε στο Βατοχώρι της Φλώρινας, για να τιμήσουν τον Νίκο Θεοχαρόπουλο (Σκοτίδα) υποστράτηγο του ΔΣΕ που σκοτώθηκε εκεί στις 11 Αυγούστου του 1949.Προς τιμή του, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, έστησαν την προτομή του στην αυλή του πετρόχτιστου δημοτικού σχολείου που στέκει ερειπωμένο, και 100 μέτρα πιο πάνω στο σημείο που τραυματίστηκε θανάσιμα, εντοίχισαν μαρμάρινη πλάκα. Τα αποκαλυπτήρια των δύο μνημείων έκανε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Θ. Χιώνης.
Στην εκδήλωση που έγινε στην αυλή του σχολείου, στην είσοδο του χωριού, μίλησε ο Κώστας Σταμπολίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας. Αναφέρθηκε στη συνεισφορά του Νίκου Θεοχαρόπουλου, υπόδειγμα αγωνιστή, κομμουνιστή, που αναδείχθηκε σε μια από τις μορφές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, πρότυπο λαϊκού ηγέτη που με τη δράση του και τη στάση του δικαιωματικά κατέκτησε περίοπτη θέση που κοσμεί το Πάνθεον της ιστορίας του επαναστατικού λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος.
Ο Κ. Σταμπολίδης αναφέρθηκε επίσης στις κορυφαίες μάχες που έγιναν στην περιοχή, στον περίφημο ελιγμό (Αύγουστο του 1948) μέσα από τον οποίο, οι δυνάμεις του ΔΣΕ πέρασαν από το Γράμμο στο Βίτσι και σε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ΔΣΕ, τη νίκη του στο Μάλι Μάδι στις 13 Σεπτέμβρη του 1948, που προκάλεσε εσωτερικούς τριγμούς όχι μόνο στην κυβερνητική σταθερότητα αλλά και στην ηγεσία του στρατεύματος.
«Το παράδειγμα της πολιτικής και ένοπλης πάλης του λαού, αποτελεί το καλύτερο μάθημα αγωνιστικής διαπαιδαγώγησης στις συνθήκες της οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης», σημείωσε. Και κατέληξε: «Νέα προβλήματα στέκουν μπροστά μας σήμερα, αύριο, μπροστά στο εργατικό, το κομμουνιστικό κίνημα θα τεθούν ακόμα πιο δύσκολα, πιο μεγάλα, πιο σύνθετα προβλήματα. Αυτό που έχει σημασία είναι να έχουμε πλήρη ετοιμότητα και ικανότητα να ανταποκριθούμε σε μια απότομη στροφή του κινήματος, σε μια στασιμότητα αλλά και σε ένα πρωτοφανέρωτο φούντωμα που κι έτσι κι αλλιώς θα έρθει».
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων, από τον Κ. Αβραμόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και το Θ. Χιώνη Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ.

«Διδασκόμαστε από την Ιστορία του ΔΣΕ»

Εκατοντάδες νεολαίοι επισκέφθηκαν την έκθεση ιστορικών ντοκουμέντων και αντικειμένων, αφιερωμένη στον ΔΣΕ

Από το εσωτερικό της έκθεσης: Στο τραπέζι διακρίνονται σφαίρες, κάλυκες, θραύσματα από οβίδες, τμήματα από τα πολυβόλα και τα «πάντσερ» των μαχητών, κ.ά.

Μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και δίψα να γνωρίσουν τους ένδοξους αγώνες του ΔΣΕ κατά τη διάρκεια της τρίχρονης εποποιίας του, από την ίδρυση και τη λειτουργία του, τις ιστορικές μάχες στο Γράμμο και στο Βίτσι, την τελική έκβαση της μάχης, έως το έργο του στις ελεύθερες περιοχές, εκδήλωσαν εκατοντάδες νέοι και νέες που επισκέφθηκαν την έκθεση ιστορικών ντοκουμέντων και αντικειμένων που λειτούργησε στο χώρο της κατασκήνωσης κατά τη διάρκεια του διημέρου. Οι νέοι και οι νέες είχαν την ευκαιρία όχι μόνο να διδαχθούν από το μεγαλείο του αγώνα των μαχητών και των μαχητριών του ΔΣΕ, αλλά και να βγάλουν πολύτιμα συμπεράσματα για τους αγώνες του σήμερα, για την ανάγκη που υπάρχει ο λαός να παλέψει για έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς εκμετάλλευση, για τη Λαϊκή Εξουσία.«Για εμάς που είμαστε σε μικρότερη ηλικία και μεγαλώσαμε σε συνθήκες που ουσιαστικά δε γνωρίσαμε το Σοσιαλισμό, μέσα από αυτή την έκθεση, όχι μουσειακά, αλλά ουσιαστικά, εμπνεόμαστε για τους αγώνες που έδωσαν οι μαχητές του ΔΣΕ για τη Λαϊκή Εξουσία. Πήραμε πάρα πολλά παραδείγματα για το πώς θα πρέπει να είναι οι αγώνες σήμερα, την πίστη και την πειθαρχία που θα πρέπει να έχουμε στις δυνάμεις μας. Πιο συγκεκριμένα, μας έβαλε την ευθύνη στην πλάτη, να εκπληρώσουμε τον όρκο που έδωσαν τότε, σήμερα», λέει χαρακτηριστικά ο Θανάσης, μαθητής από την Πάτρα. Λίγο πιο πέρα, ο Παναγιώτης, από τον Πύργο Ηλείας, είπε: «Σε τέτοιους καιρούς το να βλέπει κανείς το μεγαλείο αυτών των ανθρώπων, είναι παράδειγμα για τη νέα γενιά που θέλει να παλέψει. Κι αν η νέα γενιά θέλει να έχει ιδανικά, κάποτε έλεγαν, ή με τις αλυσίδες ή με τα όπλα. Απλοί άνθρωποι μέσα από την πίεση που υπήρχε για επιβίωση, για καλύτερους όρους ζωής, κατάφεραν ελιγμούς, επιβίωσαν στα βουνά, κέρδισαν έναν εθνικό στρατό χιλιάδων στρατιωτών. Το σχολείο του ΔΣΕ είναι απερίγραπτο». Πιο δίπλα, η Λίνα που ταξίδεψε από την Κρήτη συμπληρώνει: «Εδώ, μετά από όλους τους αγώνες που δώσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, στους δρόμους, στα σωματεία, στις γειτονιές, στα αμφιθέατρα, στην εκλογική μάχη, έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε ένα σπουδαίο μάθημα. Από μία περίοδο που η ταξική πάλη κορυφώθηκε σε τέτοιο βαθμό που οι άνθρωποι πήραν κυριολεκτικά την υπόθεση στα χέρια τους. Οι σκληρές μάχες που δόθηκαν τότε, είναι μία ευκαιρία για αντλήσουμε συμπεράσματα. Οι αγώνες των μαχητών και των μαχητριών του ΔΣΕ δεν είναι μνημειακή ιστορία. Αποτελούν για εμάς τους νέους ανθρώπους πηγή έμπνευσης, διαπαιδαγώγησης για τη συνέχιση του αγώνα. Για την συνέχιση των ιδανικών του ΔΣΕ, που είναι και δικά μας ιδανικά».

Τουρνουά μπάσκετ

Τα αίματα άναψαν για τα καλά στο φετινό τουρνουά μπάσκετ που διεξήχθη το πρωί του Σαββάτου, με τη συμμετοχή των Οργανώσεων να ξεπερνά κυριολεκτικά κάθε προηγούμενο. Τα συνθήματα έπεφταν βροχή, όπως και τα στοιχήματα από τους συντρόφους που κατέκλυσαν τον αγωνιστικό χώρο. Η ευγενής άμιλλα, μετά από σχεδόν πέντε ολόκληρες ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο, ανέδειξε νικήτρια ομάδα την Οργάνωση της Πελοποννήσου, από την Οργάνωση της ΣΤΕΦ Αθήνας που ήρθε στη δεύτερη θέση.

