Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Ένα επίκαιρο ποιήμα του Μπρεχτ

Αφιερωμένο σε όσους μπορούν να το καταλάβουν.



Σαν τέλειωσε του Φλεβάρη η επανάσταση και των μαζών
το κίνημα
Σταμάτησε
Δεν είχε ακόμα ο πόλεμος τελειώσει. Χωρίς γη ήτανε οι αγρότες
Και καταπιεσμένοι και πεθαίνοντας στην πείνα οι εργάτες στα εργοστάσια.
Μα τα Σόβιετ είχανε εκλεγεί απ' όλους κι αντιπροσωπεύανε
τους λίγους.
Καθώς μένανε όλα όπως ήτανε παλιά και τίποτα αλλιώτικα δεν γίνονταν
Κυκλοφορούσανε οι Μπολσεβίκοι μέσα στα Σόβιετ σα να'τανε εγκληματίες
Γιατί επιμένανε να στραφούνε τα όπλα
Ενάντια στον πραγματικό εχτρό του προλεταριάτου:
την τάξη των κυριάρχων
Κι έτσι τους θεωρούσαν προδότες και σαν σε αντεπαναστάτες
τους φερνόταν
Αντιπροσώπους όχλου ληστών. Ο αρχηγός τους ο Λένιν
Πουλημένος κατάσκοπος με τ' όνομα κρυβότανε σ' ένα αχυρώνα.
Σ' όποια μεριά να κοίταζαν, εκεί
Αποφεύγαν τη ματιά τους, τους υποδέχονταν η σιωπή.
Βλέπαν τις μάζες να παρελαύνουν κάτω από άλλες σημαίες
Ψηλά σηκώνονταν η μπουρζουαζία των στρατηγών και των εμπόρων
Και χαμένη φαίνονταν η υπόθεση των Μπολσεβίκων,
Όλον αυτόν τον καιρό αυτοί δουλεύανε όπως συνήθως
Χωρίς να δίνουν σημασία στην κατακραυγή και λίγη δίνοντας στην ανοιχτή αποστασία
Εκείνων, που γι' αυτούς ακριβώς αυτοί πολεμούσαν. Αντίθετα
Μ' επιμονή κι απ' την αρχή
Και πάντα με προσπάθειες καινούριες συνέχιζαν να υπερασπίζονται
Την υπόθεση των πιο χαμηλών
Τέτοιας λογής, όμως ήταν αυτό που δίναν σημασία, όπως διηγούνται οι ίδιοι:
Στην καντίνα του Σμόλνι παρατήρησαν
Στο μοίρασμα του φαγητού, λαχανόσουπα και τσάι, ότι
Ο μπουφετζής της Εκτελεστικής Επιτροπής, ένας φαντάρος στους Μπολσεβίκους
Έδινε το τσάι πιο καυτό και το ψωμί του πιο παχιά αλειμμένο
Απ' ό,τι σ' όλους τους άλλους: Καθώς τους τα'δινε στο χέρι
Απόφευγε στα μάτια να τους κοιτάξει. Και μ' αυτόν τον τρόπο καταλάβανε:
Αυτός εδώ
Τους συμπαθούσε και το έκρυβε
Απ' τους ανώτερούς του, και παρόμοια
Ολόκληρο το κατώτερο προσωπικό του Σμόλνι
Μέλη της φρουράς, αγγελιοφόροι και σκοποί, στρεφότανε σ' αυτούς.
Κι όταν αυτό το είδαν, είπαν:
«Έχουμε τη μισή υπόθεση κερδίσει.»
Μ' άλλα λόγια, η πιο μικρή κίνηση, φράση και ματιά
Απ' τη μεριά τέτοιων ανθρώπων, ακόμα και η σιωπή μα και το βλέμμα
που γλιστράει
Τους φαίνονταν σημαντικά. Και το να τους ονοματίζουν
Φίλους αυτοί οι άνθρωποι: αυτός ήταν ο βασικός σκοπός τους.



(Μπ. Μπρεχτ, 1932)