Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται από την Τοπική Διοίκηση η αλλαγή
χρήσεων γης στην Μακρόνησο.
Η Μακρόνησος είναι και πρέπει να παραμείνει ιστορικός
τόπος.
Είναι
χαραγμένη στην ιστορική μνήμη του λαού μας με το αίμα των αγωνιστών που έγιναν
μάρτυρες για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού.
Είναι απόδειξη
ότι όσα κολαστήρια και αναμορφωτήρια συνείδησης κι αν δημιουργήσει το
καπιταλιστικό σύστημα, σ’ όλες τις μορφές άσκησης της εξουσίας του, είτε
δημοκρατικές είτε φασιστικές, η
ανθρώπινη θέληση έχει τη δύναμη να τα
νικά, να τα κάνει ιστορικά μνημεία.
Και τότε και τώρα είναι η ίδια η
αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, που θέλουν πάνω στην μαρτυρική γη
της Μακρονήσου να προστατέψουν τα
συμφέροντά τους, τα κέρδη τους.
Παλιότερα την αξιοποίησαν για να ξεμπερδεύουν με όσους αμφισβητούσαν την
εξουσία τους ή τουλάχιστον βασικές τους επιλογές. Τώρα θέλουν να την
αξιοποιήσουν για τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων ΑΠΕ. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση το δικό τους ταξικό
συμφέρον - πολιτικό και οικονομικό - έμπαινε και μπαίνει πάνω απ' όλα: πάνω από
τα συμφέροντα του τόπου, πάνω από τις ζωές των ανθρώπων, πάνω από την ιστορία
ως παρελθόν και ως προοπτική.
Μέσα στα 25 χρόνια που έχουν περάσει
από τότε που το επίσημο κράτος, μετά από
πρόταση των εξορισθέντων στην Μακρόνησο , αναγνώρισε ως ιστορικό τόπο ολόκληρο
το νησί και «ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία όλα τα κτίρια των στρατοπέδων της
Μακρονήσου», κράτος και τοπική διοίκηση έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι
τους ν’απαξιωθεί ο τόπος, να μετατραπεί σε σκουπιδότοπο, να καταστραφεί η μνήμη
του.
Θέλουν να θάψουν την Ιστορία και να
την ξαναγράψουν. Θέλουν να σβήσουν τα στοιχεία της αντίστασης στο σύστημα, της
πάλης για την ανατροπή του , τα στοιχεία των εγκλημάτων τους και της ιδεολογικής τους ήττας.
Το επιχείρημα
ότι έτσι θα βρεθούν χρήματα για τη συντήρηση του χώρου, είναι πέρα για πέρα παραπλανητικό. Είναι
υποκρισία, είναι ντροπή.
Ούτε ένα μέτρο αποχαρακτηρισμού του
ιστορικού μνημείου δεν δεχόμαστε. Η απόφαση του Π.Σ. που πάρθηκε τελικά για αλλαγή
των χρήσεων γης στο νησί για βοσκότοπους, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.
Όπως αναφέρεται και στο πόρισμα της
ημερίδας που οργανώθηκε τον Απρίλη του 1993, με θέμα την «Προστασία και την
ανάδειξη του ιστορικού τόπου της Μακρονήσου» με συνδιοργανωτές το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Τεχνικό
Επιμελητήριο Ελλάδας, την Πανελλήνια
Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου, ο ΣΑΔΑΣ (Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων)
και το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS: «Η Μακρόνησος
αποτελεί εθνικό μνημείο εξαιρετικής σημασίας για την αυτογνωσία και τη
διατήρηση της ιστορικής μνήμης του λαού μας. Μνημείο με σημαντική απήχηση για
τη δύναμη των κοινωνικών ιδανικών και την αντίσταση κατά της βίας».
