Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Οι διακοπές είναι λαϊκό δικαίωμα

Όνειρο θερινής νυκτός αποτελούν για ολοένα περισσότερες λαϊκές οικογένειες οι καλοκαιρινές διακοπές. Η εργατική τάξη, χτυπημένη ανελέητα από την πολιτική του ευρωμονόδρομου, δεν μπορεί πια να ξαποστάσει ούτε μερικές μέρες καθώς ανεργία, εξευτελιστικά μεροκάματα, μισθοί πείνας, απλήρωτη εργασία, οι αυξήσεις-«φωτιά», οι έτσι κι αλλιώς υψηλές τιμές, δεν αφήνουν περιθώρια ανάσας.

Φυσικά, στον καπιταλισμό είναι αδύνατον να εξασφαλιστεί και να υπάρχει το δικαίωμα σε φθηνές διακοπές, στην αναψυχή και στην περιήγηση, για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. 

Η τουριστική ανάπτυξη στον καπιταλισμό συνοδεύεται από τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, τον αποκλειστικό προσανατολισμό στην ξένη τουριστική κίνηση (για να εξασφαλίσει κερδοφορία), την κατασπατάληση πόρων και περιβαλλοντική καταστροφή, τις κρίσεις και την ανισόμετρη - άναρχη ανάπτυξη. Και όλα αυτά σε συνθήκες που αυξήθηκε η παραγωγικότητα της εργασίας, προόδευσαν τα τεχνικά μέσα και έχουν αναπτυχθεί οι υποδομές.

Ο τουρισμός και οι διακοπές στα πλαίσια του καπιταλισμού είναι εμπόρευμα πολυτελείας, όχι κοινωνικό δικαίωμα. Μόνο στα πλαίσια των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής είναι δυνατό να λυθεί προς όφελος του λαού το ζήτημα της ισόρροπης ανάπτυξης του τουρισμού συνδυασμένα με την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων και με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος. 

Μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής θα εξασφαλιστούν ο ελεύθερος χρόνος και ο οργανωμένος κοινωνικός τουρισμός, θα εξαλειφθεί η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής.

Ωστόσο και τώρα, άμεσα, η εργατική τάξη, τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα χρειάζεται να αγωνιστούν ενιαία, ώστε να αναπτυχθούν με ευθύνη του κράτους κοινωνικά προγράμματα τουρισμού για όλους τους εργαζόμενους, να αναπτυχθούν κρατικές δομές και δίκτυα ξενοδοχείων - κατασκηνώσεων - εγκαταστάσεων, αγώνας που θα δένεται με την πάλη για κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων μονάδων ώστε να αξιοποιηθούν για τις λαϊκές ανάγκες.

Και αυτά σε συνδυασμό με την πάλη για ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα στις μεταφορές και συγκοινωνίες, στη ναυσιπλοΐα. Να γίνουν λαϊκή περιουσία λιμάνια, σιδηρόδρομοι και αεροδρόμια, η γη, τα νησιά, τα δάση, οι ιαματικές πηγές και τα λουτρά, οι ορεινοί όγκοι και οι αιγιαλοί, αποκλείοντας οποιαδήποτε επιχειρηματική δράση. 

Να αναπτυχθούν αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν τουριστικές σχολές. Να καταργηθούν τα διόδια. Εδώ εντάσσεται και το μέτωπο ενάντια στο πούλημα νησιών, ιαματικών πηγών, παραλιών και δασών.
Το δικαίωμα στις διακοπές για όλους τους εργαζόμενους προϋποθέτει επίσης την εξασφάλιση (με αγώνα) ολόκληρης της καλοκαιρινής άδειας και του 14ου μισθού. Προγράμματα κοινωνικού τουρισμού στους ανέργους και για όλους τους εργαζόμενους με οποιαδήποτε μορφή απασχόλησης (μερική απασχόληση, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλπ.), τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες χωρίς όρους και προϋποθέσεις. 

Δημόσιες δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις για τα παιδιά όλων των εργαζομένων και ανέργων, που θα λειτουργούν όλο το καλοκαίρι. Δημόσιους δωρεάν οργανωμένους χώρους αναψυχής με ειδικό εξοπλισμό, υποδομές και εκπαιδευμένο προσωπικό για τα ΑμεΑ.

Το δικαίωμα στις διακοπές είναι ένας κρίκος για να αναπτύσσονται όροι Λαϊκής Συμμαχίας, να εδραιώνεται ο αντικαπιταλιστικός - αντιμονοπωλιακός προσανατολισμός στο εργατικό - λαϊκό κίνημα κόντρα στον αντιλαϊκό χαρακτήρα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που θεωρεί τον τουρισμό σαν βασική οικονομική δραστηριότητα («βαριά βιομηχανία της Ελλάδας» τον αποκαλούν), προπαγανδίζοντας ότι από την ανάπτυξή του τάχα θα ωφεληθεί και ο λαός.

από: 902.gr