 

Παιχνίδια και βουτιές στον Αλιάκμονα

Με την εμφάνιση των πρώτων αχτίδων του ήλιου και ήδη νεολαίοι βρίσκονται στον Αλιάκμονα, για να απολαύσουν τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού, που διασχίζει όλο το μήκος της κατασκήνωσης. Τα παιχνίδια και οι βουτιές στις όχθες του ποταμού έδωσαν και πήραν δίνοντας μία ανάσα δροσιάς και ξεγνοιασιάς στους νεολαίους που δε σταμάτησαν να παίζουν με το νερό σχεδόν μέχρι και τη δύση του ήλιου.

 

 

 

 

Γλέντησαν και χόρεψαν με την ψυχή τους

Με ζωντάνια, κέφι και χορό, τα νιάτα της ΚΝΕ γλέντησαν με την ψυχή τους και τα δύο βράδια του διημέρου κάτω από τους ήχους παραδοσιακών τραγουδιών, από τοπικό συγκρότημα (το βράδυ της Παρασκευής), αλλά και ρεμπέτικων τραγουδιών με συντρόφους από το συγκρότημα της ΚΝΕ (το βράδυ του Σαββάτου)...

 

 

 

 

 

 

«Ποτέ δεν κόπηκε στη μέση το τραγούδι»

 

Με τους ήχους της «Διεθνούς» και τους κατασκηνωτές όρθιοι στο άκουσμά της να υψώνουν τη γροθιά τους, ολοκληρώθηκε το αφιέρωμα στο ΔΣΕ το βράδυ του Σαββάτου. Στην εκδήλωση, εκτός από αντάρτικα τραγούδια, ακούστηκαν ποιήματα και αποσπάσματα από κείμενα-μαρτυρίες των ίδιων των μαχητών και των μαχητριών. Λόγια αυτών που στάθηκαν «νικητές και στην ήττα», μαρτυρίες όσων ήταν «στους σκυφτούς τα παλικάρια», όπως αυτά αποτυπώθηκαν στις σελίδες των εφημερίδων και των εντύπων του ΔΣΕ. «Δεκαπέντε χρόνια μας σκοτώνουν και δεκαπέντε χρόνια ελπίζουμε. / Δεκαπέντε χρόνια τραγουδήσαμε και ζήσαμε. Πού 'ναι λοιπόν τα δικά σας τραγούδια;», το ερώτημα του ποιητή άνοιξε την εκδήλωση. Και τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δεν το άφησαν χωρίς απάντηση. Βεβαίωσαν για μια ακόμη φορά τον αντίπαλο και τις απαίσιες κραυγές του, το μόνο «τραγούδι» που βγήκε ποτέ από τα δικά τους χείλη: Οσο κι αν έχει αργήσει «τούτη άνοιξη», όσο κι αν έχει καθυστερήσει «τούτο το καλοκαίρι», το δικό μας το τραγούδι «ποτέ δεν κόπηκε στη μέση». Κι ούτε θα κοπεί αφού είναι αυτοί οι ίδιοι που το συνεχίζουν.

Ενα διαφορετικό μάθημα...

Διαφορετικό από αυτό που έχουν συνηθίσει, στη μορφή και στο περιεχόμενο, ήταν το «μάθημα» για τους μαθητές και τις μαθήτριες που παρακολούθησαν τη συζήτηση για την Ιστορία του ΔΣΕ, που πραγματοποίησε η Οργάνωση της Κεντρικής Μακεδονίας το απόγευμα της Παρασκευής στο χώρο της κατασκήνωσης. Χωρίς έδρα και θρανία, κάτω από τα δέντρα και δίπλα στο ποτάμι, οι μαθητές και οι μαθήτριες είχαν την ευκαιρία να ακούσουν, να ρωτήσουν, να μάθουν για τις σημαντικότερες στιγμές της δράσης του ΔΣΕ.Στο τέλος της συζήτησης έπαιξαν «κρυμμένο θησαυρό»: Ψάχνοντας μέσα από αινίγματα και γρίφους, βρήκαν κρυμμένο στο χώρο τον όρκο του μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού.