Τι μπορεί να παράγει η Ελλάδα;

-- Μιλώντας στις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι η Ελλάδα έχει μόνο «τουρισμό, ελαιόλαδο, τζατζίκι και... σουβλάκια». Είναι έτσι;

Στη διάρκεια μιας εκ των ομιλιών του στις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στην Αργεντινή, σπεύδοντας όμως να διευκρινίσει ότι η Ελλάδα δεν της μοιάζει, καθώς «δεν έχει αυτόνομη νομισματική πολιτική, ούτε παραγωγική αυτάρκεια», ενώ σύγκρινε τα «χιλιόμετρα καλλιεργήσιμης γης της Αργεντινής και τα κοπάδια με τις χιλιάδες αγελάδες», με την παραγωγή της Ελλάδας, η οποία - όπως υποστήριξε - έχει μόνο «τουρισμό, ελαιόλαδο, τζατζίκι και... σουβλάκια». Αναρωτιόμαστε, κάθε φορά που ο Αλ. Τσίπρας - με πιο πρόσφατη αυτή στη Βραζιλία - απευθύνει προσκλητήριο στα αρπακτικά του καπιταλισμού να επενδύσουν στην Ελλάδα, το κάνει έχοντας κατά νου το ...τζατζίκι και το σουβλάκι; Προφανώς όχι.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει καλά τον πλούτο που διαθέτει η Ελλάδα και υπόσχεται στα μονοπώλια να τους τον προσφέρει στο πιάτο, με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αντί για ιδιωτικοποιήσεις που κάνει τώρα η κυβέρνηση. Τον βλέπει σαν μέσο ενίσχυσης της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας, με επενδύσεις σε τομείς που αποδίδουν άμεσο και εγγυημένο κέρδος, και όχι σαν εργαλείο που θα μπορούσε ο λαός να αξιοποιήσει στο πλαίσιο μιας άλλης εξουσίας και οικονομίας για την επίτευξη της λαϊκής ευημερίας. Επειδή και τα μονοπώλια γνωρίζουν και εποφθαλμιούν αυτόν τον πλούτο, για τον οποίο μάλιστα έχουν βγει και τα μαχαίρια απ' τα θηκάρια, ο Αλ. Τσίπρας είναι φανερό ότι απευθύνεται στις λαϊκές συνειδήσεις, όταν αναπαράγει τη λογική της ψωροκώσταινας. Και ότι αυτό είναι επιλογή τάχα της συγκυβέρνησης. Λες και η συγκυβέρνηση δεν υπηρετεί την ανάπτυξη των μεγαλοεπιχειρηματιών, την οποία επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να υπηρετήσει με διαφορετικό μείγμα πολιτικής. Και το λέει για να κάνει το λαό να πιστέψει ότι δεν έχει άλλη επιλογή, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέραν αυτού της καπιταλιστικής ανάπτυξης που τον γονατίζει, με επενδύσεις σε επιλεγμένους από τα μονοπώλια τομείς και όχι εκεί που μπορούν να ικανοποιηθούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Σπέρνει ηττοπάθεια και μοιρολατρία για να τον σύρει στη δική του στάση βαθιάς υπόκλισης στον ιμπεριαλισμό.

Ναι, η Ελλάδα έφτασε να μην έχει παραγωγική αυτάρκεια, ιδιαίτερα σε αγροτικά προϊόντα, γιατί η Ελλάδα παράγει και εξάγει, μάλιστα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν αύξηση των εξαγωγών, αφού οι σχετικές δυνατότητες υπονομεύθηκαν στο πλαίσιο της ενσωμάτωσής της στην ΕΕ, της εξουσίας του κεφαλαίου που επενδύει με μόνο κριτήριο το κέρδος, άρα δεν αξιοποιεί όλες τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες. Αυτό σκόπιμα το προσπερνά ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μπορεί να υπερασπίζεται τον καταστρεπτικό για το λαό καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και τον ευρωμονόδρομο. Παρά την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει για το αντίθετο, η Ελλάδα διαθέτει: Ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής μέσων παραγωγής, εμπορικού δικτύου και ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας. Εμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση και πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό. Μπορεί να αναπτύξει βιομηχανία και αγροτική οικονομία, ώστε να καλύπτει κάποιες ανάγκες που σήμερα καλύπτονται από εισαγωγές. Εχει αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη της βιομηχανίας. Εχει βωξίτη που μπορεί να αναπτύξει τη βιομηχανία κάθε προϊόντος που έχει ως πρώτη ύλη το αλουμίνιο. Εχει νικέλιο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα. Εχει ψευδάργυρο, χρυσό. Εχει λευκόλιθο, μάρμαρο, που λόγω της ποιότητάς του κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή αγορά. Εχει λιγνίτη για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει τεράστιο υδάτινο δυναμικό για την παραγωγή επίσης ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Βόρειο Αιγαίο, στη λεκάνη Ρόδου, νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο, στον Πατραϊκό Κόλπο. Υπάρχει υψηλό αιολικό δυναμικό και πηγές γεωθερμίας, ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου. Εχει ήδη αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού, αμυντική βιομηχανία, βιομηχανία πλαστικών, παραγωγή τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών.

Επίσης, η μηχανοποίηση του κλάδου των κατασκευών μπορεί να καλύψει γενικά τις ανάγκες κατασκευής δημόσιων έργων - κατασκευών, λαϊκής κατοικίας. Εχει, επίσης, δάση για ξυλεία και προϊόντα ξύλου. Είχε, άρα μπορεί να αναπτύξει αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, που να καλύπτει όλες τις διατροφικές της ανάγκες και να κάνει εξαγωγές, αντί να εισάγει. Υπάρχει, επίσης, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής. Η Ελλάδα έχει σημαντική παραγωγή σιταριού, καλαμποκιού, άλλων δημητριακών, πατάτας, φασολιών, διαθέτει υψηλής ποιότητας λάδι, οπωροκηπευτικά, κρασί, ροδάκινα, εσπεριδοειδή, σταφίδα, μέλι κ.ά. Η κτηνοτροφία της Ελλάδας παρουσιάζει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, και με κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των εγχώριων αναγκών κατανάλωσης σε πρόβειο γάλα, κρέας κ.λπ. αλλά και αναπτυγμένη βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Επίσης, η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία τροφίμων. Εχουμε πολύ καλής ποιότητας βαμβάκι. Αντίστοιχα, διαθέτουμε σημαντική βάση παραγωγής κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης, υπόδησης καθώς και σχετική τεχνογνωσία. Σήμερα, στη χώρα μας, υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, η οποία μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται. Αυτό συμφέρει το λαό και μπορεί να γίνει πραγματικότητα με τη δική του αποφασιστική παρέμβαση και πάλη, η οποία θα πρέπει να παραμερίσει όλα τα εμπόδια. Και τον ΣΥΡΙΖΑ, που προκειμένου να βάλει στο χέρι την αστική διαχείριση, τον εμπαίζει ότι η χώρα του και ο ίδιος είναι ικανοί να παράγουν μόνο τζατζίκι

-- Μιλώντας στις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι η Ελλάδα έχει μόνο «τουρισμό, ελαιόλαδο, τζατζίκι και... σουβλάκια». Είναι έτσι;

Στη διάρκεια μιας εκ των ομιλιών του στις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στην Αργεντινή, σπεύδοντας όμως να διευκρινίσει ότι η Ελλάδα δεν της μοιάζει, καθώς «δεν έχει αυτόνομη νομισματική πολιτική, ούτε παραγωγική αυτάρκεια», ενώ σύγκρινε τα «χιλιόμετρα καλλιεργήσιμης γης της Αργεντινής και τα κοπάδια με τις χιλιάδες αγελάδες», με την παραγωγή της Ελλάδας, η οποία - όπως υποστήριξε - έχει μόνο «τουρισμό, ελαιόλαδο, τζατζίκι και... σουβλάκια». Αναρωτιόμαστε, κάθε φορά που ο Αλ. Τσίπρας - με πιο πρόσφατη αυτή στη Βραζιλία - απευθύνει προσκλητήριο στα αρπακτικά του καπιταλισμού να επενδύσουν στην Ελλάδα, το κάνει έχοντας κατά νου το ...τζατζίκι και το σουβλάκι; Προφανώς όχι. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει καλά τον πλούτο που διαθέτει η Ελλάδα και υπόσχεται στα μονοπώλια να τους τον προσφέρει στο πιάτο, με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αντί για ιδιωτικοποιήσεις που κάνει τώρα η κυβέρνηση. Τον βλέπει σαν μέσο ενίσχυσης της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας, με επενδύσεις σε τομείς που αποδίδουν άμεσο και εγγυημένο κέρδος, και όχι σαν εργαλείο που θα μπορούσε ο λαός να αξιοποιήσει στο πλαίσιο μιας άλλης εξουσίας και οικονομίας για την επίτευξη της λαϊκής ευημερίας. Επειδή και τα μονοπώλια γνωρίζουν και εποφθαλμιούν αυτόν τον πλούτο, για τον οποίο μάλιστα έχουν βγει και τα μαχαίρια απ' τα θηκάρια, ο Αλ. Τσίπρας είναι φανερό ότι απευθύνεται στις λαϊκές συνειδήσεις, όταν αναπαράγει τη λογική της ψωροκώσταινας. Και ότι αυτό είναι επιλογή τάχα της συγκυβέρνησης. Λες και η συγκυβέρνηση δεν υπηρετεί την ανάπτυξη των μεγαλοεπιχειρηματιών, την οποία επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να υπηρετήσει με διαφορετικό μείγμα πολιτικής. Και το λέει για να κάνει το λαό να πιστέψει ότι δεν έχει άλλη επιλογή, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέραν αυτού της καπιταλιστικής ανάπτυξης που τον γονατίζει, με επενδύσεις σε επιλεγμένους από τα μονοπώλια τομείς και όχι εκεί που μπορούν να ικανοποιηθούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Σπέρνει ηττοπάθεια και μοιρολατρία για να τον σύρει στη δική του στάση βαθιάς υπόκλισης στον ιμπεριαλισμό.

