Πού αποσκοπεί η κυβερνητική προπαγάνδα;

-- Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι αν ο λαός υποστεί τα βάρβαρα μέτρα που τώρα ψηφίστηκαν, αν αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα τώρα που «το κλίμα αλλάζει στην ΕΕ», θα έρθει ανάπτυξη και λαϊκή ευημερία. Τι κρύβει η προπαγάνδα τους;

Ορισμένα παραδείγματα από τη συνέντευξη του Αντ. Σαμαρά στο «Πρώτο Θέμα» είναι αποκαλυπτικά:

• «Αν η Ελλάδα εφαρμόσει όσα υπέγραψε - κυρίως στο σκέλος των διαρθρωτικών αλλαγών - δεν θα γίνουν άλλες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Ούτε τώρα ούτε τα επόμενα χρόνια. Κι αν προκύψουν αποκλίσεις και ενεργοποιήσουμε τον μηχανισμό έγκαιρης παρέμβασης στις δαπάνες, αυτό δεν θα γίνεται από μισθούς και συντάξεις», είπε.

Πρόκειται για τερατώδη ψέματα μαζεμένα σε μια φράση. Πρώτα απ' όλα επιχειρεί να αποκρύψει τη σκληρή πραγματικότητα, ότι δηλαδή τα ψηφισμένα μέτρα ύψους 13,5 δισ. τη διετία 2013-'14 καθώς και οι διαρθρωτικές αλλαγές σε εργασιακό και ασφαλιστικό φτάνουν και περισσεύουν για να καταβαραθρώσουν όλους τους μισθούς κοντά στα επίπεδα του κατώτατου μισθού των 586 ευρώ μεικτά, τις συντάξεις σε επίπεδα προνοιακών επιδομάτων, ενώ τα επιδόματα επί της ουσίας καταργούνται.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει από κοινού με την τρόικα να λαμβάνονται αυτόματα μέτρα κάθε φορά που πέφτουν έξω οι στόχοι του προϋπολογισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, πράγμα που σημαίνει πρόσθετα μέτρα εντός του 2013, τα οποία ασφαλώς και θα είναι από μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, ό,τι και αν λέει ο πρωθυπουργός. Επίσης, το νέο μνημόνιο προβλέπει νέα μέτρα ύψους 6,5 δισ. ευρώ για τη διετία 2015-'16, τα οποία θα γίνουν συγκεκριμένα την ερχόμενη άνοιξη προκειμένου να ληφθούν νωρίτερα αν κριθεί αναγκαίο. Προβλέπεται, επίσης, ότι την άνοιξη του 2014 θα «επανεξεταστεί» ο κατώτατος μισθός, αφήνοντας σαφώς ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να πάει ακόμα πιο κάτω για τον ίδιο λόγο, την ενίσχυση δηλαδή της ανταγωνιστικότητας και τη δημιουργία τάχα νέων θέσεων εργασίας. Επίσης, νέες ανατροπές προαναγγέλλονται και για το ασφαλιστικό με όχημα τις νέες αναλογιστικές μελέτες.

• «Αντιστρέφεται η λιτότητα! Και εξισορροπείται από μέτρα που τονώνουν την οικονομία πολύ περισσότερο... Για πρώτη φορά εξασφαλίζεται η επάνοδος της ρευστότητας. Κι έτσι δημιουργείται για πρώτη φορά ρεαλιστική προοπτική άμεσης ανάκαμψης. Τώρα υπάρχει η ορατή προοπτική να φανεί το φως στην άκρη του τούνελ μέσα στο 2013», πρόσθεσε.

Πρόκειται για ισχυρισμούς που επιδιώκουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων, για να δείξουν ανοχή και καρτερικότητα στη σφαγή διαρκείας των δικαιωμάτων τους. Ο πρωθυπουργός χρησιμοποιεί το παραμύθι της ρευστότητας, δηλαδή την επιστροφή των οφειλών του Δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα, ύψους 9 δισ. μέχρι το τέλος του 2013, για να καλλιεργήσει την απατηλή εικόνα ότι «θα πέσει χρήμα στην αγορά», το οποίο τάχα θα «επανεκκινήσει την οικονομία» προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. Είναι γνωστό ότι τα χρήματα από τα δάνεια θα πάνε στην αποπληρωμή δανείων και στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ενώ τα 9 δισ. που λέει η κυβέρνηση, θα καταλήξουν στα ταμεία των μονοπωλιακών ομίλων, που τους χρωστά το κράτος. Επομένως, θα έχουν συμβολή στην ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών. Ούτε ένα ευρώ από αυτά δεν αφορά στις οξυμένες λαϊκές ανάγκες. Το κυρίαρχο όμως είναι ότι η κυβέρνηση θέλει να αποκρύψει πως σε κάθε περίπτωση η ανάκαμψη - ανάπτυξη, όταν έρθει, θα είναι αναιμική και θα πατάει πάνω στην άγρια υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης και στη γενικευμένη εξαθλίωση του λαού.

• «Το κλειδί είναι να εφαρμόσουμε άμεσα όλες τις μεταρρυθμίσεις για αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας και έλεγχο της σπατάλης. Κι εμείς όχι μόνο θα το κάνουμε, αλλά θα πάμε πιο μακριά και πιο βαθιά για να βγει η χώρα από την κρίση πιο γρήγορα».

Πράγματι, το «κλειδί» αυτό, η άμεση εφαρμογή όλων των μεταρρυθμίσεων που έχουν ψηφιστεί και προαποφασιστεί, «κλειδώνει» οριστικά την ανάκαμψη και θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων, καταδικάζοντας το λαό σε αιώνια φτώχεια και εξαθλίωση. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές δεν είναι άλλες από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που συμπιέζουν δραστικά την τιμή της εργατικής δύναμης μέσα από μισθούς πείνας, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, ανασφάλιστη εργασία, ενώ μέσω των σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων και του πλιάτσικου των πλουτοπαραγωγικών πηγών προσφέρουν νέα πεδία κερδοφορίας στα μονοπώλια. Κάνοντας επίδειξη της αποφασιστικότητας της κυβέρνησης να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της στην κατεύθυνση αυτή, ο πρωθυπουργός προβάλλει το όραμά του να γίνει «η Ελλάδα υπόδειγμα ανταγωνιστικότητας προς μίμηση». Πρόκειται βέβαια για το όραμα της πλουτοκρατίας, που κάνει κόλαση τη ζωή του λαού.