Ναι, η Ελλάδα έφτασε να μην έχει παραγωγική αυτάρκεια, ιδιαίτερα σε αγροτικά προϊόντα, γιατί η Ελλάδα παράγει και εξάγει, μάλιστα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν αύξηση των εξαγωγών, αφού οι σχετικές δυνατότητες υπονομεύθηκαν στο πλαίσιο της ενσωμάτωσής της στην ΕΕ, της εξουσίας του κεφαλαίου που επενδύει με μόνο κριτήριο το κέρδος, άρα δεν αξιοποιεί όλες τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες. Αυτό σκόπιμα το προσπερνά ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μπορεί να υπερασπίζεται τον καταστρεπτικό για το λαό καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και τον ευρωμονόδρομο. Παρά την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει για το αντίθετο, η Ελλάδα διαθέτει: Ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής μέσων παραγωγής, εμπορικού δικτύου και ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας. Εμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση και πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό. Μπορεί να αναπτύξει βιομηχανία και αγροτική οικονομία, ώστε να καλύπτει κάποιες ανάγκες που σήμερα καλύπτονται από εισαγωγές. Εχει αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη της βιομηχανίας. Εχει βωξίτη που μπορεί να αναπτύξει τη βιομηχανία κάθε προϊόντος που έχει ως πρώτη ύλη το αλουμίνιο. Εχει νικέλιο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα. Εχει ψευδάργυρο, χρυσό. Εχει λευκόλιθο, μάρμαρο, που λόγω της ποιότητάς του κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή αγορά. Εχει λιγνίτη για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει τεράστιο υδάτινο δυναμικό για την παραγωγή επίσης ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Βόρειο Αιγαίο, στη λεκάνη Ρόδου, νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο, στον Πατραϊκό Κόλπο. Υπάρχει υψηλό αιολικό δυναμικό και πηγές γεωθερμίας, ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου. Εχει ήδη αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού, αμυντική βιομηχανία, βιομηχανία πλαστικών, παραγωγή τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών.

Επίσης, η μηχανοποίηση του κλάδου των κατασκευών μπορεί να καλύψει γενικά τις ανάγκες κατασκευής δημόσιων έργων - κατασκευών, λαϊκής κατοικίας. Εχει, επίσης, δάση για ξυλεία και προϊόντα ξύλου. Είχε, άρα μπορεί να αναπτύξει αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, που να καλύπτει όλες τις διατροφικές της ανάγκες και να κάνει εξαγωγές, αντί να εισάγει. Υπάρχει, επίσης, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής. Η Ελλάδα έχει σημαντική παραγωγή σιταριού, καλαμποκιού, άλλων δημητριακών, πατάτας, φασολιών, διαθέτει υψηλής ποιότητας λάδι, οπωροκηπευτικά, κρασί, ροδάκινα, εσπεριδοειδή, σταφίδα, μέλι κ.ά. Η κτηνοτροφία της Ελλάδας παρουσιάζει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, και με κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των εγχώριων αναγκών κατανάλωσης σε πρόβειο γάλα, κρέας κ.λπ. αλλά και αναπτυγμένη βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Επίσης, η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία τροφίμων. Εχουμε πολύ καλής ποιότητας βαμβάκι. Αντίστοιχα, διαθέτουμε σημαντική βάση παραγωγής κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης, υπόδησης καθώς και σχετική τεχνογνωσία. Σήμερα, στη χώρα μας, υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, η οποία μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται. Αυτό συμφέρει το λαό και μπορεί να γίνει πραγματικότητα με τη δική του αποφασιστική παρέμβαση και πάλη, η οποία θα πρέπει να παραμερίσει όλα τα εμπόδια. Και τον ΣΥΡΙΖΑ, που προκειμένου να βάλει στο χέρι την αστική διαχείριση, τον εμπαίζει ότι η χώρα του και ο ίδιος είναι ικανοί να παράγουν μόνο τζατζίκι.